دخترها و پسرها یاد تان باشد با این آدم ها هرگز ازدواج نکنید !
http://mohsen-beheshtipour222.com/wp.../untitled6.pngدخترها و پسرها یاد تان باشد با این آدم ها هرگز ازدواج نکنید !
آدم های زیادی سال ها و ماه ها در کنار ما هستند، ولی برایمان هیچ چیز نیستند. آدم هایی که اگر همین الان برای ابد از زندگیمان محو بشوند، چندان اهمیتی ندارد. اولش همه چیز خوب است، مثل آوای دهل اما کافی است کمی بیشتر به آدم های اطراف نزدیک شوید تا کم و کسری های آن ها و البته خودتان را در برقراری یک ارتباط ساده ببینید. برای این که ناخواسته در رابطه های مختلف کاری، دوستانه و عاطفی دچار مشکلات نا بخشودنی و غیرقابل جبران نشوید، اختلال های رفتاری را بدانید و جدی بگیرید. برای شروع هم بهتر است نشانه های هرکدام را در خودتان جست و جو و حل و فصل کنید. بعد به دیگران برسید!
هیجان جویی ، روی بد سکه
هیجان جویی، هیجان طلبی، هیجان خواهی و تهییج طلبی همگی واژه هایی هستند که مفهومی خاص را توضیح می دهند وآن اینکه بعضی از آدم ها بیشتر از آدم های دیگر مشتاق هیجان زده شدن هستند. هیجان جویی از چهار بعد تشکیل شده است: هیجان جویی و ماجراجویی، تجربه جویی، بازداری زدایی و حساسیت به یکنواختی. هیجان جویی فقط به ورزش های آبی و کوهنوردی و بادی جامپینگ خلاصه نمی شود. آدم های هیجان جو ممکن است برای ارضای هیجان جوییشان دست به کارهای خطرناک یا غیر قانونی هم بزنند.
آدم های تنبل
یکی از مهم ترین موانع برای رسیدن به موفقیت تنبلی است که امروزه گریبان گیر افراد متعددی شده است و با این بهانه از زیر کارهای زیادی شانه خالی می کنند. شخصی که دارای این ویژگی است هرگز نمی تواند به آرزوهایی که در سر دارد برسد و مجبور است یک عمر در حسرت آرزوهای رنگارنگ خود زندگی کند. ما به راحتی و با انجام دادن کارهای بسیار ساده که در اطراف ما به چشم می خورد و مدت ها بر اثر تنبلی و بی حوصلگی از انجام دادن آن ها طفره رفته ایم می توانیم به موفقیت های چشم گیری در زندگی دست پیدا کنیم.
آدم های پر رو صفت
این پرروها در صورت طرح انتقاد علنی، خودشان را به جهالت محض می زنند و با حالت «من کجام؟ اینجا کجاست؟» و یا بطور مثال جملات کلیدی دارند که: «گفتم ببخشید دیگه»،«حالا چی شده مگه؟»،«یه بار گفتی شنیدیم» البته یک جور پرروی ، زیرپوستی هم داریم که در اوج شلوغی به طورغیرمحسوس دقیقا پشت سر شما سبز می شود و با لحنی مظلومانه می پرسد: «من اگه پشت سر شما وایسم طوریه؟» یا در «انسانیتی» ترهاشان شاید یک عذرخواهی خشک و خالی هم بکنند؛ در واقع از روی جمله «ببخشید» یا «شرمنده»، با صدای بلند و (به قول تئاتری ها) با لحنی »مونوتُن» می خوانند. و چنان چه آن را نپذیرید یا بعدش همچنان ابراز نارضایتی کنید و گله مند باشید، از این که با آدمی به بی شعوری و نفهمی و حقارت شما معاشرت دارند، برای خودشان ابراز تاسف می کنند و با عبارتی نظیر «واقعا که سطح دغدغه!» از شما اعلام برائت می نمایند.
آدم های شکاک ؛ مچ گیرند
شک باعث می شود آدم حساسیت زیادی روی طرف مقابلش پیدا کند و او را آن چنان کنترل کند تا به اصطلاح خودش در نهایت مچ گیری کند. آدم های شکاک معمولا بسیار تیزبین هستند و هوش بالایی دارند که برای آن ها بیشتر از اینکه فایده داشته با شد، مخرب است. آن ها تمایل به این دارند که دیگران را سرزنش کنند، چون آدم های حسود و خودبزرگ بینی به حساب می آیند. اکثرا در اجتماع اشخاص موفقی به حساب می آیند، دارای احساس ناامنی شدید عاطفی و ترس از دست دادن هستند که به احتمال زیاد به دوران کودکی شان برمی گردد، با همسرشان رفتاری مالکانه با نقابلی دلسوزانه دارند. برای درمان این آدم ها این نکته را یادتان باشد که شکاک ها جز خودشان درمانگری ندارند.
