پل عظیـم گلدن گیـت و تاریـخچه ای 75 ساله !
پل گلدن گیت (دروازه ی طلایی) پلی معلق در دهانه ی شمالی شبه جزیره ی سانفرانسیسکو و بر روی اقیانوس اطلس است که این شهر را به مارین کانتی متصل میکند. دهانه ی پل معلق گلدن گیت طولانی ترین دهانه در بین پل های سراسر جهان است و فاصله ی آن بیش از ۴۲۰۰ فوت میباشد. ساخت این پل در سال ۱۹۳۷ به پایان رسید و در حال حاضر نـماد به رسمیت شناخته شده و بین المللی سانفرانسیسکو و ایالت کالیفرنیای آمریکاست. رنگ این پـل با مشاوره ی یکی از معمارهایش به نام ایرونیگ مورو نارنجی مایل به قرمز انتخاب شده، چون با رنگ های محیط ترکیب نمیشود و در مه نیز میتوان بخوبی آن را تشخیص داد.
طول این پل ۱٫۷ مایل است و در طول روز بطور متوسط ۱۸۰۰ وسیله ی نقلیه از روی آن عبور میکند. پل گلدن گیت شامل شش باند برای عبور (آزاد راه) است و در دو طرف آن پیاده روهای زیبایی وجود دارد که توسط عابرین پیاده و دوچرخه سواران مورد استفاده قرار میگیرد. حداکثر سرعت مجاز برای رانندگی بر روی پـل در اول اکتبر ۱۹۸۳ از ۸۹ کیلومتر در ساعت به ۷۲ کیلومتر در ساعت کاهش پیدا کرد. پیاده روی شرقی در طول روز و پیاده رو غربی فقط در بعد از ظهر ها و تعطیلات آخر هفته برای عبور دوچرخه سواران و عابرین پیاده بـاز میشود.
این پل در واقع میراث عصر مناقشه، اختلاف و درگیری است. گلدن گیت در دههای ساخته شد که هنوز رکود اقتصادی آمریکا در آن احساس میشد. پیش از پایان مراحل ساخت این پروژه عظیم در سال 1937 همگان احداث آن را غیرممکن می دانستند، بویژه آن که در زمان ساخت این پل مه غلیظ و بادهایی با سرعت 60 مایل، عملیات احداث را با مشکل مواجه کرده بودند. همین امر سبب شده تا بسیاری این پل را غیرقابل ساخت بدانند. به رغم این شرایط جوی و طبیعی وحشتناک گلدن گیت طی چهار سال و اندی ساخته شد. در این مدت نسبتاً طولانی 35 میلیون دلار صرف احداث این پل شد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)