مسمومیت با آفتاب و آفتاب سوختگی

[غزل بارون]

مسمومیت با آفتاب، در واقع، نوعی واکنش حساسیتی به نور خورشید است. از نظر پزشکی، تفاوتی بین آفتاب‌سوختگی و مسمومیت با آفتاب نیست و هر دوی آنها تحت عنوان "فتودرماتیت" شناخته می‌شوند.


http://img.tebyan.net/big/1390/01/1082162032179561266823712821024234126252255.jpg
علایم مسمومیت با‌ آفتاب شبیه به آفتاب‌سوختگی شدید است و با خارش، قرمزی و بعضی اوقات، تاول خود را نشان می‌دهد که گاهی ممکن است تاول‌ها عفونی شوند. سایر علایم شامل تهوع، تندی ضربان قلب (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/heart/2009/10/17/104922.html)، تنفس سریع، تب، گیجی (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/otherdisease/2009/10/25/105675.html)، خستگی، سردرد (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/nerves/2011/3/6/158572.html)، لرز، کاهش آب (http://njavan.com/Nutrition_Health/society_health/health_news/2010/6/22/128069.html) و اختلالات الکترولیت‌های بدن است.

علت مسمومیت با آفتاب غالبا به دلیل تماس بیش از اندازه با نور خورشید یا سولاریوم (تخت‌های برنزه ‌کننده مصنوعی) است. البته مصرف بعضی داروها یا محصولات زیبایی آرایشی می‌تواند پوست فرد را به خورشید حساس کند. لذا حتی در معرض قرار گرفتن نور خورشید به مدت خیلی کم می‌تواند فرد را به سوی مسمومیت با آفتاب‌ هدایت کند.

عوامل خطرساز مسمومیت با آفتاب
از جمله مواردی که فرد را مستعد مسمومیت با آفتاب می‌کند عبارت‌اند از:
- داشتن پوست سفید و موهای قرمز
- استفاده از داروهایی نظیر تتراسایکلین، دیورتیک‌های تیازیدی، داروهای سولفا و قرص‌های پیشگیری از بارداری، ضدافسردگی (http://njavan.com/Nutrition_Health/society_health/drugs/2009/7/5/96256.html)‌ها، آلبینیسم، لوپوس، پورفیری، ویتیلیگو
- استفاده از محصولات آرایشی، محلول، عطر یا صابون‌های حاوی متیل کومارین، روغن لیمو، PABA، پسورالن، کولتار یا سالیسیلیک‌اسید

بهبود مسمومیت با آفتاب
اگر شما سابقه حساسیت پوستی به نور آفتاب دارید، باید به برچسب محصولات مورد استفاده خود دقت کنید. اگر آفتاب‌سوختگی یا مسمومیت با آفتاب، شدید نیست، نیاز به درمان دارویی وجود ندارد. استفاده از کمپرس سرد، اجتناب از در معرض قرارگیری مجدد در آفتاب، مصرف آسپیرین (http://njavan.com/Nutrition_Health/society_health/drugs/2011/2/17/156152.html)، بروفن، ناپروکسن یا استامینوفن (http://njavan.com/Nutrition_Health/society_health/drugs/2011/3/3/158339.html) برای کاهش درد و نوشیدن میزان کافی مایعات مفید است.
وان خنک می‌تواند ورم و درد را تسکین دهد، ولی نباید حاوی نمک، روغن یا خوشبوکننده‌ها باشد. به علاوه نباید روی محل پوست آسیب‌دیده لیف بکشید یا بتراشید.
در صورتی که با این اقدامات بهبودی حاصل نشد یا آسیب شدید بود، باید تنها به پزشک مراجعه کنید. در این شرایط معمولا استفاده از کرم‌های کورتیکوسترویید یا پردنیزولون خوراکی تجویز می‌شود و در صورت تب بالا، تغییر سطح هوشیاری یا کاهش شدید مایعات بدن اقدامات اورژانسی لازم است.

پیشگیری از مسمومیت با آفتاب
پرهیز از قرار گرفتن در معرض آفتاب بین ساعات 10 صبح تا 3 بعدازظهر، استفاده از ضدآفتاب، به کار بردن کلاه و لباس‌های بلند، در پیشگیری از این عارضه نقش به سزایی دارد. باید بدانید که حتی در روزهای ابری، اشعه مضر خورشید وجود دارد و اشعه ماورای بنفش یا UV نیز از سطح آب،‌ برف و شن بازتاب می‌شود.

آفتاب سوختگی چیست؟
آفتاب سوختگى به معناى سوختن پوست به علت در معرض قرارگیرى نسبت به نور خورشید یا سایر منابع اشعه ماوراى بنفش است.
آفتاب سوختگى هنگامى رخ مى‌دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نورى حاوى اشعه ماوراى بنفش بیش از توانایى رنگدانه محافظت کننده پوست بدن یعنى ملانین باشد.

