رباعیات خیام
هر چند که رنگ و روی زیباست مراچون لاله رخ و چو سرو بالاست مرامعلوم نشد که در طربخانه خاکنقاش ازل بهر چه آراست مرا*********
چون عهده نمی شود کسی فردا راحـالی خوش دار این دل پر سودا رامی نوش به ماهتاب ای ماه که مابـسیار بـــگردد و نــیـابد ما را*********
چون در گذرم به باده شویید مراتلقین ز شراب ناب گویید مراخواهید به روز حشر یابید مرااز خاک در میکده جویید مرا*********
چندان بخورم شراب کاین بوی شرابآید ز تراب چون روم زیر ترابگر بر سر خـاک من رسد مخموریاز بوی شراب من شود مست و خراب*********
بر لوح نشان بودنی ها بوده استپیوسته قلم ز نیک و بد فرسوده استدر روز ازل هر آن چه بایست بدادغم خوردن و کوشیدن ما بیهوده است
*********
ای چرخ فلک خرابی از کینه تستبیدادگری پیشه دیرینه تستوی خاک اگر سینه تو بشکافندبس گوهر قیمتی که در سینه تست*********چون چرخ بکام یک خردمند نگشتخواهی تو فلک هفت شمُر خواهی هشتچون باید مرد و آرزوها همه هِشتچو مور خورد به گور و چه گرگ به دشت*********اجزای پیاله ای که در هم پیوستبشکستن آن روا نمی دارد مستچندین سر و ساق نازنین و کف دستاز مهر که پیوست و به کین که شکست *********می خور که به زیر گل بسی خواهی خفتبی مونس و بی رفیق و بی همدم و جفتزنهار به کس مگو تو این راز نهفتهر لاله که پژمرد نخواهد بشکفت
*********
می خوردن و شاد بودن آیین منستفارغ بودن ز کفر و دین؛ دین منستگفتم به عروس دهر کابین تو چیستگفتــا دل خـرم تـو کابین مـن است
*********
مهـتاب بــه نـور دامـن شـب بـشکافتمی نوش دمی خوش تر از این نتوان یافتخوش بــاش و بـیندیش که مـهتاب بسیاندر سر گور یک به یک خـواهد تافت
*********
از منزل کفر تا به دین یک نفس استوز عالم شک تا به یقین یک نفس استایـن یـک نفس عـزیز را خـوش مـیدارکز حاصل عمر ما همین یک نفس است
*********
شادی بطلب که حاصل عمر دمی استهر ذره ز خاک کیقبادی و جمی استاحوال جهان و اصل این عمر که هستخوابی و خیالی و فریبی و دمی است
*********
این کهنه رباط را که عالم نام است آرامگه ابلق صبح و شام استبزمی است که وامانده صد جمشید استگوریست که خوابگاه صد بهرام است
*********
آن قصر که بهرام درو جام گرفتآهو بچه کرد و رو به آرام رفتبهرام که گور می گرفتی همه عمردیدی که چگونه گور بهرام گرفت؟
*********
هر ذره که بر روی زمینی بوده استخورشید رخی زهره جبینی بوده استگـرد از رخ آستین بـه آزرم افشانکـان هم رخ خوب نازنینی بـوده است
*********
امروز که نوبت جوانی من استمی نوشم از آن که کامرانی من استعیبم نکنید گرچه تلخ است خوش استتلخ است از آن که زندگانی من است*********
بسیار بگشتیم به گرد در و دشتاندر همه آفاق بگشتیم بگشتکس را نشنیدیم که آمد زین راهراهی که برفت ، راهرو باز نگشت*********
ای بی خبران شکل مجسم هیچ استوین طارم نه سپهر ارقم هیچ استخوش باش که در نشیمن کون و فسادوابسته یک دمیم و آن هم هیچ است*********
دنیا دیدی و هر چه دیدی هیچ استو آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ استسـرتاسـر آفـاق دویـدی هیـچ استو آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است*********
چون نیست ز هر چه هست جز بـاد بدستچون هست ز هر چـه هست نقصان و شکستانـگار که هســت هـر چه در عـالم نیستپندار کــه نـیست هــر چـه در عـالم هــست*********
تا کی ز چراغ مسجد و دود کنشت؟تا کی ز زیان دوزخ و سود بهشت؟رو بر سر لوح بین که استاد قضااندر ازل آن چه بودنی است ، نوشت*********
دوری که در آمدن و رفتن ماستاو را نه نهایت نه بدایت پیداستکس می نزند دمی درین معنی راستکاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست*********
تا چند زنم به روی دریا ها خشتبیزار شدم ز بت پرستان و کنشتخیام که گفت دوزخی خواهد بودکه رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت*********
