اندر حکایت توهین بازیکن برزیلی به تماشاگران ایرانی
نگاه شما: توهین بازیکن برزیلی به تماشاگران
سال هاست که از طریق خبرگذاری ها شاهد اخباری از بی احترامی گسترده دول مختلف در حق شهروندان نجیب ایرانی هستیم.
از اخراج ایرانیان از دبی تا تحریم ورود ایرانیان به استرالیا و مالزی تا عدم اجازه ورود گردشگر خارجی به کشور مصر تا این اواخر که شکایت مسافران ورودی به جمهوری اذربایجان از رفتار بسیار زننده ماموران اذری با ایرانیان.
همه این ها را شنیده و دلمان به درد می آید که چگونه است که کشورهایی که چه بسا در فرهنگ و قدمت از ایران کمتر هستند چنین با این ملت نجیب رفتار میکنند و حتی صدای احد الناسی هم در نمی آید بهر اعتراضی.
همه این ناملایمات را دیده و خم به ابرو نمی اوریم اما اتفاقی که روز جمعه در ورزشگاه تبریز رخ داد را چگونه برای خود تفسیر کنیم؟
جایی که یک بازیکن برزیلی که از قضای روزگار به دورترین نقطه آمده تا بهر چند فنی که بلد است ثروتی را در این مملکت صاحب شود و نامی برای خود دست و پا کند و ایران و سرمایه آن را نردبان آمال خود قرار دهد اما عمری نمک میخورد و در یک آن نمکدان میشکند؟
چگونه یک بازیکن برزیلی به خود اجازه میدهد تا با غیرت این مردم نجیب بازی کند و کسی هم ککش نگزد؟
اتفاقی که روز جمعه در ورزشگاه یادگار امام تبریز افتاد یک اتفاق ساده نبود. اگر چنین اتفاقی در یک کشور دیگر اتفاق افتاده بود کار به عذرخواهی سفیر و بالاترین مقام میرسید اما چگونه است که در کشوری که ادعای فرهنگ و تمدنش چنین بر تارک تاریخ میدرخشد هیچ عکس العملی نشان داده نمیشود؟
جایی که یک بازیکن خارجی در یک جمع کثیر 45 هزار ایرانی با وقاحت تمام توپ را برداشته دست روی سینه گذاشته یک دور با انگشت تمام تماشاگران را نشان داده توپ را به پیرهن خود گذاشته و ادای حامله بودن و زایمان در می اورد و خود بهتر میدانید این به چه معنی است.
و سپس جلوتر رفته و این توپ را با شدت به سمت تماشاگران شلیک میکند.
حال تصور کنید چنین توهین وسیعی در کشور دیگری توسط یک ایرانی و یا یک خارجی رخ میداد آیا کار به عذرخواهی سفیر و ... نمیکشید.
اما در اینجا جایی که افتخارش تاریخ است و فرهنگ کک کسی نمیگذرد.
