اهانت به افراد جرم است و شخص مرتکب به مجازات شلاق یا جزای نقدی محکوم می‌شود

[golden3]

یک وکیل دادگستری گفت: با توجه به متن صریح قانون مجازات اسلامی و موادی که درخصوص توهین و فحاشی مقرر گردیده، اهانت به افراد جرم محسوب می‌شود و شخص مرتکب به مجازات شلاق و یا جزای نقدی محکوم خواهد شد.

حجت‌الله جباری در گفت‌وگو با خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه، توهین و فحاشی را یکی از مصدایق جرایم علیه اشخاص برشمرد و اظهار کرد: خوشبختانه این نوع جرم به تنهایی کمتر مطرح شده است ولی اکثراً همراه با دیگر دعاوی بوده چرا که در دعاوی نزاع یا خانوادگی و... حرف‌هایی که بین طرفین زده می‌شود، حرف زشت و ناسزا است.

وی افزود: انسان به خودی خود و در شرایطی که از انسانیت دور نشده است از به زبان آوردن الفاظ زشت و رکیک امتناع می‌کند، اما کم‌کم با دور شدن از مدار انسانیت و نزدیک شدن به محدوده خصایص حیوانی ذکر چنین الفاظی برایش عادی ‌شده و گاهی به عادت تبدیل می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: ناسزا و دشنام در اصطلاح و کاربردهای عمومی شامل عیب‌جویی و گفتن عیب دیگران نیز می‌شود و بنابراین ناسزاگویی شامل هر نوع سخن زشتی است که موجب رنجش شخص مقابل شده و تحت تاثیر آن دشنام، نامبرده منفعل شود.

جباری ادامه داد: با استناد به ماده 608 قانون مجازات اسلامی؛ توهین به افراد از قیبل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و یا ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.

وی افزود: با دقت در مفاد این ماده مشخص می‌شود که جرم توهین می‌تواند به شکل گفتار، کردار، نوشتار و حتی اشارات مختلف دست و چشم و نظایر آن باشد، بدین ترتیب اعمالی مثل آب دهان به روی دیگری انداختن، هل دادن تحقیرآمیز دیگری و یا برداشتن خشونت آمیز کلاه یا عمامه یا روسری از سر شخصی محترم و پرتاب کردن آن به زمین با توجه به اینکه عرفا باعث تخفیف و تحقیر شخص است، می‌تواند توهین کیفری محسوب شود، همینطور برخی اشارات انگشتان دست در فرهنگ کشور ما یا کشورهای دیگر اهانت آمیز تلقی می‌شوند.

این مدرس دانشگاه گفت: در این خصوص باید توجه داشت که توهین ممکن است به صورت حضوری و یا غیابی باشد در واقع لازم نیست حتما حضورا شخص مورد توهین قرار گیرد بلکه اگر فردی، دیگری را در غیاب او هم مورد توهین قرار دهد مرتکب جرم توهین، موضوع این ماده شده است، همچنین در انجام جرم توهین، راست یا دروغ بودن نسبت‌ها شرط نیست و اصل مطلب این است که گفتار یا رفتار در نظر عرف وهن‌آور و سبک کننده باشد.

وی تاکید کرد: در قانون مجازات اسلامی هجو و اهانت جرم محسوب شده و مستوجب مجازات است.

این وکیل دادگستری ادامه داد: هرکس به نظم یا نثر به صورت کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند و یا هجویه را منتشر کند به حبس از یک تا شش ماه محکوم می‌شود.

جباری همچنین به آثار و پیامدهای دشنام گویی در گوینده اشاره و عنوان کرد: ناسزاگویی و بد دهانی از اعتبار و شأن گوینده کاسته و شخصیت و اعتبار اجتماعی او را نیز زیر سوال می‌برد.

این کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی گفت: دشنام گویی نشانه افراد بی‌تمدن، ناپخته و بی‌نزاکت است که آثار آن در فروپاشی اجتماعی و ایجاد تضاد و درگیری‌ها و بروز خشونت در جامعه احساس می‌شود.

وی درخصوص علل ارتکاب این جرم نیز گفت: عدم داشتن صبر و حوصله در هنگام هیجان‌ها و ناراحتی و نیزعادت کردن زبان شخص به حرف‌های زشت از مهمترین علت‌های ارتکاب جرم توهین و فحاشی به شمار می‌آید، چرا که زبانی که به حرف زشت عادت کند با اندک هیجان و اتفاقی حرف زشت را به زبان می‌آورد.

جباری در پایان در خصوص نحوه پیگیری کیفری این جرم نیز گفت: در صورت وقوع جرم توهین، قربانی جرم یعنی کسی که به او توهینی روا داشته شده است باید برای پیگیری موضوع و تحت تعقیب قرار دادن کسی که اقدام به توهین کرده است به دادسرای محل وقوع جرم مراجعه و با ابراز دلایل خود از جمله شهادت شهود موضوع را ثابت و متهم را به مجازات قانونی محکوم کند.

منبع:وکالت آنلاین