فایل‌هایتان را بدون‌پشتیبان نگذارید (بخش دوم)

مقالات نرم افزاری
luckybackup
luckybackup یکی از برنامه‌هایی است که از Rsync برای تهیه نسخه پشتیبان و بازآوری فایل‌ها و دایرکتوری‌ها استفاده می‌کند و همچنین امکان طراحی سناریوهای پشتیبان‌گیری دوره‌ای را نیز فراهم می‌آورد. به عنوان نمونه دیگری از برنامه‌های مبتنی بر Rsync می‌توان به Flyback و Back In Time اشاره‌کرد.
luckybackup در مخزن‌های اوبونتو (و احتمالاً بیشتر توزیع‌های دیگر) موجود نیست، اما در سایت این نرم‌افزار، انواع فایل‌های نصب‌کننده آن برای معماری‌ها و توزیع‌های مختلف ارائه شده و نصب‌کردن آن با استفاده از این فایل‌ها بسیار آسان است. پس از نصب‌کردن آن در اوبونتو، آیکون‌های آن را در دو منوی مختلف سیستم عامل خواهیدیافت: یکی در Applications > Accessories > luckyBackup که سطح دسترسی عادی دارد و برای کارکردن با دایرکتوری‌هایی که سطح دسترسی Root را نیاز ندارد، به کار می‌رود. دیگری در Applications > System Tools > luckyBackup که سطح دسترسی Root دارد و برای اجرا شدن برنامه از این طریق، باید رمزعبور کاربر جاری را وارد کنید.




شکل ۱


رابط کاربری این برنامه بسیار ساده‌ است. کافی است دایرکتوری‌های مبدأ و مقصد را انتخاب کنید (شکل ۱). برای مستثنی کردن فایل‌ها و دایرکتوری‌های دیگر هم یک زبانه مستقل در بخش Advanced وجود دارد که می‌توان به تعداد دلخواه استثنا به آن افزود (شکل ۲).




شکل ۲


با علامت‌زدن گزینه مربوط به بازآوری (Restore) در همین قسمت، سناریوی بازآوری نیز به طور خودکار تولید می‌شود که درحقیقت از دید Rsync معکوس جریان منطبق کردن فایل‌ها بین مبدأ و مقصد است. همچنین با کلیک‌کردن روی تصویر ساعت در همین صفحه می‌توان به بخش برنامه زمانی رفت که تمام گزینه‌های لازم را برای ایجاد هر نوع برنامه زمانی دوره‌ای یا غیردوره‌ای دارد (شکل ۳).




شکل ۳


پس از ایجاد کردن یک برنامه زمانی، می‌توان آن را به سناریوهای موردنظر اعمال‌کرد. سناریوهای ایجادشده را می‌توان ذخیره کرد و در دفعه‌های بعد مورد‌استفاده قرار‌داد. برای اجرا کردن هر سناریو کافی است آن را در صفحه اصلی برنامه انتخاب کرده و گزینه Start را کلیک کنید(شکل ۴).




شکل ۴


Fwbackups
Fwbackups را برخی ساده‌ترین نرم‌افزار پشتیبان گرفتن در لینوکس می‌دانند. رابط کاربری آن ساده است و خبر خوش برای کاربران ویندوز، آن‌که نسخه ویندوزی هم دارد. Fwbackups هم در مخزن‌های اوبونتو موجود نیست و نصب آن با کامپایل‌کردن کد منبع در چند پله ساده انجام می‌شود (همان روال معمول Configure و سپس Make و درنهایت Make install که در فایل Readme همراه بسته کد منبع نیز به روشنی توضیح داده‌شده‌است).
پس از نصب برنامه و اجرای آن (به ترتیب از منوهای System->Prefrences->fwbackups در اوبونتو)، رابط کاربری ساده‌ای در برابر شما گشوده می‌شود که امکان ایجاد سناریوهای دسته‌ای پشتیبان یا تهیه‌پشتیبان‌ تنها برای یک بار را در اختیارتان می‌گذارد (شکل ۵).




شکل ۵


من گزینه اول (Backup Sets) را انتخاب کردم و یک سناریوی ساده (مانند مثال قبلی) برای پشتیبان گرفتن از دایرکتوری temp/test1/ ایجادکردم که دایرکتوری مقصد نیز temp/test1/test2/ (درون دایرکتوری مبدأ) بود (شکل‌های ۶ و ۷).




شکل ۶




شکل ۷


Fwbackups باتوجه به انتخاب شما نسخه پشتیبان را به شکل یک فایل آرشیو فشرده یا با همان ساختار فایل و دایرکتوری منبع ایجاد می‌کند که من حالت دوم را انتخاب کردم (شکل ۸).




شکل ۸


در قسمت گزینه‌های پیشرفته‌تر، دایرکتوری‌هایی را که می‌خواهیم مستثنی شوند، مشخص می‌کنیم و همچنین دستورهایی را برای اجرا شدن پیش و پس از فرآیند پشتیبان‌گیری تعیین می‌کنیم.
Fwbackups تمام ساختار دایرکتوری‌های مادر را نیز در نسخه پشتیبان قرار می‌دهد، به این مفهوم که در سناریوی ساده‌ای که ایجاد کردم، دایرکتوری نسخه پشتیبان پوشه‌ای با نام خود برنامه و تاریخ پشتیبان‌گیری ایجاد‌کرد و درون آن به ترتیب یک پوشه tmp و درون آن یک پوشه test1 قرار داشت و درنهایت درون آن فایل‌ها و پوشه‌هایی بود که از آغاز درون temp/test1/ قرار داشتند.
به این ترتیب، برای بازآوری دایرکتوری temp/test1/ با استفاده از این نسخه پشتیبان، باید آدرس دایرکتوری Root (یا همان /) را به عنوان مقصد تعیین‌کنیم که در این حالت لازم است Fwbackups را با سطح دسترسی Root اجرا کرده‌باشیم (در اوبونتو با فرمان sudo fwbackups).