مشاعره

درین در گه که گه گه که که و که که شود ناگه
مشو غره به امروزت که فردا نایی آگه

حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیــــــم وجود
قدمی نه به وداعش که روان خواهد شد . . .

داهــــا کیپریکلرون اولـــوب نشتر یارامین کؤزمه سین قاناتمیشدی
سن نه یاخشی ائشیتمدون بالالار آنا وای ناله سین اوجــاتمیشدی

یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز
دل سرا پرده‌ی صد راز نهان بود مرا

از کرامات شیخ ما ایــــــــــن است
شیره را خورد و گفت شیرین است

نوجوانی که غم دوری او پیرم کرد
باز پیرانه سرم بخت جوان بازآورد
گل به تاراج خزان رفت و بهارش از نو
تاج سر کرد و علیرغم خزان بازآورد

دل دیوانه ی من به غیر از محبت گناهی ندارد ، خدا داند
شده چون مرغ طوفان که جز بی پناهی ، پناهی ندارد ، خدا داند

در کارگه کوزه گری رفتم دوش
دیدم 2000کوزه گویا و خموش
ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کوکوزه گروکوزه خروکوزه فروش

شراب لعل کش وروی مه جبینان
خلاف مذهب آنان جمال اینان بین

نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا؟