دشمنان خلاقیت

[محمد نظری گندشمین]

دشمنان خلاقیت

شما توانایی های خودتونو دارین
انیشیتین حرف قشنگی میزنه: ” هرموجودی باهوشه، اما اگه بیاید و در مورد قابلیت بالارفتن ماهی از درخت قضاوت کنین، اون وقت این ماهی در تمام زندگیش فکر میکنه یک نادان و بی خاصیت”
قرار دادن خودمون یا سایرین در موقعیت هایی که میدونیم در این زمینه توانایی و استعداد کافی رو ندارن، فقط و فقط منجر به از بین رفتن خلاقیت میشه. خیلی وقتا خیلیامون فکر میکنیم اگه خودمونو تحت فشار بذاریم، اگه فکر کنیم میتونیم بیش از حد خودمون کار کنیم، حتما به خلاقیتی دست پیدا میکنیم، درحالی که به هیچ وجه چنین نیست و فقط خودمونو ناامید میکنیم. البته بین تحت فشار گذاشتن و پشتکار بیشتر بهتره یه تفاوت قائل بشیم. پشت کار یعنی ما توانایی های خودمونو قبول داریم و نسبت به اون توانایی ها قدم برمیداریم، اما تحت فشار گذاشتن یعنی اینکه ما به خودمون تلقین میکنیم که میتونیم بیشتر از اینا هم به خلاقیت برسیم در حالی که خودمون بهتر از هرکسی میدونیم که چنین نیست.

خودمونو محدود به خودمون نکنیم
این مورد واقعا یکی از بزرگترین دشمنان خلاقیت به خصوص در ایرانه. اکثرمون میترسیم با دو نفر صحبت کنیم، نظرات بقیه رو دریافت کنیم و حتی از مشاورت با همکارامون هم ترس داریم. یه یاد داشته باشین این روزا دیگه فکر تنها زیاد به جایی نمیرسه، این روزا دیگه برای همه نقش تیم مشخص و ثابت شدست. بهترین ایده ها، کارای خلاقانه و نقشه های بزرگ، با مشورت و تلاش گروهی بدست میان پس شما هم کمی به بقیه اجازه بدین وارد دنیاتون بشن، مطمئن باشین ضرر نمی کنین.
منابع | مادی یا جسمی؟
نقش پول و منابع فیزیکی رو نمیشه به هیچ وجه انکار کرد اما اونطور که تحقیقات دانشگاه هاروارد نشون میده، منابع ذهنی جزو مهمترین ها در زمینه خلاقیت هستن و در این تحقیق به وقت بیشترین اشاره رو شده. آدمای خلاق همیشه به بازده کارشون نگاه میکنن، بارها بررسیش میکنن و بازهم به درستی از وقتشون استفاده میکنن در حالی که افرادی که خلاقیت رو فراموش کردن، هرروز بیشتر و بیشتر دارن زمانشونو از بین میبرن.خلاقیت یعنی اینکه ما در زمان درست، به چیزی که میخوایم برسیم و با صرف زمان به اندازه، اون خلاقیت رو خلق کنیم. پس به اندازه فکر کنین، وقت صرف کنین و اجازه ندین که این گنج با ارزشتون از بین بره.
اطرافیانتونو درست انتخاب کنین
بالا از نقش تیم گفتیم و گفتیم که مهمه. اما همیشه بحث تیم نیست، خانواده، دوستان و مکانی که توش زندگی میکنین. دوست ندارم چنین چیزی رو بگم اما بیشتر پدر و مادرای ما هیچ اهمیتی به خلاقیت نمیدن و در مورد دوستان و اطرافیان که اصلا نمیشه بحثی کرد. همه این افراد خلاقیت شما رو تحلیل میدن و نسبت بهش ناامید میکنن. البته ما نمیگیم بلند شین فرار کنین، به هیچ وجه این کارو انجام ندین چون از همون اول نشانه های ضعف رو نشون میدین. به جای اینکارا در مرتبه ی اول اگه به قدری بالغ شدین که میتونین برای خودتون مکان زندگی تهیه کنین، سعی کنین قبل از همه با افراد اطرافش آشنا بشین و در مرحله ی اول نزدیکی علائقتونو با هم بررسی کنین. در مرحله دوم هم اگه مجبورین در جایی زندگی کنین، سعی کنین خواسته های خودتونو کمتر با افراد ضد خلاقیت در میون بذارین و توجهی به گفته هاشون نداشته باشین.
بازخورد مهمه
من همیشه یه جمله ای دارم، علم برای مردم عادی جذاب نیست، اما دستاوردهاش زندگی مردم رو متحول میکنه. مردم کاری ندارن فیزیک و فرمولاش چطورین، کاری ندارن شیمی چی میگه و اصلا کاری ندارن ریاضی زندگیشونو تشکیل داده، بلکه مردم از تلویزیون لذت میبرن، دستگاه مایکرویو نباشه زندگیشون سخت میشه، بدون موبایل افسردگی میگیرن و چندین و چند مورد دیگه.
توجه داشته باشین چیزی که شما به عنوان خلاقیت در نظر میگیرین، آخر سر توسط همین مردم استفاده میشه و همین مردم هستن که به شما سود میرسونن، پس به هرچیزی که فکر میکنین، در هرزمینه ای که میخواین به خلاقیت دست بزنین، خودتونو بذارین جای مصرف کننده و چیزی رو بوجود بیارین که کاربردی باشه حالا اگه دیدین چیزی کاربردی نداره، شما خودتون بسازیدش. خیلی چیزا بودن که توسط مخترعینشون برای مردم به یک نیاز تبدیل شدن.