مشاعره

اگر با دیگرانش بود میلی / چرا جام مرا بشکست لیلی

یک عمر گذشت و از تو دورم /من زنده ی در میان گورم

مرا در دام ها بسیار بستند / زبالم کودکان پرها شکستند

داني كه چرا خدا تو را داده دو دست
من معتقدم كه اند آن سري هست
يعني كه به يك دست به كار خويشتن پردازي
با دست دگر زديگران گيري دست

تا هلال مه به طاق و طارم آفاق بود / جفت ابروی تو در آفاق و انفس طاق بود

دوریت از نظرم مایه ی بی اقبالیست
هرکجا مینگرم جای تو پیشم خالیست
دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

میزنی تو زخمه و بر می رود / تا به گردون زیر و زارم روز و شب

بیا که ذر غم عشقت مشوشم بی تو
بیا ببین که در این غم چه ناخوشم بی تو

وقتی به یاد نام شما آب میخوریم
انگار جای آب می ناب میخوریم
مردم به نرخ روز میخورند نان
ما نان به نرخ حضرت ارباب میخوریم

مرا پرسی چونی؟چونم ای دوست / جگر پر درد و دل خونم ای دوست