آفتاب سوختگى شدید به همان اندازه سوختگى ناشی از آتش وخیم است و ممکن است همان اثرات عمومى مانند تاول زدن، ورم و تب را داشته باشد. بنابراین نباید آفتاب سوختگى را نادیده بگیرید


هر سال بسیارى از افراد در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید فوت مى‌کنند و میلیون ها نفر دچار آفتاب‌سوختگى مى‌شوند.
آفتاب‌سوختگى بر خلاف سوختگى (http://njavan.com/Nutrition_Health/society_health/first_aids/2008/6/1/67617.html) حرارتى فورا تظاهر نمى‌کند.
بنابراین هنگامى دردناکى و قرمزى پوست شروع می‌شود که آسیب پوستى رخ داده است. درد در 6 تا 48 ساعت ابتدایى پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید بیشترین شدت را دارد. در موارد شدید ممکن است پوست تاول بزند. تورم پوست، به خصوص در پاها شایع است.
سمومى در بدن به علت آفتاب سوختگى آزاد مى‌شوند و باعث ایجاد تب (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/infection/2009/5/18/92018.html) به صورت یک علامت معمول می‌شوند. پوسته ریزى معمولا سه تا هشت روز پس از قرارگرفتن در معرض آفتاب شدید رخ مى دهد.
عواقب درازمدت سال هاى متوالى قرار گرفتن در معرض نور تند خورشید نیز مهم هستند.
یک بار آفتاب سوختگى همراه با تاول زدن پوست، احتمال سرطان سلول هاى رنگى پوست (ملانوسیت ها) را که ملانوم نامیده مى شوند، دو برابر مى‌کند. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید باعث پیرى زودرس پوست (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/skin_hair/skin/2010/1/17/113163.html) و ایجاد چین و چروک در آن مى شود. لکه هاى پیرى (http://njavan.com/Nutrition_Health/dites/disease_dites/digestive/2005/7/19/12207.html) یا کبدی (lentigo) نتیجه تابش نور خورشید به پوست هستند.
سرطان پوست (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/cancer/2010/7/11/130053.html) مستقیما با میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب (که بر حسب دو عامل رنگدانه پوست و ساعات زیر آفتاب بودن معین مى شود) ارتباط دارد.
نهایتا در معرض قرارگیرى به نور خورشید و اشعه ماوراى بنفش در ایجاد آب مروارید (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/eyes/2008/12/8/80480.html) موثر است.
اشعه هاى ماوراى بنفش A و B (به ترتیب داراى طول موج بلند و کوتاه) نور خورشید، مسئول سوختگی پوست و تغییرات سرطانى در آن هستند.
کرم هاى ضدآفتاب، لباس (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/skin_hair/skin/2008/8/5/71567.html) هاى پوشاننده پوست بدن و عینک هاى آفتابى (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/eyes/2010/9/28/138298.html) ضد اشعه ماوراى بنفش، همگى براى پیشگیرى از صدمات قرار گرفتن در برابر نور خورشید توصیه مى‌شوند. استفاده از کرم ضدآفتاب (http://njavan.com/Nutrition_Health/diseases/skin_hair/skin/2008/8/5/71534.html) با فاکتور محافظتى نور خورشید (SPF) بالا توصیه مى شود. اعداد بالاتر SPF بیانگر قدرت محافظت بیشتر کرم است. متاسفانه راهى براى "برنزه شدن بى خطر" در آفتاب وجود ندارد.

اگر دچار آفتاب سوختگى گشتید:
* دوش یا حمام آب سرد بگیرید، یا پارچه مرطوب و سرد روى محل سوختگى قرار دهید.
* کرم‌های حاوى بنزوکائین، لیدوکائین و وازلین روی پوست نمالید.
* اگر تاول پوستى به وجود آمده است، پانسمان خشک ممکن است از عفونت جلوگیرى کند.
* اگر پوستتان تاول نزده است، از کرم هاى مرطوب کننده براى تسکین ناراحتى استفاده کنید.
* داروهاى مسکن مانند ایبوپروفن (http://njavan.com/Nutrition_Health/society_health/drugs/2009/10/27/105924.html) را براى تخفیف درد (http://njavan.com/Nutrition_Health/society_health/health_news/2010/6/16/127378.html) مصرف کنید.
* در صورتى که به همراه آفتاب سوختگى تب، تاول هاى آبکی، سرگیجه یا اختلالات بینایى به همراه آفتاب سوختگى وجود دارند، باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

[/b/]

[gooshnakardan][eynaki]

آیا کرم ضد آفتاب بیشتر از 60 spf هم داریم و میشه برای مدت طولانی از اون استفاده کرد یعنی ضرری برای پوست نداره و آیا راه دیگه ای برای جلوگیری از تیره شدن پوست غیر از کرم ضد آفتاب وجود داره[tashvigh]

