poune
4th June 2011, 09:16 PM
زنان مبتلا به ديابت بارداري در اين دوران سعي كنند كه از نوشابه استفاده نكنند زيرا سبب تولد نوزاد كم وزن (LBW) و زايمان زودرس (Perterm) مي‌شود.
به گزارش خبرنگار «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران، دختران جوان زماني كه در خانواده درجه اول سابقه وجود ديابت نوع 2 وجود دارد بايد مراقبت‌هاي بيشتر و مؤثرتري تحت نظر پزشك و كارشناس مجرب تغذيه داشته باشند.
همچنين، مقدار وعده‌هاي غذايي كم و دفعات آن زياد باشد مصرف غذاهاي غني از ويتامين ث شامل «پرتقال، گريپ فروت، توت فرنگي، كلم، گل كلم، كلم بروكسل، فلفل سبز و گوجه فرنگي و همچنين مصرف غذاهاي غني از اسيدفوليك شامل «سبزيجات برگ‌دار سبز تيره، حبوبات (انواع لوبياها و نخود زرد) و ميوه‌ها محدود شدن مصرف كافئين و خوردن چاي كمرنگ به ميزان 3 تا 4 ليوان در طول روز در برنامه غذايي اين افراد قرار گيرد.
توصيه مي‌شود به جاي سس مايونز از سس سالاد خانگي (آبليو يا آبغوره يا سركه به علاوه ماست و روغن زيتون همراه با انواع سبزيهاي خشك و معطر و ادويه‌هاي مورد علاقه) استفاده شود و از شيرين كننده‌هاي غيرمغذي (قندهاي مصنوعي ، كه (FDA) سازمان دارو غذا، مصرف محدود آن را مجاز دانسته و شامل سولفام پتاسيم است استفاده گردد.
ورزش‌هاي منظم، مستمر و سبك مانند پياده روي و نرمش‌هاي ملايم و مناسب كه به زن باردار و جنين فشار اضافي وارد نكند بسيار مفيد و حتي ضروري است.
لازم به ذكر است كه غذاي روزانه مادران ديابتي همانند افراد غيرديابتي جامعه بايد حاوي60ـ50 درصد كربوهيدرات، 20ـ15 درصد پروتئين و تا 30 درصد چربي باشد بنابراين توزيع كربوهيدراتها در برنامه غذايي بايد به گونه‌اي باشد كه در سراسر روز در دسترس باشد يعني تقسيم به سه وعده اصلي با مقادير كم متوسط و 4 تا 2 ميان‌وعده».
يادآور مي‌شود كه رژيم‌هاي كم كالري در زنان باردار چاق با ديابت حاملگي ( GDM) ممكن است سبب افزايش كتون‌هاي خون و ادرار شود اما كاهش انرژي تا 30 درصد از ميزان مورد نياز مي‌تواند قند خون را بدون آنكه اسيدهاي آزاد چرب را در پلاسما بالا برده و يا سبب ايجاد كتون در ادرار شود كاهش دهد و در چنين مواردي مي‌توان ميزان مصرف روزانه غذا، اندازه‌گيري هفتگي وزن و آزمون كتون را به كاربرد تا زن باردار كمتر از مقادير مورد نيازش، انرژي دريافت نكند.
فعاليت هوازي بدني منظم مي‌تواند قند خون ناشتا و بعد از غذا را كاهش دهد و مكمل تغذيه درماني، براي بهتر شدن وضعيت قند خون مادر باشد، اندازه‌گيري مكرر قند خون نيز لازم است تا نتايج تاثير تغذيه درماني، فعاليت بدني و نياز به مصرف دارو ارزيابي شود اگر درمان با انسولين به تغذيه درماني اضافه شود نگهداشتن مستمر مصرف كربوهيدرات در وعده‌ها و ميان وعده‌ها براي تطابق با اثرات انسولين يكي از اهداف اصلي خواهد بود.
به گزارش ايسنا، اگرچه بيشتر زنان با ديابت حاملگي (GDM) پس از وضع حمل داراي قند طبيعي مي‌شوند ولي در معرض خطر «ديابت حاملگي در بارداري بعدي و ابتلا به ديابت نوع 2 در سالهاي بعدي زندگي هستند بنابراين با اصلاح شيوه زندگي با هدف كاهش وزن و پيشگيري از افزايش وزن، افزايش فعاليت بدني ملايم و مستمر پس از دوران بارداري توصيه مي‌شود زيرا خطر بروز ديابت در سالهاي بعد را كاهش مي‌دهد.
