نام علمی : Tagetes spp
گیاهی یکساله و دارای برگ های مرکب بوده و گلهای آن به رنگ زرد لیمویی , زرد, کرم, طلایی, نارنجی و قهوه ای دیده می شود. برگ های جعفری بوی خوبی ندارد و امروزه در به نژادی این گل گزینش برای رقم هایی صورت می گیرد که برگهای آن بو نداشته باشد.
گلدهی: گلدهی آن از اردیبهشت تا اواسط پاییز ادامه دارد.
نیازها: این گیاه آفتاب دوست است و در نقاط آفتابی و گرم رشد خوبی دارد. در دماهای کمتر از 16 درجه سانتی گراد رشد کند شده و گیاهان کلروزه می شوند. نسبت به قوی بودن زمین حساسیت از خود نشان نمی دهد ولی زمین های مرغوب و قوی باعث می شود که بوته رشد خوبی داشته و در نتیجه گلهای درشت تولید می کند. Ph مناسب کاشت آن 6-6.5 است. مسمویت ناشی از آهن در Ph های پایین خاک گزاش شده است. به نیتروژن و رطوبت زیاد خاک حساس است.
تکثیر: جعفری اغلب از طریق کاشت بذر افزایش می یابد . بذر به صورت مستقیم در محل اصلی یا در خزانه کاشته می شودو نشاء ظرف مدت دو ماه آماده انتقال می باشد. گیاه جعفری به صورت مستقیم رشد کرده تا اینکه جوانه انتهایی تشکیل شود بعد از تشکیل جوانه گل انتهایی جوانه های جانبی از غالبیت انتهایی آزاده شده و انشعابات جانبی را تشکیل می دهد. در صورتی که بخش انتهایی شاخساره زودتر قطع شود انشعابات جانبی زودتر تشکیل شده و تعداد گل بیشتر با کیفیت بهتر و اندازه یکنواخت ظاهر می شود.
علاقه مندی ها (Bookmarks)