مشاعره

من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

در ابروان من و گیسوان ِ تو گرهی ست
گمان مبر که زمان ِ گره گشایی ماست

خراب تر ز من و بهتر از تو بسیار است
همین بهانۀ آغاز ِ بیوفایی ماست

تاب بنفشه می دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

وادی پر از فرعونیان و قبطیان است
موسی جلودار است و نیل اندر میان است[golrooz]

تو سرمستی و ما صید پریشان
تو آزادی و ما در بند فرمان

نگذار آواز پرنده ایی که از درد و اشتیاق در سکوت
ترسناک غروب می خواند
ترا مجذوب کند
و پیش از ان این خدای ناشناس در دل تو ره یابد

فروغ[golrooz]

دریـــغ مـدت عمـرم که بـر امیـد وصـال

به سر رسید و نیامد به سر، زمان فراق

قصر فردوس به پاداش عمل می بخشند
ما که رندیم و گدا دیر مغان مارا بس

سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد
وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

در کوری نیک نامی ما را گذر ندادند/ گر تو نمی پسندی تغییر کن قضا را