امامت و ولایت از مباحث مهم قرآنی و اعتقادی اسلام است که سوگمندانه مانند برخی موضوعات دیگر قرآنی، دستخوش بدفهمی و کژاندیشی شده است.
اصل واقعه غدیر و حدیث «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» مورد اتفاق و قبول همه عالمان اسلامی چه شیعی و چه سنّی است، ولی در تفسیر و برداشت از آن، آراء و دیدگاههای مختلفی ابراز شده است.
پیامبر (ص) در موارد متعدد با عبارتهای گوناگون از جمله در هجدهم ذیالحجه سال ده هجری به هنگام بازگشت از حجهالوداع در منطقه غدیر خم آشکارا امام علی (ع) را جانشین بلافصل خود معرفی کرد ولی بیشتر اهل سنت بر این باورند که نصب جانشین پیامبر (ص) بر عهده خداوند نیست و پیامبر (ص) نیز در این مسئله دخالت نکرده بلکه آن را به امت اسلامی واگذار کرده است.
عدهای از اهل سنت بر این باورند که پیامبر (ص) در غدیر چیزی برای جانشینی خود نگفته است (تفسیر المنار)، برخی بر این باورند که غدیر حقیقت دارد، پیامبر (ص) نیز سخنانی درباره علی ابن ابی طالب (ع) گفته است ولی بر نظریه شیعه دلالت نمیکند (البدایه و النهایه).
بعضی نیز بر این باورند که نمیتوان پذیرفت که پیامبر (ص) چیزی درباره علی (ع) گفته باشد ولی صحابه پیامبر (ص) نسبت به آن بی تفاوت باشند.
گذشته از اهل سنت که نمیتوانند بپذیرند که صحابه چگونه به دستور رسول خدا (ص) عمل نکردند، در بین شیعه نیز گاهی این سؤال مطرح میشود که مخالفان امیرالمؤمنین علی (ع) چگونه و با استفاده از چه روشهایی توانستند این حادثه مهم را به فراموشی بسپارند؟
این نوشتار با بهرهگیری از منابع متعدد تاریخی و حدیثی درصدد است علل فراموشی این حادثه تأثیرگذار در تاریخ اسلام به ویژه در ایام رحلت رسول خدا را واکاوی و تحلیل کند. گویا بررسی آن علل، بدون شناخت درستی از وضعیت جامعه اسلامی در آستانه? رحلت پیامبر اعظم (ص) و نقشه و توطئهها منافقان مدینه و مشرکان تازه مسلمان مکه و یهودیان کینهتوز امکان پذیر نیست.
کتاب «غدیر و علل فراموشی آن» در چهار فصل زیر نگاشته شده است:
فصل اول- شرایط جامعه نبوی در آستانه ارتحال رسول خدا (ص).
فصل دوم- راههای تداوم نهضت رسول خدا (ص).
فصل سوم- دلالت غدیر بر امامت.
فصل چهارم- شیوههای فراموشاندن غدیر.
در پایان نیز کتابنامه آمده است.
دکتر سید محمد مرتضوی «غدیر و علل فراموشی آن» را در قطع رقعی و 276 صفحه نگاشته است.
این کتاب که در سال 1391 در مشهد توسط انتشارات بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی منتشر شده است با شماره ثبت 481204 در کتابخانه شماره یک مجلس شورای اسلامی موجود میباشد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)