به یاد رنج دیدگان زلزله بم
مهربانم مادرم کو!
پدرم تاج سرم کو!
نازنین گل خواهرم ,
عشق من برادرم کو!
شعر :خانم شیرین ایرانی بهبهانیبسترم کو ,کودکم کو ,همسرم ,سقف بالای سرم کو
خانه ام همچون بیابانی ,غریب و سرد و خاموشست کنون,
من به شهرم چون غریبان,
بیکس و بی خانه ماندم,
هموطن , زیر آوار بودم درد داشتم ,
آمدی دستم گرفتی ,خود درمانم شدی,
من دگر جانی نداشتم ,
آمدی و ,جان جانانم شدی,
من دگر چیزی نداشتم,
آمدی و , سرو سامانم شدی,
هموطن روزم سیه بود,
آمدی و ,ماه تابانم شدی,
نقطه بر بارم شدی, (اگر بر بار 1 نقطه اضافه کنیم یار میشود)
آمدی بم ,نازنین یارم شدی,
ریشه در خاکم شدی,
میوه ام نارم شدی,
من دگر خونی نداشتم ,
آمدی و ,خون رگهایم شدی,
من دگر مادر نداشتم,
آمدی بم, مهر ,,,,,بان مامم شدی,
آمدی بم مهربانی وام دادی,
خود ایمانم شدی.
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)