دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید

مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.

توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 , از مجموع 1

موضوع: چرا گاهی همدیگر را درک نمی کنیم

Threaded View

پست قبلی پست قبلی   پست بعدی پست بعدی
  1. #1
    دوست آشنا
    رشته تحصیلی
    روانشناسی
    نوشته ها
    1,143
    ارسال تشکر
    1,136
    دریافت تشکر: 4,005
    قدرت امتیاز دهی
    11969
    Array
    محمد نظری گندشمین's: جدید121

    Thumbs up چرا گاهی همدیگر را درک نمی کنیم



    پژوهشگران آمریکایی در بررسیهای خود نشان دادند زمانی که دو نفر با یکدیگر صحبت می کنند ذهن آنها آینه همدیگر می شوند.دانشمندان دانشگاه پرینستون دریافتند وقتی که دو نفر با هم صحبت می کنند مغزهای آنها تقریبا یکی می شود و همانند آینه یک فعالیت نورونی یکسان را بروز می دهند.



    توانایی درک مفاهیم و احساسات دیگران در زمانی که هیچ حرفی زده نمی شود قدرتی است که "همدلی" نامیده می شود. این توانایی با استفاده از گروهی از سلولهای عصبی به نام "نورونهای آینه" امکانپذیر می شود. این نورونها احساسات ذهن فرد مقابل ما را تقلید می کنند.



    اکنون این دانشمندان نشان دادند که نوعی "همدلی کلامی" نیز وجود دارد. این همدلی زمانی که دو نفر با همدیگر حرف می زنند کمک می کند که همدیگر را درک کنند.این دانشمندان با استفاده از رزنانس مغناطیسی فعالیت نورونی مغز دو فردی را که با هم صحبت می کردند ثبت کردند.



    این بررسیها نشان داد که در مدت مکالمه، پاسخهای نورونی که از مغز گوینده ثبت شده بود در مغز شنونده نیز در مدت زمان درک آن چیزی که شنیده می شد وجود داشت.این بدان معنی است که مغز شنونده و گوینده در مدت مکالمه یک فعالیت مشابه را بروز می دهند و بر توانایی درک از طرف شنونده می افزایند.



    درحالی که یک نفر داستانی را برای شنونده خود تعریف می کند فضاهای نورونی در مغز هر دو نفر به یک اندازه فعال می شوند و در مدت گفتگو یک میزان پویایی را نشان می دهند.



    براساس گزارش Scientific American ، این محققان در این خصوص توضیح دادند: "یکی شدن دو ذهن در طول زمان نمود پیدا می کند و تقریبا همیشه پاسخهای نورونی مغز شنونده نسبت به پاسخهای مغز گوینده با کمی تاخیر می رسند.هرچند ما برخی از فضاهای مغزی را یافتیم که در آنها پاسخهای شنونده جلوتر از پاسخهای نورونی گوینده بودند.



    احتمالا این پاسخهای زود رس در زمانی داده می شوند که شنوده آن چیزی را که گوینده قصد گفتن آن را دارد پیش بینی کرده است، اما حتی در این مورد نیز همراهی ذهنی میان دو نفر وجود دارد و موجب بهتر شدن توانایی درک صحبتها می شود."



    نتایج این تحقیقات نشان می دهد زمانی که ما کسی را درک نمی کنیم این می تواند به این دلیل باشد که ذهنهای ما با یکدیگر ملاقات نکرده اند و کلید هم آوا شدن را فشار نداده اند.
    اندیشیدن ، نبضِ حیاتِ ذهن ماست

  2. کاربرانی که از پست مفید محمد نظری گندشمین سپاس کرده اند.


اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 2 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 2 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •