مشاعره

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید

یا جان رسد بجانان یا جان ز تن بر آید;)

در بزم باده‌نوشـــــــان ای غافـل از دل من

بستی دو چشم و گفتم، ميخانه بسته بهتر

روی اگر تابی ز آه گرم و سرد ما رواست
زحمت سرما ندارد ؛ طاقت گرما ، لطیف

فراق را به فراق تو مبتلا سازم
چنانکه خون چکد ازدیدگان فراق

قدحي دركش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببيني كه نگارت به چه ايين امد

دستي كه در فراق تو ميكوفتم به سر
باور نداشتم كه به گردن درآرمت

در نهان خانه ی جانم گل یاد تو درخشید
عطر صد خاطره پیچید باغ صد خاطره خندید

در مذهب طريقت خامي نشان كفر است .
اري نشان دولت چالاكي است وچيستي.

يكي را كه سعي قدم پيشتر
به درگـاه حق منزلت بـيشتـر

رسم عاشق نيست با يك دل دو دلبر داشتن ...

يا ز جانان يا ز جان بايد كه دل برداشتن ...