زندگی با آدم شکاک آفت هایی دارد. مثل این که چنین آدمی انرژی اش بیهوده صرف می شود و دائم احساس گناه، اضطراب و بی ارزشی دارد. جالب اینکه یک خود کم بین، در کنار یک شکاک احساس موردعلاقه بودن دارد ؛ یعنی وقتی نامزد شکاکش دائم به بهانه های مختلف به او زنگ می زند، او در این تله می افتد که این یعنی دوست داشتن و اگر غیر از این باشد، به معنای این است که طرف دوستش ندارد؛ خطر اینجا ست که اگر او از این رابطه ناسالم بیرون بیاید، در ارتباط بعدی اش با یک آدم عادی و نرمال، احساس می کند که این آدم به حد کافی به او علاقه ندارد. در کنار همه این موارد، شکاکیت در اکثر موارد مسری است و ممکن است بقیه راه فرد را درگیر کند.
آدم های وسواسی
یکی از مشخص ترین نشانه های وسواس ها، اضطراب و نگرانی همراه با تکرار یک حرف یا رفتار است. این رفتارهای تکراری ناشی از اضطراب اگرچه گاهی خود آدم وسواسی را هم کلافه می کند اما رفتارهای او بیش از همه، اطرافیان به ویژه همسر و فرزندان اش را آزار می دهد. وسواس یک نوع بیماری روحی روانی است که هرچند علائم آن در همه افراد مشابه نیست اما بسیاری از علامت های آن تقریبا یکسان است. این رفتارها نه تنها آدم وسواسی که اطرافیان او را هم کلافه می کند؛ خصوصا اگر این آدم وسواسی همسرمان باشد.
مهر طلب ها؛ بی وفایند
اکثر آدم ها از توجه بقیه نسبت به خودشان لذت می برند اما کسانیکه دارای اختلال رفتاری توجه طلبی هستند، بدون توجه بقیه نمی توانند زندگی کنند. آنها به شدت به تایید و تمجید بقیه محتاجند و هر ابزاری داشته باشند، با آن ابزار خودشان را در معرض توجه قرار می دهند؛ این ابزار ممکن است قیافه آنها یا ادا و اصول، یا لحن صدا باشد. نکته دیگری که درمورد آنها باید دانست، این است که توجه طلب ها با آدم های زیادی ارتباط برقرار می کنند، به دلیل اینکه اگر یکی را از دست دادند شخص دیگری وجود داشته باشد و در مجموع آدم های وفاداری نیستند.
آدم هایی که نه گفتن را بلد نیستند!
به این گروه از آدم ها سیندرلا هم می گویند، از این جهت که همیشه خوب و مثبت هستند. آنها احساس می کنند هیچ وقت نباید چیزی غیر از این باشند. این آدم ها طوری رفتار می کنند انگار اصلا اخم کردن بلد نیستند، بنابراین دیگران قدر خنده آنها را نمی دانند. همیشه خوب ها، مشاور همه و زباله دان درد و بدبختی و گرفتاری آنها هستند و به دلیل ناتوانی شان در «نه» گفتن، دیگران از آنها سوءاستفاده می کنند. آنها به شدت از انگ بی معرفت می ترسند و البته از جامعه پاداش می گیرند، فایده پنهانی که مانع از این می شود متوجه مشکلشان شوند یا این رفتار را کنار بگذارند.
نجات دهنده ها؛ باید نجاتشان داد
این دسته از آدم ها به «رابین هود» مشهورند. نجات دهنده ها احساس می کنند باید به همه کمک کنند فکر می کنند برای این آفریده شده اند که آدم های بدبخت را از گرفتاری شان نجات بدهند. رابین هودها سهم خود آدم ها را در گرفتاری هایشان نمی بینند و معمولا زجرکشیده هایی هستند که کسی نبوده آنها را نجات بدهد. دو نکته درمورد این آدم ها وجود دارد؛ نکته اول اینکه خیلی ها هستند که کمک نمی خواهند و شاید خود شخص گرفتار اصلا حاضر نیست برای رهایی از گرفتاری اش کاری انجام دهد. بنابراین تلاش های اشخاص رابین هنود هم به سرانجامی نخواهد رسید. نکته دوم هم اینجاست که رابین هودها در مثلث ظالم / قربانی / ناجی، نقش ناجی را برعهده دارند. نکته دیگر هم اینکه، یک قانون در این مثلث وجود دارد که می گویند ناجی این مثلث، جای دیگری نقش ظالم را برعهده دارد، پس نجات دهنده ها شاید بدون اینکه خودشان بداند در حق شخص دیگری ظلم می کنند.
