آن که آموخت به ما درس محبت می خواست
جان چراغان کنی از عشق کسی ،
به امیدش ببری رنج بسی
تب و تابی بودت هر نفسی ،
به وصالش برسی یا نرسی ...
سینه ات بی عشق مباد .............. !!!
نمایش نسخه قابل چاپ
آن که آموخت به ما درس محبت می خواست
جان چراغان کنی از عشق کسی ،
به امیدش ببری رنج بسی
تب و تابی بودت هر نفسی ،
به وصالش برسی یا نرسی ...
سینه ات بی عشق مباد .............. !!!
به نیوتن بگویید
هر عملی را عکس العملی نیست
اگر بود
اینهمه عاشقانه های من بی جواب نمی ماند!
آزاده
12:29
90/05/23
♥گاهی نمی توان به دو صد شعــر ناب گفت / حرفــی که یک ترانه ی لبخند می زند ♥
زندگی پی در پی رسیدن به خوشبختی نیست همین که زنده ایم و دنباله رو برای خوشبختی ،خوشبختی ست
آناهیتا
11:58
23/5/1390
هرگز به انتهای جاده چشم مدوز. آخر همه جاده ها
نادیدنی و گنگ است. به جای آن کناره های جاده را نظاره کن. جایی که الان در آن قرار داری
آناهیتا
12:01
23/5/1390
غم انگیزی زندگی در این نیست که زود تمام می شود بلکه در این است
که ما برای آغاز حس زندگی خیلی منتظر می مانیم
آناهیتا
12:02
23/5/1390
وقتی دست گرم
خود را به سمت کسی دراز می کنیم و او به سردی جواب می دهد نباید نگران باشیم. باید
بدانیم که سرمای دست او به ما منتقل نمی شود بلکه برعکس این گرمای محبت ماست که
نهایتا بر وجود او غالب خواهد شد.
آناهیتا
12:03
23/5/1390
زندگی جاده دو طرفه ای نیست که از آن سو هم کسی به سمت ما بیاید.
فریب خط هایی که درجاده های زندگی رسم کرده ایم را نبایدبخوریم
آناهیتا
12:03
23/5/1390
عاقل به کنار جوی پی پل می
گشت
دیــــــوانه پابرهنــه از رود
گــذشــت
آناهیتا
12:04
23/5/1390