چرا با کلنگ به جان مردم چهار محال و خوزستان افتاده اند؟

[m.g.s.t.r]

چرا با کلنگ به جان مردم چهار محال و خوزستان افتاده اند؟

احداث ۷۵ کیلومتر تونل بهشت‌آباد در عمق ۳۰۰ متری زمین به منظور انتقال آب کوهرنگ به استان اصفهان امری است که به گفته کار‌شناسان باعث خشک شدن تمامی چشمه‌ها، قنات‌ها، چاه‌ها و منابع آبی در استان چهارمحال و بختیاری و از بین رفتن زندگی ۶۰ درصد جمعیت استان چهارمحال و بختیاری می‌شود موضوعی که تبعات آن فقط منحصر به استان چهارمحال و بختیاری نیست و تبعات آن دامن مردم خوزستان را نیز گرفته است. همین امر باعث بروز اعتراضاتی در این دو استان شده است که درباره آخرین مورد آن می‌توان به ایجاد زنجیره انسانی در اطراف کارون در اهواز اشاره کرد.


به گزارش «تابناک»، پیگیری سیاست‌های انتقال آب استان چهارمحال و بختیاری علاوه بر اینکه به از بین بردن زندگی ۶۰ درصد جمعیت استان چهارمحال و بختیاری منجر می‌شود استان خوزستان را به عنوان یک قطب کشاورزی با بحران جدی روبه‌رو می‌کند. به‌طوری که سیاست‌های اشتباه وزارت نیرو در استان خوزستان، موقعیت کنونی این استان را به کویر تبدیل کرده است.


وزارت نیرو بدون اینکه به مشکلات جاری مردم این دو استان در حوزه آب توجه کند با لابی‌گری و کار غیرکار‌شناسی اجرای این پروژه را در دستور کار قرار داده است. در حال حاضر مردم دو استان در زمینه تأمین آب شرب بهداشتی دچار مشکلات جدی هستند به‌گونه‌ای که آب شرب مردم این دو استان غیر‌استاندارد و دارای نیترات بسیار بالایی است.


در همین ارتباط امیرعباس سلطانی، نماینده مردم بروجن و عضو کمیسیون انرژی در گفت و گویی با قانون ضمن تایید عدم کارشناسی بودن این طرح ها گفته است:


مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، سازمان بازرسی کل کشور، سازمان محیط زیست با انجام فعالیت‌های کار‌شناسی انتقال آب استان چهارمحال و بختیاری به فلات مرکزي را غیرکار‌شناسی و مخالف معیارهای یونسکو اعلام کرده اند.وی توضیح تکمیلی خود افزوده است:یونسکو معیارهای ۶ گانه‌ای را در زمینه انتقال آب از یک حوزه آبی به حوزه دیگر تدوین کرده است که از آن جمله می‌توان به این نکته اشاره کرد که در انتقال آب باید نیاز آب استان مبدأ تأمین و مازاد آن به سایر مناطق انتقال داده شود. مضافاً منافع و مصلحت‌های استان‌های مبدأ درنظر گرفته شود و حق آبه نیز پرداخت شود اما متأسفانه هیچ‌کدام از این شرایط نیز محقق نشده است.


وی با اظهار اینکه در این باره به قانون توجه نشده گفته است :مشکل این است که انتقال آب براساس قانون انجام نشد. آنچه هست لابی‌گری و زور است.چینش‌های مدیریتی در وزارت نیرو به گونه‌ای انجام شده است که توازن به نفع انتقال آب استان چهارمحال و بختیاری به اصفهان باشد. به عنوان نمونه نگاه بخشی نگر و منطقه‌گرا که در دولت باز کرده است باعث ضربات سنگینی به منافع ملی می‌شود وقتی توزیع قدرت براساس مناطق مختلف کشور تعریف نشود این رفتار‌ها دور از انتظار نیست.


این نماینده مجلس در توضیح این نکته که تلاش های آنان برای نجات چهارمحال و بختیاری و خوزستان بخشی نگری نیست می گوید:


خشک‌سالی پنج سال اخیر در استان چهارمحال‌و‌بختیاری طی ۴۴ سال گذشته بی‌سابقه بوده است به گونه‌ای که میزان بارندگی باران در کوهرنگ از یک هزار و ۸۰۰ میلیمتر در سال به ۴۰۰ میلیمتر و بارش برف از ۱۷ متر در ارتفاعات به ۴۰ سانتی‌متر کاهش پیدا کرده است. اتفاقاً می‌خواهم بگویم موضوع انتقال آب استان چهارمحال و بختیاری یک موضوع ملی است و نمایندگان استان به هیچ وجه با تأمین آب شرب استان اصفهان و حتی قم مخالف نیستند، بلکه مشکل اینست که هدف آقایان استفاده از آب استان براي مصارف صنعتی و کشاورزی است. چرا باید در استان اصفهان بدون وجود مزیت‌های اقتصادی برنج‌کاری شود اما کشاورزان خوزستانی و چهارمحالی با داشتن زمین‌های مستعد، از کشاورزی محروم باشند.


نکته جالب اینکه استاندار اصفهان در اولین بازدید کاری پس از انتصاب به بازدید از یک پروژه در استان چارمحال و بختیاری رفته است! عملی که نماینده مردم بروجن آن را غیر اخلاقی می داند و می گوید:

این عمل استاندار استان اصفهان مصداق بارز بی‌اخلاقی است، اساساً هنگامی که استاندار یک استان می‌خواهد از یک شهرستان بازدید کند با فرماندار آن شهر هماهنگی می‌کند. اما متأسفانه می‌بینيم که استاندار استان اصفهان بدون توجه به حساسیت‌های استانی بدون اطلاع مسئولان استان چهارمحال و بختیاری از پروژه بهشت در استان چهارمحال بازدید می‌کند که برخلاف عرف‌های سیاسی است.نمایندگان استان به صورت شفاهی و کتبی این اقدام فرماندار اصفهان را محکوم و مراتب را با وزیر کشور و رئیس‌جمهور مطرح کردند.


این در حالی است که روز گذشته رسول زرگر پور استاندار اصفهان مدعی شده است که لازم است مدیریت حوزه آبریز زاینده رود باید یکپارچه شود و از دست سه استان خارج شود.

وی به تصویب قانونی در سال 84 مبنی بر مدیریت محدوده آبریز منطقه ای شامل استان های یزد، اصفهان و چهار محال و بختیاری اشاره کرد و گفت: بر اساس این قانون مدیریت محدوده آبریز منطقه به شرکت های استانی واگذار شد. وی اضافه کرده که بر اساس قانون مذکور مدیریت محدوده آبریز زاینده رود به سه استان داده شد و در نتیجه هماهنگی و یکدستی موجود در تولید، تخصیص و انتقال از بین رفت. لذا ما می خواهیم مدیریت تمام حوضه آبریز زاینده رود را دست یک مدیر بدهیم و قرار نیست که این مدیریت استانی باشد.





به هر حال افکار عمومی و رسانه ها لازم است بیش از پبش به اتفاقاتی که در حوزه منافع ملموس مردم رخ می دهد توجه کنند و با اطلاع رسانی به موقع خود نگذارند یک استان را به خاطر محرومیت امکانات از منابع طبیعی خدادادی خود نیز محروم کنند.