باستان شناس
8th May 2011, 02:19 PM
نبود دارو و بيمهري مسولان نسبت به امور جانبازان اين عزيزان را منزوي كرده است
http://media.farsnews.com/Media/8910/Images/jpg/A0984/A0984407.jpg
به گزارش وبلاگ جانبازان شیمیایی ایران- علي اكبر عسگري؛ جانباز شيميايي 70 درصد گفت: ما نيازمند كميته مشترك جانبازان شيميايي سراسر كشور با حضور وزارت بهداشت و درمان و سازمان امور ايثارگران هستيم تا بهتر بتوانيم دغدغههاي اين قشر از جامعه را پاسخگو باشيم.
این جانباز شيميايي 70 درصد شيميايي شیرازی كه حضور 32 ماهه در دفاع مقدس را داشته است، در گفتوگو با خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس«توانا» اينگونه اظهار داشت:
اولين روزهاي اعزامم به جبهه شهريور 1362صورت گرفت؛ هنوز به سن قانوني درستي نرسيده بودم چرا كه 14سال بيشتر نداشتم و مسئولان اعزام، راضي به پذيرشم نميشدند؛ ولي با اصرار زياد، پدرم دستم را به دست فرمانده سپاه مرودشت سپرد و اينگونه بود كه به جبهه اعزام شدم.
وي با اشاره به اينكه كوچكترين عضو گروهان اعزامي از«مرودشت» بوده است؛ افزود:
با توجه به اينكه تازه امتحانات دوم راهنمايي را پشت سر گذاشته بودم، براي نخستين بار موفق به شركت در«عمليات خيبر» در جزيره مجنون شدم؛ محل استقرار ما پادگان شهيد دستغيب اهواز(محل تقسيم نيروهاي لشكر 19 فجر) بود، آنجا به واحد ادوات تقسيم منتقل شدم
اين ايثارگر در ادامه افزود:
شب هنگام وارد جزيره مجنون شديم، صداي تيراندازي انفجار گلولههاي توپ به گوش ميرسيد. منورهاي دشمن منطقه را كاملا روشن كرده بود. بوي باروت و باتلاق، مشام را تحريك ميكرد. خودروهاي سبك و آمبولانس ها در حركت بودند و مهمات ومجروحها و شهدا را جابهجا ميكردند و بدرستي كه اين گونه شرايط به وجود آمده در عمليات وصف ناشدني است.
*مقاومت بالاي نيروهاي ايراني در فاو دشمن را برآن داشت تا از سلاح شيميايي استفاده كند
اين جانباز شيميايي با اشاره به نحوه مجروحيت و شيميايي شدنش يادآور شد:
24 بهمن سال 1364 براي نگه داشتن جزيره فاو كه از نظر استراتژيكي اهميت زيادي داشت با تلاشهاي گردان امام حسن(ع)، امام محمد باقر(ع)، گردان غواصي و گردان آبي خاكي به فرماندهي محمد تقي صفري و آقاي دانشمندي كه در حال حاضر فرمانده تيپ سپاه فجر يك شيراز است مقاومتهاي زيادي را دراين منطقه انجام داديم؛ دشمن پاتك شديدي براي بازپس گيري فاو انجام داد اما شكست خورد. به همين منظور، شروع به بمباران شيميايي كرد و كل منطقه عملياتي را با هواپيما و از ارتفاع بالا بمب باران كردند.
وي در ادامه افزود:
ساعت 4 عصر همان روز درگير عمليات زميني و پرتاب موشك بوديم كه بمبي، به وزن 200 كيلويي در فاصله 20 متري ما به زمين خورد و بخاري سفيد و بوي بدي منطقه را فرا گرفت. درابتدا نميدانستيم چيست؛ گمان كرديم كه بمب دودزا است اما پس از دقايقي متوجه شديم كه شيميايي است. بلافاصله ماسك زديم اما در اين فاصله چند دقيقهاي، مقداري گاز استنشاق كرده بوديم كه از گروه 12 نفره ما 4 نفر شهيد و 8 نفر ديگر مجروح شدند و از آنجا كه حضورمان در فاو ضروري بود و تا رسيدن نيروي جايگزين، بايد در منطقه ميمانديم به مقاومت خود ادامه داديم.
http://media.farsnews.com/Media/8910/Images/jpg/A0984/A0984407.jpg
به گزارش وبلاگ جانبازان شیمیایی ایران- علي اكبر عسگري؛ جانباز شيميايي 70 درصد گفت: ما نيازمند كميته مشترك جانبازان شيميايي سراسر كشور با حضور وزارت بهداشت و درمان و سازمان امور ايثارگران هستيم تا بهتر بتوانيم دغدغههاي اين قشر از جامعه را پاسخگو باشيم.
