نابودی زباله های فضایی با شلیک لیزر زمینی
نابودی زباله های فضایی با شلیک لیزر زمینی!
http://1doost.com/Files/Posts/Thumbs/77/12296.jpg محققان در یک طرح جدید برای تخلیه مدار زمین از ضایعات فضایی از یک لیزر زمینی قدرتمند سخن گفته اند که می تواند با شلیک پالس های قدرتمند به تولید یک جت پلاسمای کوچک که از خود ضایعات نشات گرفته، پرداخته و آنها را اساسا به نوعی موشک لیزری تبدیل کرده که خود را از مدار حذف می کند.
http://1doost.com/Files/Pictures/139...1365664704.jpg براساس این پژوهش که در مجله آرشیو منشر شده، حرارت ایجاد شده از انفجار های لیزری منجر به تبخیر بخش کوچکی اززباله فضایی و تبدیل آن به یک جت پلاسما می شود که با کاهش سرعت جسم، آنرا از مدار زمین خارج می کند.
به گفته مهندس کلاود فیپس از شرکت فوتونیک آسوشیتس که از مولفان این طرح است، با این کار در حقیقت یک موشک لیزریایجاد می شود که از زباله فضایی به عنوان سوخت خود استفاده می کند.
ضایعات فضایی که متشکل از طیف گسترده ای از بلورهای رنگی کوچک تا ماهواره های از رده خارج و مراحل موشک صرف شده هستند، اکنون به یک نقطه اوج رسیده اند.
آژانس های فضایی که چندین دهه بر این گمان بودند که مدار پایین زمین از ظرفیت بالایی برای این ضایعات برخوردار است، اکنون دریافته اند که احتمال برخورد این زباله ها با ماهواره ها و فضاپیماهای زمینی تا حد زیادی اجتناب ناپذیر شده و هر برخورد منجر به تولید هزاران زباله جدید خواهد شد.
این سناریو که ابتدا توسط دونالد کسلر، اخترفیزیکدان آمریکایی در سال 1978 مطرح شده بود بدین معنی است که فضاپیماهای در حال ورود به مدار پایین زمین با تهدید برخورد با این ضایعات و سوراخ شدن پوسته آنها روبرو خواهند بود. دو سال پیش در اولین برخورد جدید ماهواره با ماهواره، یک ماهواره ارتباطی با یک فضاپیمای از رده خارج روسی برخورد کرد.
اوایل سال جاری نیز ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی در پی نزدیک شدن یک زباله فضایی به آنها مجبور به پناه گرفتن در فضاپیمای سایوز شدند.
ناسا اکنون طرح های زیادی را برای پاکسازی فضا در دست بررسی دارد که از جمله آنها می توان به بافت تور بین تیرک های قابل تورم یا فضاپیماهای جمع آوری بدون سرنشین با قابلیت پرواز در اطراف و جمع آوری ضایعات اشاره کرد.
از دیگر طرح ها می توان به یک سیستم لیزری زمینی حذف اشاره کرد که در آن یک لیزر متوسط از تکانه های کوچک ایجاد شده توسط فوتون ها برای حرکت جسم به سوی خارج مدار استفاده می کند.
اما به گفته کسلر که دانشمند ارشد اسبق ناسا برای تحقیقات ضایعات مداری بوده، چنین رویکردی تنها به زباله های سبک محدود بوده و توانایی کاربری برای اجسام سنگین و بزرگ را ندارد.
لیزرهای قویتر با قدرت 150 کیلووات قادر خواهند بود که اجسام با هر اندازه را از مدار زمین خارج کنند. ضایعات کوچک پس از کاهش سرعت آنها و بیرون رفتن از مدار در جو زمین خواهند سوخت، در حالیکه برای ضایعات بزرگتر نیاز به هدایت آنها به سوی جایی مانند اقیانوس آرام است.
استفاده از لیزر زمینی، نیاز به ارسال یک خودرو به فضا را حذف کرده که منجر به کاهش چند میلیون دلاری در هزینه ها خواهد شد. بر اساس برآوردهای تیم فیپس، حذف یک جسم کوچک هزینه ای برابر با چند هزار دلار دارد که برای جسم بزرگتر این هزینه تا یک میلیون دلار افزایش می یابد.
با این حال به گفته کسلر، این شیوه نیازمند احتیاط بیشتری است. وی اظهار کرد: اگر مراقب نباشید، ممکن است به بخش اشتباهی از ماهواره ضربه زده یا به حدی آنرا تبخیر کنید که منفجر شود.
فیپس بر این باور است که می توان یک تلسکوپ 10 متری اختصاصی با قابلیت های لازم برای پیگیری زباله های فضایی ساخته و محل و چگونگی شلیک پالسهای لیزری به سوی آن را محاسبه کرد. تمام فناوریهای لازم برای این شیوه از جمله یک آینه بزرگ و لیزر قوی اکنون وجود داشته یا در حال ساخت هستند.
اما تنها مخالفت عمده با این پروژه از سوی جامعه بین المللی ممکن است به دلیل ترس از کاربرد چنین لیزر قدرتمندی در جهت اهداف نظامی ابراز شود که ناسا به دلیل این گونه پیچیدگی های سیاسی از پذیرش هرگونه طرح لیزری خودداری می کند.
اما به عقیده فیپس، پیگیری زباله های فضایی باید به عنوان بخشی از یک تلاش بین المللی تلقی شود.
نیمی از ضایعات فضایی توسط روسیه و آمریکا ایجاد شده اند و از این رو باید با همکاری با هم به حل این معضل بپردازند.
فیپس اظهار کرد: اگر همکاری به صورت بین المللی صورت بگیرد، دیگر کسی به لیزر به عنوان سلاحی در لباس میش نگاه نخواهد کرد!
