دخترانی در آرزوی پسر بودن

[Almas Parsi]

دخترانی در آرزوی پسر بودن

شلوار سبز شش جیب، آستین هایی تا آرنج بالا کشیده، موهای کوتاه و صورت و دست های آفتاب سوخته که بین انگشتانش سیگار باریک «بهمن» دود می شود.

پشت موتور که می شینم، عمراً بفهمی که دخترم. تا خود فشم کورس میذارم.
هنوز یک سالی درس دارد تا دیپلم بگیرد. پاتوقش پارک است، اگر پلیس اجازه دهد. با پسرها مشکل ندارد چون با آن ها دوست است. دوستی ای از جنس پسرانه. فقط اگر ببیند که پسری مزاحم یک دختر شده، چاقوی ضامن دارش را در می آورد. یکی دوبار خط انداختم رو دست و بالشون. بس که پررویی کردن. دنبال یه دختر 14، 15 ساله افتاده بودند.
اسمش نرگس است؛ اما با تیپ کماندویی که دارد و صورتی که بارها و بارها تیغ زده تا زمخت و پرمو شود، خیلی شبیه نرگس ها نیست. ظاهر و کلامش مشابه و هماهنگ اند و رویای پسر بودن را می توانی روی ابر بالای سرش ببینی.
کم نیستند دخترانی این چنینی و کم نمی خوانیم داستان دخترکانی که با ظاهر پسرانه، در باندهای دزدی، کیف قاپی و ... به دام افتاده اند.

اما دلیل این گرایش چیست

آزادی عمل عامل اصلی گرایش دختران به پسر بودن

سید هادی معتمدی؛ دکترای جامعه شناسی، درباره آسیب شناسی در رابطه با گرایش دخترها به رفتارهای پسرانه می گوید: آزادی عمل پسران نسبت به دختران بیشتر است و با این روش دختران ناخودآگاه آزادی عملی را که آرزو دارند به دست می آورند. همیشه در خانواده های ما کنترل پسران کمتر از دختران است.
این آسیب شناس در مورد پیامدهای این گونه رفتارها در آینده فرد توضیح می دهد: دختری که تصویری مردانه از خود دارد، نمی تواند ، رفتارهای صحیح زنانه بروز دهد و در ازدواج و ایفای نقش مادری با مشکل روبرو می شود.
پدر و مادر اینگونه دختران با رفتارهای آن ها مخالفت می کنند ، به خصوص در خانواده هایی که سنتی تر هستند. مخالفت ها و برخوردها شدیدتر می شود و پس از مدتی از خانواده طرد می شوند. در نهایت ، افسردگی، خودکشی و افت عملکرد گریبان فرد را می گیرد.
وی نیاز به هم ترازی ، تبلیغات نادرستی که زن و مرد را از هر نظر برابر جلوه می دهد بی آن که به تفاوت ها اشاره کند را از جمله عواملی می داند که دختران را به سمت پسرانه رفتار کردن برای به دست آوردن رابطه برابر ترغیب می کند.
شغل های مردانه در دست زنان!

امروزه در بسیاری از مشاغل که به صورت سنتی در حیطه توانایی مردان شناخته می شد، زنان مشغول به کار هستند. زنانی که بیشتر از سر اجبار و کمتر از روی علاقه در بسیاری اوقات با دستمزدی ناچیز تن به کار هایی از این دست می دهند. شاید تا چند سال پیش نشستن یک خانم پشت فرمان تاکسی، اتوبوس، ماشین های سنگین خدمات شهری، دستفروشی کنار خیابان، رانندگی در جاده ها و غیره باعث تعجب بسیاری از مردان و حتی زنان می شد. اما در حال حاظر بندرت با کسانی روبرو می شویم که از دیدن یک زن در حین انجام کارهایی که پیش از این مردانه تلقی می شد تعجب کنند.
زنانی که به مشاغل سخت یا مردانه روی می آورند کارهایی چون رانندگی اتوبوس، کامیون و غیره- ویژگی های رفتاری آن حرفه را به خود می گیرند. این امر باعث می شود فاصله آنها با جامعه و افراد و خانواده شان بیشتر شود.
هر فردی برای کار خاصی ساخته شده است. همانگونه که اگر مردی درخانه بماند و خانه داری کند، به مرور ویژگی های زنانه بر او غالب می شود، اگر زنی هم به کارهای مردانه بپردازد، به تدریج ظرافت های رفتاری خود را از دست می دهد و خوی مردانه پیدا می کند و این امر از نظر فرهنگی برای ما ناملموس است.
جالب آنکه برخی از مسوولان معتقدند شرکت دادن زنان در کارهای اجرایی، سطح مسئولیت پذیری را بالا می برد و دقت و انضباط از مزایای بکارگیری زنان در مسائلی است که تاکنون مردانه تصور می شده است اما عملا در اثر کارهای سخت و مردانه، ظرافت این گروه از زنان به خطر می افتد و فرد به مرور از موجودیت خود دلزده می شود.

