ای وارثان سرزمین عشق و آزادی
حیف است قدر خاکتان را خوب نشناسید
این سرزمین داغ فراموشی به تن دارد
از بس غروب مردهای سنگیش را دید
باید تبرک کرد با خاک تو دنیا را
باید ستون های خم شهر تو را بوسید
آخر شکوه و قدرت اجداد ایران نیست
این پنج هشت خطی که از تاریخ میخوانیم
منم آن دوستدار همیشگی ایران
به نام آنکه ایران را بهترین سرزمین در گیتی نام نهاد
اگر فرهنگی که ایرانیان به تازیان دادند از آنان باز ستانیم تازیان میمانند و شترانشان
ارنست رنان
علاقه مندی ها (Bookmarks)