دانستنیهای لباس های جین و هر آنچه نیاز است بدانید

[Almas Parsi]

درباره شلوار جین بدانید

بلو جین به عنوان یکی از مهم ترین تولیدات صنعت پوشاک آمریکا در سال 1873 توسط ژاکوب دیویس (Jacob Davis) و لوی استراوس (Levi Strauss) اختراع شد. این دو مهاجر با استفاده از پارچه کتانی، قیطان و نوعی پرچ فلزی، مردمی ترین محصول پوشاک را ساختند.


جین نام نوعی پارچه کتانی با بافت راه راه و ضخیم است که به پارچهٔ دنیم(Denim) نیز شناخته می شود. اگرچه همه گونهلباس از جنس جین وجود دارد، ولی پارچهٔ جین عمدتاً برای دوخت شلوار به کار می رود. در ایران در لفظ عوام به «جین»، «لی» هم گفته می شود که در حقیقت لی نام یک نشان تجاری یا برند است. شلوار جین شلوار ساخته شده از پارچه های کتانی زبر هستند. نخستین سازندگان شلوار جین آبی ژاکوب دیویس، کالوین راجرز ، و لوی استراوس (لیوایس) در سال 1873 بودند ولی از سال 1950 در میان نوجوانان محبوبیت یافتند.

جین مبدا فرانسوی و هندی دارد و برای نخستین بار لباس ملوانان از این جنس تهیه شد. ولی تنها در دهه 1950 بود که استفاده از این نوع شلوار ابتدا در میان نوجوانان و سپس در میان همه مردم شایع شد. امروزه آمریکائیان سالانه 14 میلیارد دلار جین خریداری می کنند.
اولین شلوارهای جین دو مدل بودند، شلوارهای آبی - نیلی رنگ و شلوارهای کتان قهوه ای شسته شده. شلوارهای کتان چون نرم و راحت نبود به تدریج از دور خارج شد. هر چند سال های سال به عنوان لباس کار استفاده می شد.



لوی استراوس (Levi Strauss) سال 1853 در سن بیست و چهار سالگی به سانفرانسیسکو آمد. برادر او در نیویورک به تجارت کالا مشغول بود و لوی استراوس شعبه جدیدی برای تجارت او در این شهر احداث کرد. او که آلمانی تبار بود، پس از مهاجرت به آمریکا چندین سال در نیویورک مشغول فراگیری روش های تجارت بود. در طی بیست سال او به یکی از تاجران موفق پارچه تبدیل شد.
یکی از مشتریان لوی استراوس خیاطی به نام ژاکوب دیویس (Jacob Davis) اهل لاتویا (Latvia) بود. او که در نوادا (Nevada) زندگی می کرد، از شرکت استراوس به صورت عمده پارچه خریداری می کرد. در میان مشتریانش شخصی بود که دائما جیب های شلوارهایی که ژاکوب برایش می دوخت را پاره می کرد. ژاکوب به فکر راه حلی برای دوام بیشتر شلوارهای این مشتری بود، روزی به فکرش رسید که شاید با استفاده از نوعی پرچ فلزی در نقاطی از شلوار که پاره شده یا آسیب دیده، مثل گوشه های جیب ها و در زیر دکمه های شلوار، بتواند باعث استحکام بیشتر برای شلوار شود.
مشتریان ژاکوب خیلی سریع از این شلوارهای پرچ دار استقبال کردند. او نگران شد که شاید کسی این ایده ماهرانه اش را بدزدد، بنابراین تصمیم گرفت حق امتیاز این کار را به نام خود ثبت کند. اما 68 دلاری که برای کارهای اداری لازم بود را نداشت. بنابراین به عنوان شریک تجاری فوراً به فکر لوی استراوس افتاد.

چرا پارچه جین آبی رنگ است ؟

در اواخر قرن نونزدهم قبل از ابداع رنگ های مصنوعی از رنگ های گیاهی طبیعی برای رنگ کردن پارچه ها استفاده می شد. از آنجا که رنگ نیلی به دلیل تیرگی دیرتر کثیف می شد و برای لباس های کار نیز انتخاب بهتری بود، مهم ترین و پرطرفدارترین رنگ در میان مردم بود. از آن زمان این رنگ روی پارچه های جین باقی ماند.
به سختی می توان پوشاکی را یافت که مانند جین همه گیر شده باشد. نماد کلاسیک غرب آمریکا هم اکنون تبدیل به پای ثابت کمدهای لباس شده است. کابوی ها این لباس را می پوشیدند اما هم اکنون افراد معروف، کشاورزان، رؤسای جمهور، زنان خانه دار و مابقی افراد نیز به پوشیدن این لباس روی آورده اند.
تا می توانید شلوارهایتان را نشورید!

اکثر طرفداران شلوارهای جین خواهان شلوارهایی تر و تازه و تا نخورده نیستند. بسیاری از این افراد تا جایی که می توانند از شستشوی شلوارهای خود پرهیز می کنند – و البته به نظر می رسد که پارچه این شلوارها نیز ظرفیتی غیرقابل توضیح برای تمیز ماندن دارد.

_{اشتراوس و دیویس، مبدعین شلوارهای پرچ دار
منابع: ویکی پدیا , ایران ناز, مشرق}