نیکی و بدی که در نهاد بشر استشادی و غمی که در قضا و قدر است با چرخ مکن حواله کاندر ره عقلچرخ از تو هزار بار بیچاره تر است*********
ابر آمد و زار بر سر سبزه گریستبی باده گلرنگ نمی شاید زیستاین سبزه که امروز تماشاگه ماستتا سبزه خــاک ما تماشاگه کیست*********
گویند بهشت عدن با حور خوش استمن می گویم که آب انگور خوش استاین نقد بگیر و دست از آن نسیه بدارکاواز دهل برادر از دور خوش است*********
چون آمدنم به من نبد روز نخستوین رفتن بی مراد عزمی ست درستبر خیز و میان ببند ای ساقی چستکاندوه جهان به می فرو خواهم شست*********
ساقـی غـم مـن بلند آوازه شده استسرمستی مـن برون ز اندازه شده استبا مـوی سپید سـر خوشم کـز می توپیرانه سرم بهار دل تازه شده است*********
از مـن رمقی بـسعی سـاقی مانده استوز صحبت خلق بی وفایی مانده استاز بـاده دوشــین قــدحی بـیش نــمـانداز عـمر نـدانم که چه باقی مانده است*********
مـن هیچ ندانم که مرا آن که سرشتاز اهل بهشت کرد یا دوزخ زشتجامی و بتی و بربطی بر لب کشتاین هر سه مرا نقد و ترا نسیه بهشت*********
چون ابر به نوروز رخ لاله بشستبرخیز و به جام باده کن عزم درستکاین سبزه که امروز تماشاگــــه تستفردا همه از خاک تو بر خواه د رست
*********
هر سبزه که بر کنار جویی رسته استگویی ز لب فرشته خویی رسته استپا بر سر هر سبزه به خــواری ننهیکان سبزه ز خاک لاله رویی رسته است*********
گویند که دوزخی بود عاشق و مستقولی است خلاف دل در آن نتوان بستگر عاشق و مست دوزخی خواهد بودفردا باشد بهشـت همچون کف دست*********
این کوزه چو من عاشق زاری بوده استدر بند ســر زلف نــگاری بــوده استایــن دسته کــه بر گردن او می بـینیدستی است که بر گردن یاری بوده است
*********دارنده چو ترکیب طبایع آراستاز بهر چه او فکندش اندر کم و کاستگر نیک آمد شکستن از بهر چه بودور نیک نیامد این صور ، عیب کراست*********
این بحر وجود آمده بیرون ز نهفتکس نیست که این گوهر تحقیق بسفتهر کس سخنی از سر سودا گفته استزان روی که هست کس نمی داند گفت*********
دل سر حیات اگر کماهی دانستدر مرگ هم اسرار الهی دانستامروز که با خودی ندانستی هیچفردا که ز خود روی چه خواهی دانست*********
گردون نگری ز قد فرسوده ماستجیحون اثری ز اشک آلوده ماستدوزخ شرری ز رنج بیهوده ماستفردوس دمی ز وقت آسوده ماست
*********
فصل گل و طرف جویبار و لب کشتبــا یـک دو سـه دلبـری حــور سـرشتپیش آر قــدح که بـاده نــوشان صــبوحآسوده ز مسجدند و فــارغ ز بـهشت*********
بر چـهره گـل نـسیم نـوروز خـوش استدر صحن چمن روی دل افروز خوش استاز دی که گذشـت هر چه گویی خوش نیستخوش باش و زدی مگو که امروز خوش است*********
ساقی ، گل و سبزه بس طربناک شده استدریـاب که هفته دگـر خـاک شده استمی نـوش و گـلی بچـین کـه تـا در نـگری گل خاک شده است سبزه خاشاک شده است*********چون لاله به نوروز قدح گیر به دستبا لاله رخی اگـر ترا فرصت هستمی نـوش به خـرمی که این چـرخ کـبودناگـاه تـرا چـو خـاک گـرداند پَست *********
دوران جهان بی می و ساقی هیچ استبی زمزمـه نـای عـراقی هیـچ است هر چند در احــوال جــهان می نگرمحاصل همه عشرت است و باقی هیچ است
*********
امروز ترا دسترس فردا نیستو اندیشه فردات به جز سودا نیستضایع مکن این دم ار دلت بیدار استکاین باقی عمر را بقا پیدا نیست
*********
می در کف من نه که دلم در تابستوین عمر گریز پای چون سیمابستدریاب کــه آتـش جوانـی آبـستهُش دار که بیداری دولت خواب است
*********
می نوش که عمر جاودانی این استخود حاصلت از دور جوانی این استهنگام گل و مل است و یاران سرمستخوش باش دمی که زندگانی اینست
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)