يكي از تاپيك هايي ماندگار تالار ادبيات، تاپيك " ديوان اشعار نيما يوشيج " مي باشد كه در آذر ماه 1391 توسط كاربر گرامي و فعال سايت سركار خانم *FATIMA* راه اندازي شد و در طي اين مدت به تناوب و در بازه هاي زماني مختلف توسط ايشان و با اشعار نيما يوشيج، پست گذاري مي شود.
علي اسفندياري متخلص به نيما يوشيج ( آبان 1276 - دي 1338 ) فردي آزاد انديش بود كه عليرغم مخالفت هاي فراوان از سوي شاعران سنت گراي زمان خود، به شعر نو پرداخت به گونه اي كه وي را پدر شعر نو ناميده اند. اين آزاد انديشي نيما در سراسر زنگي وي حكمفرما بود كما اينكه هيچ گاه زير بار كار اداري با محدويت و قيد هاي خاص آن نرفت و حتي افكار وي باعث شد تا طعم زندان را نيز تجربه كند. همين اتفاقات و دو عشق نا فرجامي كه نيما قبل از ازدواج با " عاليه " همسرش داشت نيز بي تأثير در شعر گفتن نيما نبود، به خصوص وقتي عاشق دختري روستايي به نام " صفورا " شد و چون آن دختر هيچ گاه حاضر به شهر آمدن همراه با نيما نشد، اين وصال نيز ميسر نشد.
از نيما علاوه بر شعر هايش به زبان پارسي، مجموعه اي از اشعار طبري و نيز نامه هايي به برادرش رضا (لادبن)، خواهرانش و مادرش نيز به جاي مانده كه انشاءالله به زودي اشعار و نامه هاي فوق در تاپيك هايي جداگانه در تالار قرار داده خواهد شد.
با سپاس از سركار خانم *FATIMA* كه به تنهايي زحمت پيشبرد اين تاپيك رو متقبل شدند و با آرزوي كاميابي براي ايشان در تمامي مراحل زندگي.
علاقه مندی ها (Bookmarks)