مقدمه: سوپ ترخينه يکي از غذاهاي محلي ناحيه غرب ايران مي باشد که از قديم الايام کاربرد دارويي و درماني داشته و در درمان سرماخوردگي مورد استفاده قرار مي گرفته است. تحقيقات نشان داده است که ترخينه و دوغ ترخينه منبع غني از باکتري هاي پروبيوتيک مي باشند. لذا به دليل ابهام آميز بودن تست هاي بيوشيميايي جهت شناسايي باکتري ها، استفاده از روش هاي مولکولي جهت شناسايي و بررسي فيلوژنتيکي باکتري هاي موجود در ترخينه و بکارگيري آن ها در صنايع غذايي، امري بسيار ضروري است.
مواد و روش ها: در اين تحقيق، شناسايي مولکولي لاکتوباسيل هاي جداسازي شده از دو منبع مذکور بر اساس روش توالي يابي ناحيه 16S rDNA صورت گرفت. در بين باکتري هاي جدا شده چهار سويه T20، T22، TD4 و TD10 با توانايي توليد باکتريوسين قوي تر نسبت به ساير نمونه ها جهت توالي يابي انتخاب شدند، بدين منظور پس از رشد باکتري ها در محيط اختصاصي MRS، استخراج DNA از ايزوله هاي مورد نظر توسط هضم ليزوزيمي صورت گرفت. تکثير ناحيه16S rDNA توسط پرايمرهاي اختصاصي انجام پذيرفت و به دنبال آن توالي يابي ناحيه مذکور انجام شد.
يافته ها: با مقايسه توالي ها در پايگاه اطلاعاتي NCBI، تشابه 99% با لاکتوباسيلوس کازئي حاصل شد. چهار سويه فوق تحت عنوان سوش هاي جديدي از لاکتوباسيلوس کازئي در GenBank ثبت شدند.
نتيجه گيري: با توجه به پتانسيل بالاي پروبيوتيکي ترخينه، کاربردي شدن اين باکتري هاي پروبيوتيک در صنايع غذايي مي تواند اثرات مفيدي در بهبود و کيفيت مصارف غذايي داشته باشند.
|