موزه ی والراف - ریچاردز
کولون-1975
Wallraf-Richardtz Museumcologne , 1975
این ساختمان، مجتمعی است که به احترام کلیسای جامع ودیگر ساختمان های مجاور ، به صورت گروهی قرار گرفت و به تدریج با لاتر از پل ساخته می شود. در کنار ایستگاه ، یک هتل، مرکز ورزشی و چند اداره قرار دارد که در امتداد مسیر های راه آهن به موزه ، به پل عابر پیاده ای متصل می شود که به زیگوراتی که در آن یک ایستگاه فرعی الکتریکی مخفی شده ، منتهی می شود . عابرین پیاده از پارکینگ زیر زمین وارد میدان می شوند.
ایستگاه راه آهن ، کلیسای جامع یا از رودخانه با شیب ها بالا می روند و به سمت قاب دروازه ی دو ساختمانی که پل را می سازد،قدم می زنند و بالکن های روی رودخانه راین و فضای فروش را که مجسمه های سوار کاران ویلهلم در برگرفته تماشا می کنند.این ساختمان شامل دو طبقه اداری بر روی فروشگاه هاو تالار اجتماعات سه سطحه ای با گنجایش 200 صندلی است که با پله برقی به سالن ورودی ساختمان اصلی متصل می شود.
بخش پایینی سالن ورودی یک دوربند شیشه ای نا منظم با یک ستون بندی از ستون ها وشیب است که به سمت اتاق های نمایشگاه موقت با نور مصنوعی پایین می آید و مستقیم به سکوی توزیع حیاط مجسمه های سوارکاران متصل می شود. از طبقه ی همکف ، ستون بندی به سه طبقه ی فضای نمایشگاه ، نورگیر طبیعی و نورگیر ثابت کناری و رستورانی در بالاترین طبقه منتهی می شود(با نمای زیبایی از کلیسای جامع) وشیب خروجی که به سمت پشت میدان بر می گردد . میدان با این ساختمان ها و درختانی که مسیر های راه آهن را می پوشاند ،تعریف و محصور می شود. با ساخت وادغام بناهای یاد بود کلیسای مجتمع، ایستگاه راه آهن و پل روی رودخانه راین ،ساخت راه های ارتباطی در تمام جهت ها ، اولین مرحله در توسعه این منطقه مرکزی کولون بود.
برگرفته از: کتاب جیمز استرلینگ ، مایکل ویلفورد و همکاران(بناها و پروژه ها 1975-1992)








عکس از نما وفضا های این موزه در پست های بعدی گذاشته خواهد شد.