نمایش نسخه قابل چاپ
زندگی باید کرد
زندگی بایدکرد
گاه باتلخی راه,گاه بایک گل سرخ
“گاه بایک دل تنگ”
گاه باید رویید درمیان باران
گاه باید خندید باغمی بی پایان
http://www.patugh.ir/up/2012/11/hos4.jpg
- - - به روز رسانی شده - - -
http://www.delpatogh.com/wp-content/...12/11/hos3.jpg
http://www.niloblog.com/files/images...upit4ouzyb.jpg
- - - به روز رسانی شده - - -
http://persian-star.net/1391/10/9/Go...tar.org_12.jpg
یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشندیادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشندیادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرمکه من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهدیادم باشد که در سال جدید اندکی با خودم مهربان باشم
عــــادت نـــدارم درد دلـــــم را
به هـمه کــــس بگویـــم
پس خاکـــــش میکنم زیــر چهـــــره ی خنــــدانم...! ! !
تا همـــــه فکـــــر کننــــد . . .
نه دردی دارم و نه قلبــــــــــــــی
پشت این چشم ها
ابرها درگیرند
و من
کنار خنده هایت می مانم
در این دقایق دلتنگی
دلم تنگ است
دلم میسوزد از باغی که میسوزد
نه بیداری ، نه دیداری، نه دستی از سر یاری
مرا آشفته میدارد چنین آشفته بازاری
تمام عمر بستیم و شکستیم، بجز بار پشیمانی نبستیم
جوانی را سفر کردیم تا مرگ نفهمیدیم بدنبال چه هستیم
عجب آشفته بازاریست دنیا،عجب بیهوده تکراریست دنیا
میان آنچه باید باشد و نیست ، عجب فرسوده دیواریست دنیا
چه رنجی از محبت ها کشیدیم ، برهنه پا به تیغستان دویدیم
نگاهی آشنا در این همه جمع ، ندیدیم و ندیدیم و ندیدیم
سبکباران ساحل ها ندیدند،به دوش خستگان باریست دنیا
مرا در موج حسرتها رها کرد، عجب یار وفاداریست دنیا
عجب آشفته بازاریست دنیا، عجب بیهوده تکراریست دنیا
میان آنچه باید باشد ونیست ، عجب فرسوده دیواریست دنیا...
بزرگ که می شویم ، غصه ها زودتر از ما قد می کشند ،دردها نیز !!!!!!!!!غافل از این که لبخند هارا ،در آلبوم کودکی جا گذاشتیم....حیف........