چگونه پیوند دلبستگی در کودکی ، روابط بزرگسالی را شکل می دهد؟

[نارون1]

نویسنده/مترجم: جین سگال/فاطمه پوران


پیوند دلبستگی اصطلاحی است برای نخستین رابطه عاشقانه با...

این پیوند دلبستگی مادر-فرزند ذهنیت نوزاد را شکل می دهد و عمیقا بر اعتماد به نفس، انتظارات از دیگران و توانایی برای جذب و حفظ روابط موفقیت آمیز در بزرگسالی تاثیر می گذارد. با یادگیری درباره دلبستگی می توانید روابط سالم تر و رضایت بخش تری برقرار کنید و تعامل موثرتری با دیگران داشته باشید.

دلبستگی عاطفی که بین شما و مراقبتان شکل می گیرد ، نخستین رابطه تعاملی زندگی شما بوده است و بر تعامل غیر کلامی وابسته است. پیوندی که شما برقرار می کنید تعیین کننده این خواهد بود که در طول زندگی چگونه با دیگران رابطه خواهید داشت زیرا این پیوند پایه های تعامل کلامی و غیرکلامی را در روابط آینده شما بنا می کند.




پیوند دلبستگی چیست؟

درباره دلبستگی ایمن و ناایمن بدانیم.

پژوهش ها نشان می دهند که تعاملات نوزاد یا بزرگسال که موفقیت آمیز است (دلبستگی ایمن)، زمانی است که مادر و نوزاد ، هر دو می توانند احساسات و عواطف یکدیگر را درک کنند. به عبارت دیگر ، یک نوزاد زمانی که مادرش به گریه های او پاسخ می دهد و نیازهای متغیر او را به درستی تعبیر می کند، احساس امنیت و آرامش می کند.

پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که روابط موفق در بزرگسالی وابسته به توانایی در چند حوزه است:



- مدیریت استرس
- ارتباط داشتن با احساسات
- استفاده از زبان بدن در ارتباطات
- شوخ طبعی

دلبستگی ناایمن بر روابط بزرگسالی تاثیر می گذارد

ناامنی می تواند به عنوان یک مشکل جدی در زندگی ما قلمداد شود. این اتفاق ریشه در زمانی دارد که پیوند دلبستگی نوزاد در تامین ساختار ، بازشناخت و امنیت نوزاد با شکست روبه رو می شود. این ناامنی ممکن است به مسائل زیر منجر شود:



1. در تماس نبودن و خاموش شدن:

اگر والدین ما در دسترس نبوده اند ممکن است که ما (به عنوان کودک) در دنیای درونی خود گم شویم و از روابط صمیمیانه و احساسی اجتناب کنیم. ممکن است به عنوان یک بزرگسال در روابط خود از لحاظ جسمی و احساسی از دیگران فاصله بگیریم.


2. ناامن باقی ماندن:

اگر والدین ناهماهنگ یا مزاحم داشته ایم احتمالا مضطرب و نگران می شویم و هرگز نمی دانیم که چه انتظاری داشته باشیم.


3. سازمان نایافتگی، پرخاشگری و خشم:

زمانی که نیازهای اولیه ما برای صمیمیت عاطفیمحقق نمی شود یا زمانی که رفتار یکی از والدین منبع ناهماهنگی در عواطف یا وحشت است، مشکلات جدی تر می شود. به عنوان بزرگسال ، ممکن است که به راحتی عاشق نشویم و یا به نیازهای طرف مقابل خود حساس نباشیم.





دلایل دلبستگی ناایمن

1. غفلت جسمانی: تغذیه ضعیف، تحرک ناکافی، و بی توجهی به مسائل پزشکی.
2. بی توجهی یا آزار عاطفی: توجه کم به کودک، تلاش کم برای درک احساسات و نیازهای کودک ، آزار کلامی
3. آزار فیزیکی یا جنسی: جراحت یا خشونت جسمانی
4. جدایی از مراقب اولیه: جدایی کودک به هر دلیل اعم از اختلافات خانوادگی یا جرایم
5. نقل مکان و جابه جایی های مکرر: تغییرات ثابت محیطی مثلا کودکانی که در اردوگاه ها زندگی می کنند


درس هایی که دلبستگی برای هدایت روابط بزرگسالی به ما می آموزد:

درس های قدرتمند و هشدار دهنده ای که از پیوند دلبستگی (نخستین رابطه عاشقانه مان) می آموزیم، تا بزرگسالی ادامه دارند. این دانش عمیق ما را به سمت بهبود روابط بزرگسالی و امن ساختن آنها هدایت می کند.



درس 1. روابط بزرگسالی برای موفق بدون وابسته به شکل های غیرکلامی تعامل است. نوزاد تازه متولد شده نمی تواند حرف بزند در حالی که به نیرویی تجهیز شده است که به کمک آن نیازهایش را به مراقب اولیه نشان می دهد و آن ارتباط غیرکلامی است.




درس2.روابطی که در آن هر دو طرف احساسات یکدیگر را تشخیص می دهند روابط همساز (موفق) گفته می شود. این روابط به ما می آموزند که :

- نشانه های غیرکلامی به شدت بر روابط عاشقانه ما تاثیر می گذارند.
- شوخ طبعی و بازی به ما کمک می کند در نقاط حساس روابط عاشقانه مان به آرامش برسیم.
- تعارض ها می توانند اعتماد بسازند به شرطی که با آنها بدون ترس و نیاز به تنبیه برخورد کنیم.

زمانی که ما بتوانیم خاطرات ، انتظارات و رفتارهای مشکل زای خودمان را که ریشه در دلبستگی ناایمن دارد را شناسایی کنیم، موفق می شویم تاثیرات آنها را بر روابط بزرگسالی مان متوقف کنیم. این شناخت دوباره به ما اجازه خواهد داد که مهارت های ارتباط غیرکلامی صحیح را در خودمان از نو بسازیم. مهارت هایی که یک دلبستگی همساز و روابط موفق را برای ما به ارمغان می آورند




helpguide.org

سایت روان