عشق ممنوع

[ریپورتر]

دیگر زمان ، زمانه ی مجنون نیست

فرهاد

در بیستون مراد نمی جوید

زیرا بر آستانه ی خسرو

بی تیشه ای به دست ، کنون سرسپرده است.

در تلخی تداوم و تکرار لحظه ها

آن شور عشق

-عشق به شیرین را

از یاد برده است.

تنهاست گردباد بیابان

-تنهاست

و آهوان دشت

پاکان تشنگان محبت-

چه سالهاست

دیگر سراغ مجنون را

از باد و از درخت نمی گیرند.

در عصر ما

-عصر تضاد ، عصر شگفتی-

لیلی

-دلاله ی محبت مجنون است !!

ای دست من به تیشه توسل جو

تا داستان کهنه ی فرهاد را

از خاطرات خفته برانگیزی .

ای اشتیاق مرگ

در من طلوع کن.

من اختتام قصه ی مجنون را

اعلام می کنم.

حمید مصدق

[ریپورتر]

تقصیر خودم نیست
تو را که می بینم
هر چه را از بر کرده بودم از برم می رود
تو را که می بینم
همه ی واژه ها نا گفته می مانند
تا همیشه چیزی برای تکرار کردن با خودم داشته باشم
همه ی این ها تقصیر حرارت حضور توست
سنگینی گرمای حضور تو را
پاسخی جز سنگینی سکوتم نمی یابم
تقصیر خودم نیست که تو را که می بینم
چیزی برای گفتن ندارم

[ریپورتر]

کاش میشد عشق را تفسیر کرد
خواب چشمان تو را تفسیر کرد


کاش میشد همچو گل ها ساده بود
سادگی را با تو عالمگیر کرد


کاش میشد عشق را تفسیر کرد
کاش میشد عمر را تکسیر کرد

روی این گردنه ی نامهربان
گرمی مهر تو را تصویر کرد

[ریپورتر]

خدايا من درپهناي جهان به دنبال توميگردم وفراموش كرده ام كه از رگ گردن به من نزديكتري.
من ميان ستاره هاي اسمان دنبال تو ميگردم وفراموش كرده ام كه درقلب مني.
خدايا من دردوردست ها ، كويرها ، درياها دنبال توميگردم وفراموش كرده ام كه تودرهمين نزديكي دركنارمن نه دروجود مني............

[ریپورتر]

عمری چله نشین کوی ات بودم
طره ی گیسو را
به دست شب داده بودم
او بدادش به صبح سپید
شکست آینه
به یکباره از دیدن موی سپید
ای بی وفا ... !
چقدر بی تاب رسیدن ات بودم
رسیدن همین
لحظه ی خاکستر نشین
می دانستم
آتش آن همه سالهای فراق
به دیدنت خاکستر می شود
اما بی امان باریدم
بر کویر تنهایی
تا بیایی
حالا که آمدی .... !
تو بگو
خشکی چشمانم را چه کنم
گره دستانم را چه کنم
پینه های این پای لنگ را چه کنم
قصه ی این ساز شکسته را چه کنم
تو بگو ای نازنینا ... !
میثاق شب رفتن ات را چه کنم
آه
ای خدا ...
تو بگو
با این دل بیقرار چه کنم ؟

[ریپورتر]

نوازشم کن...!!! نترس....؟؟؟
تنهایی واگیر نداره...

آنقدر مرده ام كه هيچ چيز نمي تواند مردنم را ثابت كند

وآنقدر از اين دنيا سيرم كه روز مرگم راجشن ميگيرم

و اگر اين دنيا را دوست داشتم روز تولدم نمي گريستم…!

[ریپورتر]

با نگاهم ، با چشام ، با حرفام ... صدات مي زنم

اما جوابي نميشنوم

اونقدر داد مي زنم تا از نفس مي افتم وپريشون يه گوشه ميشينم و به فاصله مون فكر مي كنم كه چقدر از هم دور شديم

يه قاصدك از اون دور دورا ، صدامو ميشنوه ، صدايي كه با هق هق و ناراحتي تو رو مي خوام! قاصدك مياد پهلوم

لبخند مي زنه و به من ميگه : نگران نباشم

هر جا كه باشي ، برام پيدات مي كنه و صدامو به گوشِت مي رسونه .... صدايي كه با فرياد ، هميشه و هر بار مخاطب قرار مي دمت و مي گم : دوستت دارم تا هميشه ها

[ریپورتر]

همه لرزش دست و دلم از آن بود که عشق پناهی گردد

پروازی نه،گریزگاهی گردد

آی عشق آی عشق چهره ی آبیت پیدا نیست

و خنکای مرهمی بر شعله ی زخمی نه شور شعله بر سرمای درون

غبار تیره ی تسکینی بر حضور وهم و دنج رهایی بر گریز حضور

سیاهی بر آرامش آبی و سبزه برگچه بر ارغوانی

آی عشق آی عشق رنگ آشنایت پیدا نیست

[ریپورتر]

من نمی دانم
و همین درد مرا سخت می­آزارد
که چرا انسان، این دانا، این پیغمبر در تکاپوهایش
چیزی از معجزا آن سوتر ره نبرده است
به اعجاز محبت!
چه دلیلی دارد؟ چه دلیلی دارد؟
که هنوز مهربانی را نشناخته است؟
و نمی­داند در یک لبخند چه شگفتی­هایی پنهان است!
من بر آنم که در این دنیا خوب بودن- به خدا سهل­ترین کار است
ونمی­دانم که چرا انسان، تا این حد با خوبی بیگانه است؟
و همین درد مرا سخت آزرده است.

[ریپورتر]

ای مسافر ! ای جدا ناشدنی ! گامت را آرام تر بردار ! از برم آرام تر بگذر ! تا به کام دل ببینمت بگذار از اشک سرخ گذرگاهت را چراغان کنم..
آه ! که نمیدانی ... سفرت روح مرا به دو نیم می کند ... و شگفتا که زیستن با نیمی از روح تن را می فرساید...
بگذار بدرقه کنم واپسین لبخندت را و آخرین نگاه فریبنده ات را...
مسافر من ! آنگاه که می روی کمی هم واپس نگر باش با من سخنی بگو . مگذار یکباره از پا در افتم ... فراق صاعقه وار را بر نمی تابم...
جدایی را لحظه لحظه به من بیاموز... آرام تر بگذر...
وداع طوفان می آفریند... اگر فریاد رعد را در طوفان وداع نمی شنوی ؟! باران هنگام طوفان را که می بینی ...!!! آری باران اشک بی طاقتم را که می نگری ... !
من چه کنم ؟ تو پرواز می کنی و من پایم به زمین بسته است...
ای پرنده ! دست خدا به همراهت...
دست خدا به همراهت