poune
24th May 2011, 02:14 PM
پژوهشگران دانشكده مهندسي پزشكي دانشگاه صنعتي اميركبير براي بهبود كيفيت ترميم زخمهاي پوستي از تلفيق ليزر و نانو پوستههاي طلا با موفقيت در مقياس آزمايشگاهي استفاده كردند.
دكتر سيدمحمد عترتي خسروشاهي، استاد دانشگاه اميركبير، كاربرد ليزر و نانوپوستههاي طلا را موجب بهبود كيفيت ترميم زخم پوست دانست و گفت: اين روش برتريهاي ديگري از جمله سرعت عمل بيشتر، عدم خونريزي، كاهش آسيب مكانيكي و حساسيت به جسم خارجي و افزايش استحكام كششي پوست در مقايسه با بخيه سنتي دارد.
وي افزود: با توجه به مشكلاتي كه استفاده از ليزر از جمله در استحكام بخيه و عمق نفوذ داشت، در اين طرح از نانو پوستههاي طلا براي بهبود كيفيت ماده جاذب ليزر با موفقيت استفاده شد.
خسروشاهي روش كار را پوشاندن ذرات سيليس با لايه طلا با قطر بين 80 تا 90 نانومتر ذكر كرد و گفت: در نمونه حيواني، با تاباندن ليزر از نوع ديود بر ماده حاوي نانوپوستههاي طلا در محل بخيه، كشش پوستي نمونه به حدود 3 هزار گرم بر سانتيمتر مربع رسيد كه بسيار بالاتر از نتايج به دست آمده از ديگر روشها به تنهايي است.
وي افزود: البته بايد تحقيقات بيشتري در زمينه اثر نوع پوست، عمق، زمان و حتي نوع نانوپوستهها به عنوان متغيرهاي مناسب به عمل آيد تا بهترين شرايط تعيين شود.
بر اساس اين گزارش، اين پژوهش با همكاري محمدصادق نوربخش، در قالب رساله دكتري با عنوان «لحيم كاري پوست با ليزر ديود و نانوپوستههاي طلا و icg» در آزمايشگاه ليزر و مانوبيوفتونيك دانشگاه صنعتي اميركبير انجام شده است.
دكتر سيدمحمد عترتي خسروشاهي، استاد دانشگاه اميركبير، كاربرد ليزر و نانوپوستههاي طلا را موجب بهبود كيفيت ترميم زخم پوست دانست و گفت: اين روش برتريهاي ديگري از جمله سرعت عمل بيشتر، عدم خونريزي، كاهش آسيب مكانيكي و حساسيت به جسم خارجي و افزايش استحكام كششي پوست در مقايسه با بخيه سنتي دارد.
وي افزود: با توجه به مشكلاتي كه استفاده از ليزر از جمله در استحكام بخيه و عمق نفوذ داشت، در اين طرح از نانو پوستههاي طلا براي بهبود كيفيت ماده جاذب ليزر با موفقيت استفاده شد.
خسروشاهي روش كار را پوشاندن ذرات سيليس با لايه طلا با قطر بين 80 تا 90 نانومتر ذكر كرد و گفت: در نمونه حيواني، با تاباندن ليزر از نوع ديود بر ماده حاوي نانوپوستههاي طلا در محل بخيه، كشش پوستي نمونه به حدود 3 هزار گرم بر سانتيمتر مربع رسيد كه بسيار بالاتر از نتايج به دست آمده از ديگر روشها به تنهايي است.
وي افزود: البته بايد تحقيقات بيشتري در زمينه اثر نوع پوست، عمق، زمان و حتي نوع نانوپوستهها به عنوان متغيرهاي مناسب به عمل آيد تا بهترين شرايط تعيين شود.
بر اساس اين گزارش، اين پژوهش با همكاري محمدصادق نوربخش، در قالب رساله دكتري با عنوان «لحيم كاري پوست با ليزر ديود و نانوپوستههاي طلا و icg» در آزمايشگاه ليزر و مانوبيوفتونيك دانشگاه صنعتي اميركبير انجام شده است.