آدم های بی خیال و بی درد
علت تمام رفتارهای انسان، مولفه های معنوی، اجتماعی و فرهنگی، ژنتیکی و شخصیتی و مکانیسم های دفاعی است و بی خیالی هم از این قاعده مستثنی نیست. بی خیالی می تواند ناشی از مسایل ژنتیک یا شخصیتی باشد. ممکن است شخصیت فرد از نظر اجتماعی به حدی رشد نکرده باشد که بتواند محیط اطراف خود را در نظر بگیرد یا دیدگاه وی در حد خود و نیازهای اولیه اش باشد و نوعی حالت خودخواهی و خودپسندی داشته باشد. مسایل اجتماعی، فرهنگی و معنوی نیز می توانند در این موضوع نقش داشته باشند. مثلا فردی که به خدا اعتقاد ندارد، احتمال بیشتری دارد که برخورد مسئولانه ای با محیط و انسان های اطراف خود نداشته باشد. همان طور که دغدغه زیاد و توجه بیش از حد به اطراف و اطرفیان باعث ایجاد اضطراب، استرس و وسواس می شود، کمبود آن نیز باعث ایجاد اختلال در روابط بین فردی و روابط اجتماعی و بر هم خوردن نظم اجتماعی و نظم ارتباطی بین افراد خواهد شد.
خودشیفته ها
آدم هایی که اختلال رفتاری خودشیفتگی دارند، همیشه خود را مستحق دریافت امکانات از دیگران می دانند. معمولا هم پس از دریافت این امکانات به دیگران اینطور می فهمانند که کارشان را به درستی انجام نداده اند. صدای خودشیفته ها آن قدر بلند است که صدای دیگران را نمی شنوند. خودشیفته ها فکر می کنند سلیقه آنها از سلیقه دیگران بهتر است، سلامتی شان مهم تر است، وقتشان باارزش تر است و…؛ آنها همیشه برای زندگی شان برنامه ریزی دارند و انتظار دارند همه با آنها هماهنگ شوند. خودشیفته ها معمولا اشتباهات خود را نمی بینند. البته آن ها ویژگی های قابل تحسینی هم دارند اما مهم این است که خودشان را آن قدر بزرگ می بینند که بقیه اصلا به چشمشان نمی آیند. به طور معمول هم آدم های خودکم بین گرفتار خودشیفته ها می شوند. و اما این سوال که چطور می شود خودشیفتگی را جبران کرد. در درجه اول پذیرفتن اینکه صدای دیگران هم شنیدنی است، سلیقه آن ها هم خوب است، سلامتی شان مهم است و وقت آن ها هم باارزش است. در درجه بعدی هم باید تمرین کرد که دلایل هرچند معقولمان را گاهی نگوییم. با یک خودشیفته چطور باید برخورد کنیم؟ بدون توجه به نظر آن ها کار خودتان را انجام دهید. گاهی با دیگران مقایسه شان کنید و اشتباهاتشان را هم در برخی اوقات به آن ها یادآوری کنید.
کمال گراها؛ همیشه خسته اند
کمال گراها تنها به انجام کارهایی تن می دهند که مطمئند در آن برنده خواهند شد. معمولا وقتی قله ای را فتح می کنند، هنوز لذت فتح آن را نبرده، به سراغ فتح قله بعدی می روند. به همین دلیل همیشه خسته اند. کمال گراها باید بدانند همیشه نمی توان در همه زندگی نمره ۲۰ گرفت، باید بتوانند از نمره ۱۸ هم لذت ببرند. آدم های کمال گرا با کنارگذاشتن این ویژگی به خودشان آسودگی را هدیه می دهند.
معتادان هیجانی؛ به دنبال تجربه جدید
اعتیاد هیجانی معمولا کسانی را گرفتار خودش می کند که همیشه پرانرژی هستند. به طور مثال شخص صبح سر کار است، عصر مشغول یک ورزش پرتحرک است اما آخر شب هنوز کلی انرژی دارد. اعتیاد هیجانی نمودهای مختلفی دارد، اعتیاد به کار، اعتیاد به اینترنت، اعتیاد به موادمخدر و… معتادان هیجانی در آدم های اطرافش به خصوص نامزد یا همسرش دائم به دنبال تجربه موارد جدید هستند. اگر طرف مقابل نیاز او به تجربه چیزهای جدید و هیجان را تامین نکند، ممکن است به سراغ رابطه موازی برود.
http://mohsen-beheshtipour222.com/?p=2384
