در این سرای بی کسی کسی به در نمیزند
در این دل خسته من پرنده پر نمیزند
نمایش نسخه قابل چاپ
در این سرای بی کسی کسی به در نمیزند
در این دل خسته من پرنده پر نمیزند
دیشب گله زلفت بابادصبا گفتم
گفتاغلطی بگذرزین فکرت سودایی
یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود / دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست
تشبيه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه به اين تنگ دهاني
یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
یک روز سرد برفی از درد مرده بودمنقل قول:
نوشته اصلی توسط حاتمه
ایوای خاک عالم من گول خورده بودم
از اونجایی که معلوم نیست جواب کدوم رو باید داد پس :[esteghbal]
در آن مقام که دلهای عاشقان خون شدنقل قول:
نوشته اصلی توسط delfan
چه جای دردفروشان دیر آفات است
مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوستنقل قول:
نوشته اصلی توسط حیدری ن
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست
تا تواني دلي بدست آور
دل شكستن هنر نمي باشد...[shaad]
در اين بهار تازه كه گلها شكفته اند
لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمت