از جمله این زخم ها ، می توان به تخصیص ها و بارگذاری های زودتر از موعد افتتاح تونل های آبرسانی اشاره كرد. طولانی شدن عملیات تونل های آبرسانی از یك سو و نیاز فوری و مهم در برخی تخصیص ها(مانند تخصیص آب شرب یزد) از سوی دیگر، باعث شده از آب زاینده رود به این بارگزاری های جدید تعلق گیرد.

به عبارتی می توان گفت، در شرایط پرآبی رودخانه توان تخصیص این آب به خوبی مهیا بوده ولی در آن زمان به روزهای خشك زاینده رود فكری نشده است . زخم های پانسمان شده دیروز زاینده رود ، امروز در حال عفونت كردن است و اگر زودتر فكری برای درمان آن نكنیم ، این عفونت ها قامت بلند این رود را به زودی خم می كند.

اكنون در شرایطی كه ادامه حفر تونل های آبرسانی با مشكلاتی در بالادست رودخانه مواجه شده، بهتر است مدیران و نمایندگان محترم شهر یزد نیز تلاش خود را برای به ثمر رسیدن این تونل ها انجام دهند تا آن زمان این گفته استاندار یزد كه " آب انتقالی به یزد آب زاینده رود نیست" به واقع تحقق یابد.

البته این مساله تنها یكی از زخم های پانسمان شده زاینده رود است و چندین مساله در همین سطح، حیات رودی كه نامش با زندگی عجین شده است را تهدید می كند.