روسیه و آمریکا با چه جنگ افزارهایی به جنگ یکدیگر می‌روند؟ + مشخصات و تصاویر جنگ افزارها

[ماری مریم]

در صورت بروز جنگ در منطقه؛

چشم انداز نظامی دریای مدیترانه از درگیری‌های احتمالی حکایت دارد. به علت حضور نیروهای فرا منطقه‌ای در آب‌های مدیترانه در صورت وقوع جنگ احتمالی ابعاد آن قابل پیش‌بینی نخواهد بود.
به گزارش خبرنگار دفاعی - امنیتی باشگاه خبرنگاران، به بهانه ادعاي رسانه‌اي "استفاده از سلاح شیمیایی توسط حکومت بشار اسد" در "درگیری‌های داخلی سوریه"، "آمریکا" با ارسال چهارمین "ناو مجهز به موشک‌های بالستیک" به "آب‌های مدیترانه" در پی تدارک جنگي دیگر در "خاورمیانه" است.
"ناوشکن" "Mahan"به جمع سه ناوشکن قبلی در آب‌های مدیترانه (ناوشکن‌های "Berry ،Gravely و Rampage" ) پیوسته است تا در صورت دستور اوباما حملات موشکی به سوریه را در حمایت از "گروه تروريستي ارتش آزاد سوريه" آغاز کنند.
هنوز نیروهای "سازمان ملل متحد" مشغول بررسی چگونگی استفاده از "سلاح‌های شیمیایی" در سوریه هستند و طرفین درگیر همدیگر را به استفاده از این سلاح مرگبار که بنا بر اعلام آمارهاي متناقض منجر به کشته شدن 1300 نفر شد متهم می‌کنند که کشورهاي غربي و منطقه‌اي با همين دستاويز بر طبل جنگ مي‌کوبند.
"بشار اسد" با رد چنین اتهامی معتقد است تروریست‌هاي مسلح در پی شکست‌های پی‌در‌پی در عملیات‌های موفق ارتش دست به استفاده از سلاح شیمیایی زده‌اند و با اتهام زدن به دولت درصدد جلب حمایت و دخالت نظامی غرب در امور سوریه هستند.
باراک اوباما ریس جمهور آمریکا دخالت نظامی کشورش در این موضوع را منوط به اجازه سازمان ملل متحد دانسته و در این باره محتاطانه قدم بر می‌دارد. او گفته است: "اگر آمریکا بدون دلایل و مدارک کافی و بدون اجازه سازمان ملل بخواهد به کشور دیگری حمله کند سوالاتی در این خصوص مطرح خواهد شد و آن اینکه آیا قوانین بین‌المللی به ما اجازه چنین اقدامی را می‌دهد؟ و آیا ما ائتلافی برای عملی کردن چنین اقدامی تشکیل داده‌ایم؟"
این در حالی است که در 16 می 2013 روسیه برای اولین بار پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با ارسال چندین ناوشکن به آب‌های مدیترانه حضور قدرتمند نیرو دریایی خود را به رخ رقیب دیرینه‌اش کشید.
در اقدامی که مقامات آمریکایی و متحدان غربی آن را تجاوزکارنه قلمداد کردند، روسیه 12 "ناو جنگی" را برای گشت زنی و حضور در آب‌های مدیترانه به منظور حفظ منافع این کشور در "بندر طرطوس" سوریه مستقر کرد.

