مشاعره

در اين زمانه رفيقي که خالي از خلل است
صراحي مي ناب و سفينه غزل است

تا چند زنم بروی دریاها خشت
بیزار شدم ز بت پرستان کنشت
خیام که گفت دوزخی خواهد بود
که رفت بدوزخ و که آمد ز بهشت!!!

شب تاريكو سنگستان و من مست
قدح از دست من افتاد و نشكست
نگهدارنده اش نيكو نگه داشت
وگرنه صد قدح نفتاده بشكست

تن سيمينت اگر بر درم آيدز وفا
جان دهم بر سر آن سيم و لكن ز نسيم

من نخواهم این چنین راه تو و راز و نیاز

دل به پیش دیگران دارم که دستم سوی توست

شبنم از گل نچکد تا تو بگردی به کنار
آن دم ا ز گریه بنالد که تو بهتر ز منی

یک قدم باز تو بردار که بینم قد ناز
ناز من همدم من دل تو چرا می شکنی ؟

دوست عزیز..
بقیه رو بازی نمیدی؟{big green}
از قوانین مشاعره اینه که هر نفر یه دونه شعر میگه و نفر بعد با حرف آخر شعر اون یه شعر میگه..
تازه..
پست چهارمی هم که دادی حرف اول شعرت به حرف آخر شعر قبلیت نمیخوره که..;)
یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت..
غم من مخور که دوریت برای من شده عادت..

"ت" بده

تو کوچه ها نمی شه بی تو پرسه زد
خیابونا غریب و غم گرفته اند
کجا برم چرا نمی رسم به تو
کجایی پس چرا نمی رسی به من

"ن"

ناصح به طعن گفت كه رو ترك عشق كن
مـحـتـاج جنگ نيـست برادر ، نمـي كنم
اين تقوي ام تمام كه با شاهـدان شهـر
نـاز و كـرشمـه بـر سر منبر نـمـي كنم