سری بزنیـم به کلاس یـک مدرسـه در چیـن !

[setayesh shb]

اینجا یک مدرسه چینی در دهکده کوچک هواین (Huayin) است که در حوالی شهر 24000 هزار نفری شیان هواشان (Xi'an Huashan) قرار دارد. این مدرسه که چندان شناخته شده نیست و در نوع خود یکی از معمولی ترین مدرسه هاست کودکان 10 تا 14 ساله این روستای کوچک در آن به آموزش متوسطه مشغولند ...

براساس آزمایش های یک سازمان بین المللی در سازمان همکاری و توسعه (OECD)، چین دارای بهترین آموزش دانش آموزان در جهان شناخته شده است. بررسی های این سازمان بین المللی در سال 2009 نشان می دهد که شهر شانگهای چین در جایگاه نخست جهان از لحاظ کیفیت آموزشی در مدارس قرار دارد. هنگ کنگ هم پس از شانگهای قرار دارد. "اندریاس شلایشر" مسئول آزمایش های آموزشی در سازمان همکاری و توسعه می گوید: نتایج بررسی نشان می دهد عملکرد دانش آموزان در بقیه مناطق چین حتی مناطق سنتی و فقیر نیز قوی است.

براساس این گزارش، دانش آموزان چینی "انعطاف پذیری" بالایی دارند و به رغم فقر مادی دارای طرح هایی برای موفقیت هستند. آموزش و پرورش در چین میزان بالایی از مساوات را میان دانش آموزان فقیر و غنی برقرار می کند. شلایشر ادامه می دهد: در چین این ایمان قوی وجود دارد که آموزش کلید موفقیت است. وضعیت آموزش در چین برای هر کشور غربی، حسد برانگیز است. این بررسی در 9 منطقه چین از جمله مناطق فقیر، متوسط و ثروتمند چین انجام شده است.

دولت چین به سازمان همکاری اقتصادی و توسعه اجازه انتشار جزئیات این بررسی را نداده است اما شلایشر می گوید: در سفر اخیرم به یکی از مناطق فقیر چین متوجه شدم که بهترین و زیباترین ساختمان ها در روستاها و شهرها، مدرسه ها بودند و این در حالی است که در غرب، بهترین و زیباترین ساختمان ها، مراکز خرید هستند. اینطور بنظر می رسد که جامعه چین در حال هزینه برای آینده است.

او به یکی از تفاوت های مدارس در غرب و چین اشاره می کند و می گوید: در هنگام پرسش از دانش آموزان در آمریکای شمالی درباره دلایل موفقیت در مدرسه آنها این موضوع را به استعداد و شانس خود مربوط می کنند و می گویند ما در زمینه ریاضیات مستعد هستم. در اروپا موضوع به ارث خانوادگی مربوط می شود. اگر پدر کارگر باشد فرزند هم کارگر می شود اما در چین 9 نفر از هر 10 دانش آموز به شما می گوید که موفقیت در مدرسه به میزان تلاش بستگی دارد و در صورتی که درس هایم را با تلاش بیشتری آماده کنم موفقیت بیشتری کسب می کنم. آنها مسئولیت را می پذیرند و آن را به عهده نظام آموزشی واگذار نمی کند.