پاسخ : خدایا...
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
عزیزان تا اینجا توجه کردین که اکثرا از تنهایی ناله کردیم؟
همه تنهاییم در حالی که نباید تنها باشیم چون اجتماعی آفریده شدیم
خدا جسم نخواهد شد تا کنار ماها قرار بگیره و مشکل خصوصیت اجتماعی مارو حل بکنه
خدا برا حل این مشکل آدمارو کنار هم قرار داده؛ از همدیگه غافل نباشیم.
در هر کاری و در هر غمی ماها که در یک جامعۀ اسلامی زندگی میکنیم یک فرهنگ غلط بزرگی داریم
حرف آخر رو در اول میزنیم؛ به حرفهای همدیگه گوش نمیدیم پای حرفهای هم نمینشینیم همون اول میگیم«توکل کن به خدا»
خب این جمله رو اول گفتن غلط هست؛مثه این میمونه که کارد رو بجای پوست کندن میوه بکنی تو شکم یکی نفر.
اول باید به حرفهای فرد غمگین گوش بدیم؛ بعد با روشهایی تخلیه احساسات کنیم بعد اگه ممکن بود راه حل ارائه بدیم و بعد خودمون رو وارد اون مشکل بکنیم
در آخر وقتی طرفمون دید تنها نیست و کسی کنارش هست و مشکلات اکثرا راه حل هم دارد بعد میگوییم حالا که راه حلمون مشخص شد برای بهتر جلو رفتن کارها و ناتمام ماندن کار باید «به خدا توکل کنیم».
