سریعترین هواپیمای سرنشین دار در تاریخ

[Almas Parsi]

سریعترین هواپیمای سرنشین دار در تاریخ لاکهید اس آر-71 ، ملقب به پرنده سیاه یک هواپیمای پیشرفته شناسایی و دو سرنشینه دوربرد است که نزدیک به 50 سال پیش در ایالات متحده آمریکا ساخته شد و با بیشینه سرعتی بالای 3 ماخ همچنان رکورددار سریعترین هواپیمای سرنشین دار می باشد. این هواپیما بر پایه مدل آ-12 و YF-12A ساخته شد و طراحی آن مدیون کلارنس جانسون است. او به همراه تیم مهندسین، اس آر-71 را به عنوان نسل ب...عدی هواپیمای جاسوسی یو-2 ساختند. سرعت پرواز عادی این هواپیما 3380 کیلومتر در ساعت بوده و در سال 1962 وارد خدمت شد و مزیت این هواپیما این بود که سرعت بالایش آن را در برابر حملات موشکی ایمن می ساخت. طرح و مشخصات مشکل اصلی در طراحی این هواپیما حرارت تولید شده در سرعتهای بالا بود، در نتیجه استفاده از مواد معمول در ساخت این هواپیما میسر نبود لذا در ساخت بدنه این هواپیما از تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم استفاده شد. روی بدنه تمام تیتانیوم این هواپیما با یک رنگ مخصوص جذب کننده امواج راداری پوشانده شده که باعث ایجاد خصوصیت رادارگریزی نسبی برای آن شود. مسئله جالب در مورد این هواپیما این است که در هنگام سکون روی زمین، از باکهای آن در بال، بنزین نشت می کرد و راه حلی نیز برای آن وجود نداشت. زیرا هیچ ماده ای که در حرارت 426 درجه ذوب نشود و برای آب بندی قطعات بال بکار رود یافت نشد. طول بدنهٔ هواپیما در سرعت 3 ماخ (3500 کیلومتر بر ساعت ) بر اثر نیروی پیشرانهٔ قوی 32 سانتی متر افزایش پیدا می کند و هنگام فرود بر اثر انبساط و انقباض قسمت هایی از جایگاه سوخت سوراخ میشود به همین دلیل برای هر پرواز، حدود 35 ساعت کار بر روی هواپیما نیاز است. ورودی هوا برای دریافت هوای مورد نیاز موتورهای پرقدرت این هواپیما و همچنین تنظیم میزان ورود هوا طراحی خاصی برای ورودیهای موتور در نظر گرفته شد که شامل یک بخش مخروطی شکل است که بسته به شرایط پروازی به جلو و عقب حرکت میکند. بدنه جهت مقابله با تغییرات انبساطی در حرارتهای بالا قطعات بدنه طوری ساخته شدند که روی زمین از هم کمی فاصله داشته باشند تا در پرواز و حرارتهای بالا قابلیت انبساط داشته باشند. همچنین به همین علت سوخت هواپیما روی باند نشت میکند لذا برای انجام ماموریتها یک پرواز کوتاه انجام داده و پس از سوختگیری هوایی به ماموریت اعزام میشود. سوخت این هواپیما از یک نوع بنزین هواپیما به نام JP-7 استفاده میکند. این سوخت دارای درجه شعله وری بالا (60 درجه سانتیگراد) است و همچنین خود این سوخت به عنوان خنک کننده بدنه و مایع هیدرولیک موتور این هواپیما به کار میرود. رادار گریزی گرچه ایده هایی در طراحی هواپیما برای کاهش بازتاب راداری اتخاذ شد اما در عمل این هواپیما قابلیت رادارگریزی ندارد به طوری که از فواصل طولانی حتی توسط رادارهای کنترل هوایی قابل ردگیری است. از طرفی حرارت بالای تولید شده آن را یک هدف بزرگ مادون قرمز میسازد. با این حال خصوصیت اصلی که آن را دربرابر تمام حملات موشکی طی 35 سال خدمتش ایمن ساخت سرعت بالای آن بود. به طوری که در طی مدت خدمتش بیش از چهار هزار تلاش برای رهگیری آن شکست خورد و از 32 فروند تولید شده آن هیچکدام توسط دشمن سرنگون نشدند. مشخصات عمومی خدمه: 2 ظرفیت بارگیری: 3٬500 lb (1٬600 kg) of sensors طول: 107 ft 5 in (32٫74 m) پهنای بال: 55 فیت و 7 اینچ (16٫94 m) ارتفاع: 18 ft 6 in (5٫64 m) بال: مساحت 1٬800 ft2 (170 m2) وزن خالی: 67٬500 lb (30٬600 kg) وزن بارگیری: 170٬000 lb (77٬000 kg) بیشینه وزن برخاست: 172٬000 lb (78٬000 kg) پیشرانه: 2× پرات اند ویتنی جی-58 توربوجت پس سوز دائم, 32٬500 پوند (145 kN) هرکدام Wheel track: 16 ft 8 in (5٫08 m) Wheel base: 37 ft 10 in (11٫53 m) Aspect ratio: 1٫7 عملکرد سرعت بیشینه: Mach 3٫2+ (2٬200+ mph, 3٬530+ km/h, 1٬900+ knots) at 80٬000 ft (24٬000 m) برد: 2٬900 nmi (5٬400 km) برد ترابری: 3٬200 nmi (5٬925 km) سقف پروازی: 85٬000 ft (25٬900 m) نرخ اوج گیری: 11٬810 ft/min (60 m/s) بارگیری بال: 94 lb/ft² (460 kg/m²) نسبت نیرو به وزن: 0٫382 منبع : مرکز118