مشاعره

یارب آن یار سفر کرده که صد قافله دل همره اوست /هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

شاخ آن از لا مکان سر بر زده / سایه آن عرش را بر سر زده

هیچ آداب و ترتیبی نجوی ...
هر چه می خواهد دل تنگت بگوی

یک جهان بینی به معنی صدهزار / نو عروسان فارق از رنگ و نگار

رفتم که ببینم کیست تا یادم کند

یک غزل مهمانی حال پریشانم کند

رفتم و غافل از اینکه من زتنها ترخودم

خواب هم نیست کزین کابوس بیدارم کند

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست / تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

تو طاعت حق کنی به امید بهشت. / رو رو! تو نه عاشقی، که مزدوری تو

وارث تمام اضطراب های من سلام / لیلی قشنگ خواب های من سلام

من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم. /که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را