روزنامه "وال استریت ژورنال" در خصوص حضور ناوهای روسی در آب‌های مدیترانه نوشته بود "این نوعی قدرت‌نمایی است. روسیه به آمریکا زور بازو نشان می‌دهد".
چشم انداز نظامی دریای مدیترانه از درگیری‌های احتمالی حکایت دارد. به علت حضور نيروهاي فرامنطقه‌اي در آب‌هاي مديترانه در صورت وقوع جنگ احتمالی ابعاد آن قابل پیش‌بینی نخواهد بود.
پایگاه "نیروی دریایی روسیه" در بندر طرطوس سوریه قرار دارد. بعد از فروپاشی "اتحاد جماهیر شوروی" این اولین پایگاه دریایی میراث‌دار "شوروی سابق" در خارج از حوزه جغرافیایی اتحاد جماهیر شوری سابق است. این پایگاه دریایی در زمان "جنگ سرد" برای پشتیبانی از نیروی دریایی شوری تاسیس شد. در دوران جنگ سرد بیش از سی ناوشکن شوروی در آب‌های مدیترانه گشت زنی می‌کردند و در ادامه همین روند روسیه همواره همکاری نظامی گسترده‌ای با سوریه داشته است.
در اواخر سال 2012 در بحبوحه جنگ داخلی سوریه، حضور ناوهای روسی در بند طرطوس با عنوان برگزاری "مانور نظامی" باعث شد ناوهای هواپیمابر آمریکا از سواحل سوریه عقب نشینی کنند و آمریکا در هراس از این اقدام روسیه مجبور شد ناو هواپیمابر "آیزون هاور CVN 69 " مستقر در ساحل ویرجینيا را به خاورمیانه اعزام کند.
بنابر ادعاي رسانه‌هاي منطقه‌اي و بين المللي رفت و آمد ناوهای روسی به بندر طرطوس یکی از راه‌های مطمئن ارسال سلاح به سوریه است. از سال 2009 روسیه با نوسازی پایگاه دریایی بندر طرطوس را به ناوشکن‌های پیشرفته و جدید مجهز کرد.
روسیه تا جایی پیش رفت که یک بار ناو هواپیمابر "کازنتسو" "Admiral Kuznetsov"را نیز به آب‌های مدیترانه فرستاد.

مساحت عرشه پروازی این ناو در حدود 14700 مترمربع است و عملیات پرواز هواپیما با کمک یک سکوی پرتاب اسکی شکل با زاویه 12 درجه که در جلوی ناو تعبیه شده انجام می‌شود. عرشه پروازی این ناو با کابل‌های نگهدارنده مجهز شده است. دو آسانسور در سمت راست ناو نیز هواپیماها را از آشیانه به عرشه و بالعکس منتقل می‌کند. جنگنده "سوخو 33" بعد از بارگیری تجهیزات نظامی با کوتاهترین فاصله شتاب‌گیری یعنی فقط 105 متر می‌تواند از روی این ناو به پرواز در آید.
این ناو توانایی حمل 16 فروند هواپیمای "Yak 41Mو 12 هواپیمای بال ثابت سوخوی 27 K را دارد. ناوگان بالگردی این ناو شامل: 4 فروند کاموف 27 ال دی، 18 فروند کاموف 27 پی ال او و 2 فروند کاموف 27 اس است.

ناو هواپیمابر کوزنتوف مجهز به 12 عدد "موشک‌انداز" برای پرتاپ "موشک‌های سطح به سطح" ضد ناو P-700 Granit است. برخلاف ناوهای هواپیمابر غربی مجهز بودن این ناو روسی به انواع موشک‌ها باعث شده آن را ناو هواپیمابر مجهز به "موشک کروز" نام‌گذاری کنند.
این ناو برای "پدافند هوایی" دوربرد 24 عدد موشک انداز قائم برای پرتاپ 192 موشک SA-N-9 Gauntlet دارد. این سیستم دارای یک رادار همراه سیستم چند حالته الکترونیکی و قابلیت شلیک یک موشک در هر 3 ثانیه دارد. این سیستم قابلیت درگیری همزمان با 4 هدف در ناحیه‌ای با زاویه 60 درجه را دارد. برد این سیستم بین 12 تا 15 کیلومتر است.
همچنین کوزنتوف روسی برای پدافند کوتاه برد مجهز به هشت سیستم موشکی کاشتانKashtan است که وظیفه دفاع از ناو در برابر تسلیحات هدایت دقیق، "موشک‌های ضد کشتی"، "ضد رادار"، هواپیما و اهداف کوچک دریایی را بر عهده دارد. هر سیستم شامل پرتاب‌گرهای موشکی، دو توپ 30 میلی‌متری و "مسیریابی اپتیکی" و "رادار" است. برد موشک هدایت شونده این سیستم بین 1.5 تا 8 کیلومتر است. توپ‌ها نیز توانایی شلیک 1000 گلوله در دقیقه و دارای بردی بین 500 تا 1500 متر هستند. شش توپ دفاع هوایی AK-630 نیز در این ناو نصب شده است.

این ناو با سیستم ضد زیردریایی UDAV-1با 60 "موشک ضد زیر دریایی" مجهز شده تا بتواند "اژدر"ها و موشک‌های شلیکی دشمن را نابود کند.