نمایی از جنس سلول های خورشیدی درساختمان مرکز کنوانسیون سوییس
نمایی از جنس سلول های خورشیدی درساختمان مرکز کنوانسیون سوییس
September 21, 2013
نوشته سارا وربروگن
ساختمان جدید مرکز کنوانسیون سوییس در موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان در سال ٢٠١٤ افتتاح خواهد شد و اولین طرح بزرگ معماری است که در آن از نوعی از سلول های خورشیدی با نام دی اس سی به صورت گسترده ای استفاده شده است.
این سلول های شفاف رنگی نمای ٣٠٠مترمربعی این ساختمان را تشکیل می دهند و بسیار شبیه به پنجره هایی با شیشه های رنگی هستند. این موسسه در استفاده از این سلول ها بسیار تامل کرده است. این فن آوری در مقایسه با سلول های خورشیدی فتوولتاییک سیلیکونی بسیار نو ظهور است. بر اساس پیش بینی ها این سامانه قادر خواهد بود تا در سال انرژی برابر با ٨٠٠٠کیلو وات ساعت تولید کند که در صد بسیار پایینی از میزان کل انرژی مصرفی این مرکز است. اما این نما با کاهش شدت نور خورشید ورودی به ساختمان کمک بزرگی برای فضای آتریوم (فضای بزرگ و باز میان ساختمان)در این بنا است.
این سلول ها توسط یک شرکت محلی با نام سولارونیکس تولید می شود که به طور روزانه حدود ٣٠ واحد از این سلول ها را تولد می کند و در حال حاضر در جستجوی جذب سرمایه برای افزایش ظرفیت تولید است. همانگونه که پرفسور مایکل گراتزل ( اولین کسی که در این پلی تکنیک در حدود ٢٠ سال پیش به بررسی امکان استفاده از سلول های خورشیدی در این مرکز پرداخت) در این مورد توضیح می دهد این کار چندان هم آسان نیست: ” کاهش سوبسید ها، ظرفیتهای بالا و ورشکستی مراکزی که تولید کننده سلول های خورشیدی فتوولتاییک سیلیکونی بوده اند، کار را برای توسعه دهندگان فن آوری دی ای سی و جذب سرمایه دشوار تر کرده اند.”
همچنان در موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان و دیگر مراکز بین المللی اقداماتی برای توسعه بهره وری این فن آوری در جهت استفاده از آن به صورت جهانی برای سایر کاربران صورت خواهد گرفت. گاهی این سلول ها با نام سلول های گراتزل شناخته می شوند، آن ها به صورت کلی در مقایسه با نمونه های فتوولتاییک سیلیکونی مزایای بیشتری دارند. از این جمله می توان به قابلیت تولید الکتریسیته با تابش کم اشاره کرد: در محیط های داخلی و در زیر نور لامپ های فلورسنت بهره وری آن ها چیزی در حدود ٩٪ از انواع سیلیکونی بیشتر است. علاوه بر آن برای تولید نیاز به منابع کمتری داشته وانرژی مورد نیاز برای فرآیند تولید آن ها نیز بسیار کمتر است. بازپرداخت هر واحد از دی اس سی با بازده ٧٪ چیزی در حدود ٣ ماه است که این میزان برای نمونه سیلیکونی در حدد دو سال است.
تلاش هایی برای تجاری کردن این نوع از سلول های خورشیدی صورت گرفته است. در اواخر سال ٢٠١١ شرکت جی ٢٤١در ویلز بریتانیا آغاز به تامین واحد های انعطاف پذیر دی اس سی برای شرکت سوییسی لوگیتک نموده است تا از آن برای تولید یک صفحه کلید جانبی برای آی پد استفاده شود. شرکت سویدی اگزگر که توسعه دهنده این نوع از سلول های خورشیدی است سه دید کلی برای این محصول دارد: وسایل الکتریکی مصرف کنندگان، استفاده در فضاهای داخلی و استفاده در ساخت بنا ها. این شرکت اخیرا بودجه ای برابر با ٢٠ میلیون دلار را برای سخت نمونه شفاف این سلول ها در رنگ های مختلف بر روی لایه های انعطاف پذیر و شیشه ای جذب کرده است.
مدیر کل این شرکت جیوانی فیلی امیدوار است که این محصول پیش از تولید انبوه در میان مشتریان محبوبیت خود را پیدا کنند. به گفته او: ” این محصول برای پاسخ گویی به نیاز به انرژی بی سیم فوق العاده عمل می کند بدون اینکه این قابلیت در روند طراحی و یا استفاده از آن محدودیتی ایجاد نماید.”
این متن برای اولین بار در مجله آینده سبز که مجله کارشناسان مستقل گفتمان آینده در حوزه پایداری است منتشر شده است.
منبع
تصاویر اصلاح شد.
