نمایش نسخه قابل چاپ
برایت آرزو مى‌کنم که عاشق شوى،
و اگر هستى، کسى هم به تو عشق بورزد،
و اگر اینگونه نیست، تنهاییت کوتاه باشد،
و پس از تنهاییت، نفرت از کسى نیابى،
آرزومندم که اینگونه پیش نیاید
- - - به روز رسانی شده - - -
من نمیگویم هرگز نباید در نگاه اول عاشق شد اما اعتقاد دارم باید بار دوم هم نگاه کرد.
- - - به روز رسانی شده - - -
من نمیگویم هرگز نباید در نگاه اول عاشق شد اما اعتقاد دارم باید بار دوم هم نگاه کرد.
جادوی نگاه تو پری را چه کنم
آن غمزه و نازِ دلبری را چه کنم
خاکسترِ آتش به دل از موی توام
آن آتش زیر روسری را چه کنم
تا شور لبت در غزلم قصّه شده
ته لهجه ی شیرین «دَری» را چه كنم
ای عطر دل انگیز تو در وسعت «غور»
این حسرت «باغ بابِری» را چه كنم
ای «کابُل»و «بَلخ»و «بامیان» پیش كشت
افسونگرِ چشم «خاوری» را چه كنم
با خنده ی پر جلوه تر از «بندِ امیر»
احساس خرابِ شاعری را چه كنم
از مومنی و توبه ی صدباره چه سود
من لذّت با تو کافِری را چه كنم
چشمان سیاه تو و.. ای دادِ به من
این غصّه ی بیت آخری را چه كنم
- - - به روز رسانی شده - - -
جادوی نگاه تو پری را چه کنم
آن غمزه و نازِ دلبری را چه کنم
خاکسترِ آتش به دل از موی توام
آن آتش زیر روسری را چه کنم
تا شور لبت در غزلم قصّه شده
ته لهجه ی شیرین «دَری» را چه كنم
ای عطر دل انگیز تو در وسعت «غور»
این حسرت «باغ بابِری» را چه كنم
ای «کابُل»و «بَلخ»و «بامیان» پیش كشت
افسونگرِ چشم «خاوری» را چه كنم
با خنده ی پر جلوه تر از «بندِ امیر»
احساس خرابِ شاعری را چه كنم
از مومنی و توبه ی صدباره چه سود
من لذّت با تو کافِری را چه كنم
چشمان سیاه تو و.. ای دادِ به من
این غصّه ی بیت آخری را چه كنم
- - - به روز رسانی شده - - -
من که در آبی چشمان تو فریاد شدم
نقش قایق که به دریای تو افتاد شدم
حالت مردمكت بین شدن یا نشدن
ضرب مجهول نگاه تو و اعداد شدم
همه جا شعر فروش لب شیرین و ولی
وارث تیشه ی زنگاری فرهاد شدم
خط به خط نقش تو بودم همه با طعم غزل
در خم خاطره هایم به تو معتاد شدم
شهرزادی شده بودم همه جا قصّه بدوش
تا هزار و مثلا یک شب بغداد شدم
قصه ات حال خوشی بود در این بیم و امید
سردی بهمن و دل گرمی مرداد شدم
زیر وا کردن هر بند تو از دام گلو
آب دیدم به خودم سختی فولاد شدم
خالی از وسوسه ی بوی تو و حسرت آه
جمع ناممکنی از جلوه ی اضداد شدم
عاشقت ماندم و در حلقه ی زنجیر تو تا
سهمی از عاطفه ی سنگ تو صیّاد شدم
اگر روزی خیانت دیدی ، بدان که قیمتت بالاست..حتی بهترین فرزندان نیز دشمن جان پدر و مادرانند..از دشمن خود یکبار بترس و از دوست خود هزار بار..نقاش کامل آنست که از هیچ برای خود سوژه بسازد..خوشبختی فاصله این بدبختی تا بدبختی دیگر است..حتی تظاهر به شادی نیز برای دیگران شادی بخش است..ازدواج مثل بازار رفتن است تا پول و احتیاج و اراده نداری بازار نرو
آدمی را امتحان به کردار باید کرد نه به گفتار ،
چه بیشتر مردم زشت کردار و نیکو گفتارند.
- - - به روز رسانی شده - - -
آدمی را امتحان به کردار باید کرد نه به گفتار ،
چه بیشتر مردم زشت کردار و نیکو گفتارند.