رفتار پسرانه مربوط به آسیب پذیری دختران است

دکتر سپیده خلیلی روانشناس گفت: در جامعه مردسالارانه و در طبقات پایین جامعه این طرز برخورد بیشتر دیده می شود.
وی افزود: دختران برای اینکه بتوانند از خود دفاع کنند و حالت تدافعی به خود بگیرند گاهی حالت پسرانه و لات منشانه به خود می گیرند.
این روانشناس با اشاره به مشکلات خانوادگی گفت: گاهی در بعضی از خانواده ها، دخترها به واسطه دختر بودنشان مورد تحقیر خانواده شان قرار می گیرند و آنها برای پنهان کردن این تحقیر لباس پسرانه می پوشند، در جمع های دوستانه از الفاظ پسرانه استفاده می کنند، لات منشانه راه می روند و نوعی سرکشی در آنها دیده می شود که همگی نشات گرفته از رفتار نا مناسب اجتماع با آنهاست.
دکتر سپیده خلیلی با اشاره به وضعیت دختران در جامعه اظهار داشت: در جامعه ای که دختران آسیب پذیر ترین قشر محسوب می شوند، از ساعتی به بعد به تنهایی نمی توانند در خیابان تردد کنند، گاهی طبیعی جلوه می کند که از آنها رفتار پسرانه مشاهده کنیم.
در جامعه مرد سالار تظاهر به مردانگی بیشتر است

برخی از جامعه شناسان رواج چنین پدیده ای را به وجود رگه هایی از ساختارهای مردسالارانه در فرهنگ مردم نسبت می دهند و معتقدند از آنجا که خانواده ها امکانات و اختیارات بیشتری را در مقایسه با دختران به پسران خود می دهند، بنابراین دختران نسبت به جنسیت خود احساس ناخوشایندی پیدا می کنند. در چنین شرایطی، دختران مقابل پسران تلاش می کنند با انجام رفتارهای پسرانه بر ضعف خود غلبه کنند، اما این به معنای نفی جنسیت یا تنفر نسبت به دختر بودنشان نیست، بلکه آنها به دختر بودن خود افتخار می کنند.
گرایش دختران به انجام رفتارهای پسرانه یک ناهنجاری رفتاری است که به شدت تحت تاثیر نوع تربیت و محیط زندگی دختران قرار دارد. ساختار فرهنگی یک جامعه گاهی اصلی ترین دلیل این گونه اختلال هاست. بروز چنین رفتارهایی به ویژه در مورد دختران نشان از کمرنگ شدن هویت جنسیتی آنها دارد.
دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس نیز در این باره معتقد است: دختران گمان می کنند با پوشیدن لباس و انجام اعمال پسرانه می توانند آزادی های بیشتری در سطح جامعه کسب کنند. آنها با پوشیدن تی شرت و کوتاه کردن موی سر، آن هم به قیمت زیر پا گذاشتن اصول قانونی و عرفی، شرایطی را برای خود فراهم می سازند که احساس می کنند با وفادار ماندن به رفتارهای دخترانه امکان رسیدن به آنها وجود ندارد.

ایجاد بستری مناسب در جامعه برای ظهور و بروز دختران و از بین رفتن تبعیض در اجتماع باید مسئولان جامعه به گونه ای عمل کنند تا به دختران، پسران و خانواده ها در مدارس ابتدایی و راهنمایی اطلاعاتی در مورد هویت جنسیتی و محدودیت های هر جنس ارائه بدهند.همانطور که اشاره شد عوامل مختلفی باعث بروز این حالت در دختران نوجوان می شود. عواملی که باعث شده کارشناسان و آسیب شناسان نتوانند شیوه واحدی را برای برخورد با اینگونه پسران دخترنما و دختران پسرنما , پیدا کنند. در ماده 638 قانون مجازات اسلامی آمده هرکسی در انظار تظاهر به عمل حرامی کند علاوه بر کیفر به 74 ضربه شلاق یا حبس محکوم می شود. این در شرایطی است که برخی پسرها اقدام به آراستن خود مانند زنان می کنند یا دختران با تیپ هایی پسرانه در جامعه حضور پیدا می کنند اما مردی به صرف گرایش زنانه داشتن یا زنی به صرف گرایش مردانه داشتن مجرم نیستند. بسیاری از قضات این مساله را تحت عنوان فعل حرام یا بدحجابی معرفی می کنند. بسیاری از این دخترها در حالی که از مردها بدشان می آید اما تیپ مردانه را دوست دارند.اساسا باید یک گروه متشکل از روانشناسان، جامعه شناسان و... تشکیل شود و براساس بررسی های علمی مشخص شود که چه مجازاتی برای این افراد لازم است زیرا گرایش این دختران محصول نگاه اجتماع است. بهترین مجازات باید به گونه ای باشد تا آنها را عقده ای نکند. مسولان باید به فکر حل این مشکل باشند چرا که با فرستادن به زندان و کانون، مشکلات بیشتر می شود..
منبع : تبیان