تلسكوپ راديويي اساساً وسيله اي است كه امواج راديويي را جمع مي كند و آنها را
روي يك گيرندة راديويي متمركز مي نمايد. اين گيرنده سپس علامتي را به وجود
مي آورد و قدرت آن علامت به طور خودكار به وسيلة قلمي بر روي صفحه اي
مشخص مي شود.(اين وسيله ثبات نام دارد) شما داخل يك تلسكوپ راديويي نگاه
نمي كنيد و تصويري را نيز نمي بينيد. آنچه شما دريافت مي كنيد يك علامت است
كه قدرت آن به شما مي گويد چه مقدار تابش از جهتي كه تلسكوپ شما رو به آن
قرار دارد مي آيد. با وجود اين، شما مي توانيد نقشة شيئي را كه به آن نگاه مي كنيد
رسم نماييد. تلسكوپ با يك تندي ثابت در جهت سمت و براي زمان معيني حركت
داده مي شود. سپس كمي ارتفاع آن تغيير داده مي شود و دوباره در سمت حركت
داده مي شود. به اين ترتيب در بخش كوچكي از آسمان، تلسكوپ جلو و عقب مي
رود. همچنان كه محل تلسكوپ تغيير مي كند، قدرت علامت دريافتي نيز تغيير
خواهد كرد و به وسيلة ثبات نشان داده خواهد شد. بلآخره، با تحليل شكل رسم شده
توسط ثبات، شما مي توانيد نقشه اي از قدرت علامت هاي راديويي با توجه به محل
هاي مختلف نقشة ثبات، ترسيم نماييد. نتيجه همانند نقشه هاي كانتور خواهد بود.
تصاوير تلويزيوني نيز به همين صورت توليد مي شوند: يك نقطه با سرعت روي
صفحة تلويزيون به طرف جلو و عقب حركت مي كند به طوري كه چشم قادر به
ديدن آن نيست. همچنان كه روشنايي اين نقطه تغيير مي كند، تصويري به وجود مي
آيد. اكثر تلسكوپ هاي راديويي جديد علامت هايشان را مستقيماً به يك رايانه مي
دهند كه به طور خودكار تصوير مربوطه را ايجاد مي كند. ساده ترين نوع تلسكوپ
راديويي، نوع بشقابي آن است. نمونه اي از اين نوع به قطر هشتاد متر در چشاير در
انگليس واقع است. در اين دستگاه يك بشقاب بزرگ امواج راديويي را به نقطه اي كه
گيرندة راديويي قرار دارد متمركز مي نمايد. بعضي اوقات دو يا بيشتر تلسكوپ هاي
راديويي كه به فاصلة زياد از هم قرار گرفته باشند، مي توانند به همراه و در ارتباط با
يكديگر به كار روند تا قدرت تجزية بالايي را به دست دهند. چنين وسيله اي تداخل
سنج ناميده مي شود.