نمی دانم چه می خواهم خدايا ، به دنبال چه می گردم شب و روز
چه می جويد نگاه خسته من ، چرا افسرده است اين قلب پرسوز
ز جمع آشنايان می گريزم ، به كنجی می خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تيرگيها ، به بيمار دل خود می دهم گوش
گريزانم از اين مردم كه با من، به ظاهر همدم و يكرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت ، به دامانم دو صد پيرايه بستند
از اين مردم كه تا شعرم شنيدند ، برويم چون گلی خوشبو شكفتند
ولی آن دم كه در خلوت نشستند ، مرا ديوانه ای بدنام گفتند
دل من ای دل ديوانه من ، كه می سوزی از اين بيگانگی ها
مكن ديگر ز دست غير فرياد ، خدا را بس كن اين ديوانگی ها
نگاه کن که غم درون دیده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود
نگاه کن
تمام هستیم خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام میکشد
نگاه کن
تمام آسمان من
پر از شهاب می شود
تو آمدی ز دورها و دورها
ز سرزمین عطر ها و نورها
نشانده ای مرا کنون به زورقی
ز عاجها ز ابرها بلورها
مرا ببر امید دلنواز من
ببر به شهر شعر ها و شورها
به راه پر ستاره ه می کشانی ام
فراتر از ستاره می نشانی ام
نگاه کن
من از ستاره سوختم
لبالب از ستارگان تب شدم
چو ماهیان سرخ رنگ ساده دل
ستاره چین برکه های شب شدم
چه دور بود پیش از این زمین ما
به این کبود غرفه های آسمان
کنون به گوش من دوباره می رسد
صدای تو
صدای بال برفی فرشتگان
نگاه کن که من کجا رسیده ام
به کهکشان به بیکران به جاودان
کنون که آمدیم تا به اوجها
مرا بشوی با شراب موجها
مرا بپیچ در حریر بوسه ات
مرا بخواه در شبان دیر پا
مرا دگر رها مکن
مرا از این ستاره ها جدا مکن
نگاه کن که موم شب براه ما
چگونه قطره قطره آب میشود
صراحی سیاه دیدگان من
به لالای گرم تو
لبالب از شراب خواب می شود
به روی گاهواره های شعر من
نگاه کن
تو می دمی و آفتاب می شود
در جهان تنها دو گروه از مردم هستند که هرگز تغییر نمی‌یابند :
برترین خردمندان و پست‌ترین بی‌خردان !
دو چیز شما را تعریف میکند :
بردباری تان وقتی هیچ چیز ندارید و نحوه رفتارتان وقتی همه چیز دارید
به سراغ من اگر می آیید
پشت هیچستانم
پشت هیچشتان جای است
پشت هیچستان رگهای هوا، پر قاصدهایی است
که خبر می آرند، از گل واشدۀ دورترین بوتۀ خاک
روی شن ها هم
نقش های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
به سر تپۀ معراج شقایق رفتند
پشت هیچسان، چتر خواهش بازاست
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود
زنگ باران به صدا می آید
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی
سایۀ نارونی تا ابدیت جاری است
به سراغ من اگر می آیید
نرم وآهسته بیایید ، مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من
چه رسم جالبی است !!!
محبتت را میگذارند پای احتیاجت …
صداقتت را میگذارند پای سادگیت …
سکوتت را میگذارند پای نفهمیت …
نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت …
و وفاداریت را پای بی کسیت …
و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بیکس و محتاج !!!
آدمها آنقدر زود عوض می شوند …
آنقدر زود که تو فرصت نمی کنی به ساعتت نگاهی بیندازی
و ببینی چند دقیقه بین دوستی ها تا دشمنی ها فاصله افتاده است …
زیاد خوب نباش …
زیاد دم دست هم نباش …حکایت ما آدم ها …
حکایت کفشاییه که …
اگه جفت نباشند …
هر کدومشون …
هر چقدر شیک باشند …
هر چقدر هم نو باشند
تا همیشه …
لنگه به لنگه اند …
کاش …
خدا وقتی آدم ها رو می آفرید …
جفت هر کس رو باهاش می آفرید …
تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقف ها …
به اجبار، خودشون رو جفت نشون نمی دادند…
زیاد که خوب باشی دل آدم ها را می زنی …
آدم ها این روزها عجیب به خوبی ، به شیرینی ، آلرژی پیدا کرده اند …
زیاد که باشی ، زیادی می شوی