.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه آلبرت انیشتین و دانشگاه کالیفرنیا ترکیب جدیدی از نانوذرات با استفاده از چیتوسان (پلیساکاریدی که از پوسته سختپوستانی مانند خرچنگ و میگو گرفته میشود) ساختهاند که میتوان از آن برای درمان بیماریهای التهابی صورت مانند آکنه (جوش غرور جوانی) استفاده کرد. این نانوذرات نه تنها برای از بین بردن پروپیونیباکتریومِ آکنه (باکتری تشدیدکننده آکنه) موثر است، بلکه از آسیبرسانی التهاب ناشی از آکنه که منجر به زخم بزرگ و دردناک میشود، نیز جلوگیری میکند.
آکنه که منجر به زخم بزرگ و دردناک میشود، نیز جلوگیری میکند.
آکنه بیماری پوستی بسیار شایعی است که سالانه 40 تا 50 میلیون انسان به آن دچار میشوند. اگرچه آکنه بیشتر به عنوان بیماری مزاحم در سنین بلوغ شناخته و تقریبا 75 درصد نوجوانان دچار آن میشوند، اما این بیماری میتواند در دوران بزرگسالی شروع شود و یا کماکان ادامه داشته باشد و باعث بروز ناراحتیهای روانی و فیزیکی و همچنین بدشکلیهای ماندگار شود. تمامی درمانهای موضعی آکنه شامل بنزوئیل پراکسید، سالیسیلیک اسید، آنتیبیوتیکهای موضعی مانند کلیندامایسین و رتینوئیدها با اثرات جانبی مختلفی مانند سوزش، قرمز شدن، لایه برداشتن و پوسته پوسته شدن و مقاومت باکتریایی همراه بوده و نتیجتا در بیمارهای با رنگ تیرهتر پوست، باعث تغییر رنگ ناشی از سوزش میشوند. این عوارض جانبی اغلب به عنوان عامل اساسی محدودکننده در سازگاری بیمار و راندمان تاثیر درمان شناخته میشود.
به منظور بهبود فعال بودن و مهمتر از آن تحملپذیری بعنوان عامل ضد آکنه، بنزوئیل پراکسید در نانوذرات چیتوسان- آلژینات کپسوله شد. برای سنتز این نانوذرات (اندازه کمتر از 50 نانومتر) غیرسمی، زیستتخریبپذیر و زیستسازگار قابل استفاده برای درمان عفونتهای پوستی، از مشتق پلیمر چیتین- چیتوسان (پوسته زیست ساختار سختپوستان) و آلژینات (عامل ژلی پایدار حرارتی) استفاده شد. خاصیت ضدمیکروبی چیتوسان به خوبی اثبات شده و از آن بعنوان نگاهدارنده در بستهبندی غذا برای جلوگیری از فساد غذایی استفاده میشود. همچنین از این ماده بعنوان یک جزء در ساخت منسوجات ضدمیکروبی برای لباسهای کارکنان بخش مراقبتهای بهداشتی استفاده میشود. این نانوذرات سنتز شده به خودی خود علاوه بر خاصیت ضدمیکروبی در برابر پروپیونیباکتریوم آکنه، در برابر استافیلوکوک اورئوس (Staphylococcus aureus) مقاوم به متیسیلین و اشریشیاکُلی (Escherichia coli) نیز چنین خاصیتی دارند.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد نانوذرات چیتوسان- آلژینات نه تنها میتوانند بعنوان ابزار کنترلشده رهایش استفاده شوند، بلکه به صورت ذاتی دارای خاصیت ضدمیکروبی و ضدالتهاب بوده که میتوانند برای کاربردهای درمانی دیگر مورد استفاده قرار گیرند. این یافته جدید کشف بزرگی به حساب میآید که در آن توسعه داروهای جدید با استفاده از نانوذرات چیتوسان- آلژینات میتواند به صورت بالقوه برای درمان آکنه و بیماریهای عفونی و التهابآور دیگر صورت مفید باشد. این محققان، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجلهی Journal of Investigative Dermatology منتشر کردهاند.
http://mehranlangari.persianblog.ir/post/812/
علاقه مندی ها (Bookmarks)