به گزارش خبرنگار «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران، دختران جوان زماني كه در خانواده درجه اول سابقه وجود ديابت نوع 2 وجود دارد بايد مراقبت‌هاي بيشتر و مؤثرتري تحت نظر پزشك و كارشناس مجرب تغذيه داشته باشند.
همچنين، مقدار وعده‌هاي غذايي كم و دفعات آن زياد باشد مصرف غذاهاي غني از ويتامين ث شامل «پرتقال، گريپ فروت، توت فرنگي، كلم، گل كلم، كلم بروكسل، فلفل سبز و گوجه فرنگي و همچنين مصرف غذاهاي غني از اسيدفوليك شامل «سبزيجات برگ‌دار سبز تيره، حبوبات (انواع لوبياها و نخود زرد) و ميوه‌ها محدود شدن مصرف كافئين و خوردن چاي كمرنگ به ميزان 3 تا 4 ليوان در طول روز در برنامه غذايي اين افراد قرار گيرد.
توصيه مي‌شود به جاي سس مايونز از سس سالاد خانگي (آبليو يا آبغوره يا سركه به علاوه ماست و روغن زيتون همراه با انواع سبزيهاي خشك و معطر و ادويه‌هاي مورد علاقه) استفاده شود و از شيرين كننده‌هاي غيرمغذي (قندهاي مصنوعي ، كه (FDA) سازمان دارو غذا، مصرف محدود آن را مجاز دانسته و شامل سولفام پتاسيم است استفاده گردد.
ورزش‌هاي منظم، مستمر و سبك مانند پياده روي و نرمش‌هاي ملايم و مناسب كه به زن باردار و جنين فشار اضافي وارد نكند بسيار مفيد و حتي ضروري است.
لازم به ذكر است كه غذاي روزانه مادران ديابتي همانند افراد غيرديابتي جامعه بايد حاوي60ـ50 درصد كربوهيدرات، 20ـ15 درصد پروتئين و تا 30 درصد چربي باشد بنابراين توزيع كربوهيدراتها در برنامه غذايي بايد به گونه‌اي باشد كه در سراسر روز در دسترس باشد يعني تقسيم به سه وعده اصلي با مقادير كم متوسط و 4 تا 2 ميان‌وعده».
يادآور مي‌شود كه رژيم‌هاي كم كالري در زنان باردار چاق با ديابت حاملگي ( GDM) ممكن است سبب افزايش كتون‌هاي خون و ادرار شود اما كاهش انرژي تا 30 درصد از ميزان مورد نياز مي‌تواند قند خون را بدون آنكه اسيدهاي آزاد چرب را در پلاسما بالا برده و يا سبب ايجاد كتون در ادرار شود كاهش دهد و در چنين مواردي مي‌توان ميزان مصرف روزانه غذا، اندازه‌گيري هفتگي وزن و آزمون كتون را به كاربرد تا زن باردار كمتر از مقادير مورد نيازش، انرژي دريافت نكند.
فعاليت هوازي بدني منظم مي‌تواند قند خون ناشتا و بعد از غذا را كاهش دهد و مكمل تغذيه درماني، براي بهتر شدن وضعيت قند خون مادر باشد، اندازه‌گيري مكرر قند خون نيز لازم است تا نتايج تاثير تغذيه درماني، فعاليت بدني و نياز به مصرف دارو ارزيابي شود اگر درمان با انسولين به تغذيه درماني اضافه شود نگهداشتن مستمر مصرف كربوهيدرات در وعده‌ها و ميان وعده‌ها براي تطابق با اثرات انسولين يكي از اهداف اصلي خواهد بود.
به گزارش ايسنا، اگرچه بيشتر زنان با ديابت حاملگي (GDM) پس از وضع حمل داراي قند طبيعي مي‌شوند ولي در معرض خطر «ديابت حاملگي در بارداري بعدي و ابتلا به ديابت نوع 2 در سالهاي بعدي زندگي هستند بنابراين با اصلاح شيوه زندگي با هدف كاهش وزن و پيشگيري از افزايش وزن، افزايش فعاليت بدني ملايم و مستمر پس از دوران بارداري توصيه مي‌شود زيرا خطر بروز ديابت در سالهاي بعد را كاهش مي‌دهد.