مصرف ویتامین ایی در درمان کبد چرب موثر است .

پژوهشگران اعلام کردند به نظر می رسد، برای درمان بیماری های مزمن کبدی که از چاقی ناشی می شوند، مصرف ویتامین ایی (E) از برخی داروها موثرتر است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از یونایتدپرس ، محققان دانشگاه پزشکی کلمبیا و بیمارستان کودکان مورگان استانلی از دهه ۱۹۹۰، مصرف ویتامین ایی را برای درمان بیماری کبد چرب مطالعه کردند.
بیماری کبد چرب در نهایت به سیروز کبدی، سرطان کبد و مرگ منجر می شود.
این مطالعه که بر روی ۲۴۷ نفر در ۹ مرکز انجام شده بود، در نهایت نشان داد که میزان بیماری کبد چرب در میان افرادی که ویتامین ایی مصرف می کردند، به طور چشمگیری کاهش می یافت .
نتایج این مطالعه در شماره اخیر نشریه پزشکی نیوانگلند منتشر شده است.

ویتامین «ای» در مقابل بسیاری از بیماریها به بدن کمک می کند و سلول ها را از انواع مشخصی از آسیب ها حفظ کرده، طول عمر آنها را افزایش می دهد. این خاصیت ویتامین «ای» در طول زمان باعث کند شدن آسیب سلولی میشود که به طور طبیعی با افزایش سن اتفاق می افتد.

ویتامین «ای» بدن را در مقابل بعضی از اختلالات حفظ می کند و به درمان بعضی دیگر از بیماری ها کمک می کند.

منابع غذایی:

غذاهایی که شامل میزان قابل توجهی از ویتامین «ای» هستند عبارت است از: آجیل (شامل بادام، فندق، و گردو)، تخم آفتابگردان، روغن ذرت، مارگارین، مایونز، روغن سبزیجات فشرده شده خنک،‌ شامل ذرت، گل آفتابگردان، سویا، دانة پنبه، کانولا، و سبوس گندم (غنی ترین منبع)، اسفناج و کلم پیچ، سیب زمینی و تمیس.

اشکال دیگر:

شما می توانید فرآورده های طبیعی یا مصنوعی (ساختگی) ویتامین “ای” را انتخاب کنید. پزشک معالج شما معمولاً شکل طبیعی آن را توصیه می کند (دی- آلفا- توکوفرول). شکل ساختگی آن دل-آلفا- توکوفرول نامیده میشود.

ویتامین «ای» به صورت کپسول، قرص و ژل نرم در اختیار است و به میزان های ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۵۰۰، ۶۰۰ و۱۰۰۰ موجود است.

برای افرادی که در هضم چربیها مشکل دارند ویتامین «ای سوکسینات» (“dry-E”) بهتر است.

نحوة ‌مصرف:

ویتامین «ای» معمولاً غیرسمی است. میزان زیاد آن (خیلی بیشتر از ۱۲۰۰ واحد روزانه) می تواند باعث تهوع، نفخ، اسهال و طپش شود.

در صورتی که فشارخون دارید و یا اینکه از رقیق کننده های خون نظیر کومادین یا وارفارین استفاده میکنیدقبل از مصرف ویتامین

«ای» با پزشکتان مشورت کنید.

تداخل های احتمالی:

تداخلات ممکن در مورد ویتامین «ای» شامل موارد زیر است:

مانع از جذب ویتامین «کا» (که به انعقاد خون کمک می کند) میشود.

باعث افزایش خطر خونریزی غیرطبیعی در افرادی که ضد انعقاد مصرف می کنند، میشود.

با مصرف مکمل های آهن، از بین می رود و در صورت مصرف کلسترامین و کلستی پول جذب آن کاهش می یابد.

استفادة بدن از ذخیره های ویتامین «آ» را افزایش می دهد، افزایش جذب ویتامین «ای» می تواند ذخیره های ویتامین «آ» بدن را کاهش دهد.

افزایش جذب در صورت همراهی با سلنیوم (یک عنصر کمیاب موجود در غذاها).

کاهش جذب در صورت مصرف زیاد الکل