-
تصویر نجومی روز
سلام دوستان؛
سعی بر این است تا این تاپیک که تحت عنوان "تصویر نجومی روز" زده شده ، هر روز بروز شود ؛ از این رو از تمامی دوستان عزیز درخواست میشود تا تصاویر نجومی مورد علاقه خودشان را در این تاپیک قرار دهند . (البته اگر با کمی توضیح باشد بهتر است)
با تشکر
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
توضیحات: بلندتر از بلندترین ساختمان، بلندتر از بلندترین کوه، بالاتر از بالاترین هواپیما، قلمرو شفقهای قطبی نهفته است. ارتفاع شفقهای قطبی از سطح زمین به ندرت کمتر از 60 کیلومتر است و میتواند محدودهای فراتر از 1000 کیلومتر داشته باشد.
نور شفق قطبی از الکترونهای پر انرژی و پروتونهایی که به مولکولهای جو زمین برخورد میکنند نشات میگیرد. وقتی از فضا به زمین مینگریم یک شفق کامل به صورت یک دایره به دور یکی از قطبهای مغناطیسی زمین دیده میشود.
تصویر عریض بالا که به صورت افقی فشرده شده است، یک شفق غیر منتظره را نشان میدهد که حدود یک ماه پیش سرتاسر آسمان شرق نروژ را پوشانده بود.
منبع : نجوم
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
كهكشان 10IC با فاصلهاي حدود 3/2 ميليون سال نوري، در نزديكي ستارههاي صفحهي كهكشان راه شيري و پشت غبار پنهان شده است. اگر چه نور آن به سبب غبار كم شده است؛ ولی اين كهكشان كوتولهي نامنظم با ناحيههاي شكلگيري ستارههايش، با نور سرخ قابل توجهي در اين تصوير رنگي آسماني خودنمايي ميكند.
در واقع 10IC يكي از اعضاي گروه محلي كهكشاني و نزديكترين فوران ستارهاي كهكشاني به ما است. كهكشان 10IC در مقايسه با ديگر كهكشانهاي گروه محلي، جميعت زيادي از ستارههاي تازه شكل گرفته دارد كه بسيار پر جرم و درخشاناند و شامل ستارههاي دوتايي پرتو ايكس درخشاني است كه به نظر ميرسد سياهچالهاي هم در آن باشد. كهكشان 10IC با حدود 5 هزار سال نوري گستردگي، در مرزهاي صورتفلكي شمالي ذاتالكرسي قرار دارد.
منبع : نجوم
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
كهكشان 6946 NGC، از ديدگاه ما در كهكشان راه شيري، از روبهرو ديده ميشود. اين كهكشان مارپيچي زيبا و بزرگ در فاصلهي 10ميليون سال نوري از ما و در پشت زمينهي غبار پسزمينه و ستارههاي دوردست صورتفلكي قيفاووس قرار دارد. از هستهي به سمت بيرون، رنگهاي كهكشان از نور زرد ستارهاي پير در مركز كهكشان تا آبي خوشههاي ستارهاي و سرخي نواحي شكلگيري ستارهها در امتداد بازوهاي تكه تكهي اين كهكشان مارپيچي تغيير ميكند. 6946 NGC در نور فرو سرخ هم بسيار درخشان و سرشار از گاز و غبار است و همچنين محلي براي نمايش ميزان بالاي تولد و مرگ ستارهها. در واقع از ابتدای قرن بيستم تا كنون حداقل 9 ابرنواختر، انفجار مرگ ستارههاي پر جرم، در 6946 NGC كشف شده است. 6946 NGC به كهكشان آتشبازي معروف است. اين تصوير باشكوه از 6946 NGC تركيبي شامل اطلاعات تصويري تلسكوپ 2/8 متري سوبارو در موناكيا است.
منبع : نجوم
طبق نظر amatersu (همکار تالار نجوم) ، این کهکشان در فاصله 20 میلیون سال نوری قرار دارد .
