به اعتقاد يك كارشناس ارتباطات، وبلاگ به جوانان فرصت ابراز وجود و طرح انديشه‌هاي نو را مي‌دهد.
سايه بيگدلي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به اينكه وبلاگ يك عرصه مجازي براي حضور جوانان و يك ارتباط دوسويه را فراهم كرده است، اظهار كرد: اينكه انديشه‌ها، افكار و خاطرات افراد در وبلاگ افقي مي‌يابند و سبب برقراري ارتباط روحي و فكري ميان آن‌ها مي‌شوند، يك پديده‌ مثبتي است.
به گفته‌ وي، مهمترين ضعف خاطره‌نويسي در فضاي مجازي تاثير بر ادبيات غني زبان فارسي است. چراكه نگارش ساده و عاميانه در محيط وبلاگ، زبان فارسي را از شيوه صحيح و كلاسيك آن دور مي‌كند و سبب رواج يك ادبيات عامه‌پسند مي‌شود.
بيگدلي با اشاره به نفوذ اينترنت و فناوري‌هاي نوين در جامعه در عين حال تصريح كرد: ‌ما هنوز فرهنگ متناسب و آموزش لازم را در بستر واقعي جامعه با ورود اين فناوري‌ها همراه نكرده‌ايم و هر پديده‌اي كه به جامعه وارد مي‌شود بدون هيچ آموزش، فرهنگ‌سازي و بومي‌سازي استفاده مي‌شود و اين رخداد يك نوع تخليه رواني جواناني است كه نمي‌توانند فرصت و فضايي را براي طرح مطالبشان پيدا كنند.
وي همچنين يادآور شد: همانطور كه نيل پستمن در كتاب تكنوپولي خود مي‌گويد: هر تكنولوژي هم بعد مثبت دارد و هم منفي، خاطره‌نويسي يا روزمره‌نويسي در وبلاگ نيز جنبه‌ي مثبت دارد و هم جنبه منفي. جنبه مثبت آن خاصيت بي‌ريا و تعاملي بودن آن است. ارتباط دو سويه‌اي كه جوانان مي‌توانند در آن آزادانه هرچه را كه دوست دارند بگويند و هرچه مي‌خواهند بشنوند.
به عقيده‌ وي هر اتفاقي در فضاي وبلاگ‌ها مثبت است. حتي اگر منفي‌ترين حالت را نيز در نظر بگيريم، بازهم جنبه‌ مثبت دارد، چراكه در وبلاگ يك نوع تخليه رواني روي مي‌دهد. اين فضا به شدت نقدپذير است و وبلاگ‌نويساني كه نتوانند با توليد محتوا مخاطب را جذب كنند خود به خود از بين مي‌روند و ما نبايد نگران روزمره‌نويسي جوانان باشيم.
اين كارشناس با بيان اينكه وبلاگ‌ها برگرفته از فضاي جامعه هستند، تاكيد كرد: از خاطره‌نويسي در وبلاگ نيز مي‌توان با يك ديد آسيب‌شناسي و روانشناسانه براي شناخت هويت جوانان و مخاطبان ايراني استفاده كرد.