این جانباز شيميايي 70 درصد شيميايي شیرازی كه حضور 32 ماهه در دفاع مقدس را داشته است، در گفتوگو با خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس«توانا» اينگونه اظهار داشت:
اولين روزهاي اعزامم به جبهه شهريور 1362صورت گرفت؛ هنوز به سن قانوني درستي نرسيده بودم چرا كه 14سال بيشتر نداشتم و مسئولان اعزام، راضي به پذيرشم نميشدند؛ ولي با اصرار زياد، پدرم دستم را به دست فرمانده سپاه مرودشت سپرد و اينگونه بود كه به جبهه اعزام شدم.
وي با اشاره به اينكه كوچكترين عضو گروهان اعزامي از«مرودشت» بوده است؛ افزود:
با توجه به اينكه تازه امتحانات دوم راهنمايي را پشت سر گذاشته بودم، براي نخستين بار موفق به شركت در«عمليات خيبر» در جزيره مجنون شدم؛ محل استقرار ما پادگان شهيد دستغيب اهواز(محل تقسيم نيروهاي لشكر 19 فجر) بود، آنجا به واحد ادوات تقسيم منتقل شدم
اين ايثارگر در ادامه افزود:
شب هنگام وارد جزيره مجنون شديم، صداي تيراندازي انفجار گلولههاي توپ به گوش ميرسيد. منورهاي دشمن منطقه را كاملا روشن كرده بود. بوي باروت و باتلاق، مشام را تحريك ميكرد. خودروهاي سبك و آمبولانس ها در حركت بودند و مهمات ومجروحها و شهدا را جابهجا ميكردند و بدرستي كه اين گونه شرايط به وجود آمده در عمليات وصف ناشدني است.
*مقاومت بالاي نيروهاي ايراني در فاو دشمن را برآن داشت تا از سلاح شيميايي استفاده كند
اين جانباز شيميايي با اشاره به نحوه مجروحيت و شيميايي شدنش يادآور شد:
24 بهمن سال 1364 براي نگه داشتن جزيره فاو كه از نظر استراتژيكي اهميت زيادي داشت با تلاشهاي گردان امام حسن(ع)، امام محمد باقر(ع)، گردان غواصي و گردان آبي خاكي به فرماندهي محمد تقي صفري و آقاي دانشمندي كه در حال حاضر فرمانده تيپ سپاه فجر يك شيراز است مقاومتهاي زيادي را دراين منطقه انجام داديم؛ دشمن پاتك شديدي براي بازپس گيري فاو انجام داد اما شكست خورد. به همين منظور، شروع به بمباران شيميايي كرد و كل منطقه عملياتي را با هواپيما و از ارتفاع بالا بمب باران كردند.
وي در ادامه افزود:
ساعت 4 عصر همان روز درگير عمليات زميني و پرتاب موشك بوديم كه بمبي، به وزن 200 كيلويي در فاصله 20 متري ما به زمين خورد و بخاري سفيد و بوي بدي منطقه را فرا گرفت. درابتدا نميدانستيم چيست؛ گمان كرديم كه بمب دودزا است اما پس از دقايقي متوجه شديم كه شيميايي است. بلافاصله ماسك زديم اما در اين فاصله چند دقيقهاي، مقداري گاز استنشاق كرده بوديم كه از گروه 12 نفره ما 4 نفر شهيد و 8 نفر ديگر مجروح شدند و از آنجا كه حضورمان در فاو ضروري بود و تا رسيدن نيروي جايگزين، بايد در منطقه ميمانديم به مقاومت خود ادامه داديم.