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
توضیحات: ستارهی بالای تصویر به قدری درخشان است که گاهی اوقات به سختی میتوان متوجه کهکشان پایین شد. همانطور که در عکس بالا دیده می شود، هر دو جسم، یعنی ستارهی قلب الاسد و کهکشان اسد I را میتوان به فاصلهی یک درجه از یکدیگر در صورت فلکی اسد یافت. قلب الاسد که یک ستاره جوان رشته ی اصلی محسوب میشود، قسمتی از یک منظومه چند ستارهای است و همدم نزدیک آن که خود یک ستاره ی دوتایی است در سمت چپ پایین این ستاره دیده میشود. اسد I یک کهکشان کوتولهی کرویگون در گروه کهکشانهای محلی تحت سلطهی کهکشان راه شیری ما و M31 است. تصور میشود که اسد I در میان چند کهکشان کوچک اقماری که به دور راه شیری میچرخند دورترین کهکشان باشد. ستارهی قلب الاسد در حدود 75 سال نوری از ما فاصله دارد و در مقابلش کهکشان اسد است که 800000 سال نوری از ما فاصله دارد.
منبع : نجوم
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
چه بر سر قمر زحل،ياپتوس ،آمده؟ قسمتهاي وسيعي از اين دنياي عجيب تيره مثل زغالسنگ است؛ در حاليكه باقي قسمتها درخشان مثل يخ هستند. تركيب مواد تيرهي ناشناخته است اما طيف فروسرخ آن نشان ميدهد كه احتمالاً اين مواد تيره نوعي كربن هستند. ياپتوس خط الراس استوايي غير عادي نيز دارد كه سبب ميشود تا به شكل گردو به نظر بيايد. براي كمك به درك بهتر اين قمر به ظاهر نقاشي شده، ناسا در سال 1385/2007 فضاپيماي روباتيك كاسيني كه به دور زحل ميگردد را هدايت ميكند. كاسيني تا ارتفاع 2000 كيلومتري پايين ميآيد. در تصوير بالا كه از حدود فاصلهي 75 هزار كيلومتري گرفته شده است؛ مسير كاسيني اجازه داده تا تصوير بينظيري از نيمكرهي ياپتوس كه هميشه به دنبال زحل است خلق شود. گودال برخوردي بزرگي با وسعت 450 كيلومتر در نواحي جنوبي ديده ميشود و به نظر ميرسد بر گودال قديميتر و هماندازهي خود منطبق است. مادهي تيره بيشتر نواحي شرقيتر ياپتوس را پوشاندهاست. بررسي نزديكتر نشان ميدهد كه نواحي تيره در استواي قمر است و كمتر از يك متر ضخامت دارد. فرضيهي پيشرو اين است كه مادهي تيره بيشتر چرك باقيماندهي از زمانيكه نسبتاً گرم بوده اما يخ كثيف آنرا تصفيهكرده است. پوشش نخستين مادهي تيره ممكن است از به هم پيوستن شهابسنگهاي باقيمانده از اقمار ديگر نقاشي شده باشد. اين تصوير و ديگر تصاوير از پرواز نزديك ياپتوس كاسيني در حال مطالعهي بيشتر براي يافتن نشانههاي مهمتر است.
منبع : نجوم
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
این جرمی است که پس از انفجار یک ستاره باقی مانده است.
سحابی خرچنگ، که حاصل یک ابر نواختر در سال 1054 بعد از میلاد است، پر از رشتههای اسرارآمیز است. رشتهها نه تنها فوقالعاده پیچیده هستند، بلکه به نظر میرسد سرعتی بیش از سرعت مورد انتظار از یک انفجار آزاد را دارند. تصویر بالا که به وسیلهی تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است، با سه رنگ که به منظور مقاصد علمی انتخاب شدهاند، نمایش داده شده است. سحابی خرچنگ ده سال نوری وسعت دارد. دقیقا در مرکز سحابی یک تپ اختر قرار دارد: یک ستاره نوترونی به سنگینی خورشید اما به اندازه یک شهر کوچک. تپ اختر خرچنگ ثانیهای سی بار به دور خود میچرخد.
-
پاسخ : تصویر نجومی روز
توضیحات: NGC 253 نه تنها یکی از درخشانترین کهکشانهای مارپیچی قابل مشاهده است، بلکه یکی از پر گرد و غبارترین آنهاست. NGC 253 که در سال 1783 توسط کارولین هرشل در صورت فلکی حجار کشف شد، تنها در حدود 10 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. NGC 253 بزرگترین عضو گروه کهکشانهای حجار است که نزدیکترین گروه به گروه محلی کهکشان ما محسوب میشود. گرد و غبار تیره و متراکم، همراه با نرخ بالای شکلگیری ستارگان،NGC 253 را به کهکشانی با انفجار جمعیت ستارگان تازه متولد شده تبدیل کرده است. در عکس بالا هستهی مرکزی فعال کهکشان مشاهده میشود که یک منبع روشن اشعه گاما و X است.
Forum Modifications By
Marco Mamdouh