[poune]

اگرچه کلیه محصولات بهداشت و نظافت فردی و شوینده‌های مختلف به‌منظور بالا بردن سطح بهداشت در خانواده و همچنین محافظت از پوست و مو در مقابل اثرات سوءزیست محیطی طراحی و تولید می‌شوند اما، حتی بهترین محصولات از نقطه‌نظر ویژگی‌ها و کارآئی آنها، چنانچه به‌گونه‌ای صحیح مصرف نشوند، وظیفه اصلی خود را انجام نداده و مصرف نادرست آنها معادل دور ریختن پول و ضرر رساندن به اقتصاد خانواده می‌باشد. در این سری مقالات کوتاه که اولین قسمت آن از نظرتان می‌گذرد، نحوه صحیح مصرف این محصولات توضیح داده خواهد شد.

اکنون با توجه به آغاز تابستان و فصل گرما و نیز به‌دلیل اهمیت محافظت از پوست در مقابل اشعه زیانبار خورشید، اولین بخش را به فرآورده‌های محافظت از پوست در مقابل نور آفتاب اختصاص داده‌ایم.

در رابطه با یک محصول یا فرآورده ضدآفتاب، مهمترین مطلبی که باید مورد توجه قرار گیرد، قدرت مقابله آن با نور آفتاب یا بهتر بگوئیم فاکتور محافظت از پوست آن فرآورده می‌باشد که با عدد (SPF) تعریف می‌شود.

●SPF یعنی چه؟

SPF که مخفف Sun Protection Fector می‌باشد به معنی فاکتور محافظت از خورشید (نور خورشید) می‌باشد.
این عدد بیانگر قدرت این محصولات برای مقابله با نور خورشید بوده و نیز به‌عنوان عامل مقایسه در محصول از این نظر مورد استفاده قرار می‌گیرد. هر قدر این عدد از نقطه‌نظر کمیت، بزرگتر باشد، فرآورده قوی‌تر بوده، محافظت بیشتری را فراهم می‌نماید.

روش‌های گوناگونی برای اندازه‌گیری این فاکتور، در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد که تفاوت‌های گاهاً عمده‌‌ای با یکدیگر داشته و به همین دلیل می‌تواند برداشتی گمراه‌کننده در اختیار مصرف‌کننده قرار دهد. صرف‌نظر از روش به‌کار گرفته شده، عمدتاً اندازه‌گیری‌ها یا بر روی موجودات زنده صورت می‌گیرد که به این دسته از اندازه‌گیری‌ها (Vivo ـ In) گفته می‌شود و یا آنکه با شبیه‌سازی پوست انسان و نیز استفاده از لامپ‌هائی که نور خورشید را شبیه‌سازی می‌نمایند، عدد SPF یک فرآورده ضدآفتاب اندازه‌گیری می‌شود که به این نوع اندازه‌گیری‌ها اصطلاحاً روش‌های (In ـ Vivo) اتلاق می‌شود. بدیهی است که دقت این نوع اندازه‌گیری‌ها بستگی به میزان دقت در شبیه‌سازی نور خورشید و نیز بافت و پوست انسان خواهد داشت. تشریح روش‌های اندازه‌گیری از بحث این مقاله خارج است ولی مفهوم علملی و کاربردی این عدد، چنین است که اگر فرآورده‌های دارای عدد SPF متوسط ۲۵ باشد، این بدان معنی است که کاربرد چنین فرآورده‌ای ۲۵ بار بیشتر از حالت عدم مصرف آن، به مصرف‌کننده پوشش می‌دهد. به‌عبارت دیگر، اگر فردی پس از ۱۰ دقیقه قرار گرفتن در آفتاب دچار قرمزی پوست شود، با استفاده از جنین فرآورده‌ای با فاکتور SPF متوسط ۲۵، این زمان به ۲۵۰ دقیقه افزایش خواهد یافت.

نکته مهم دیگر در رابطه با عدد (SPF) دامنه نوسانات آن می‌باشد به این معنی که (SPF) یک عدد مطلق نبوده و دارای دامنه تغییرات مثبت / منفی (-/+) بین ۲ تا ۵ واحد (برحسب روش اندازه‌گیری و قدت آن)، خواهد بود. به همین دلیل منطقی‌تر می‌باشد که از واژه متوسط در این رابطه استفاده شود، با این تعریف باید توجه داشت که بین یک فرآورده با SPF متوسط ۲۰ و یا متوسط ۲۵، تفاوت معنی‌داری وجود ندارد و عملکرد آنها بر روی پوست مصرف‌کننده چنین فرآورده‌هائی، یکسان می‌باشد.

●SPF مناسب برای یک فرآورده ضدآفتاب چیست؟

باید به این نکته توجه داشت که بیش از ۹۹ درصد از مردم با فرآورده‌های ضدآفتاب با عدد SPF متوسط ۲۵ الی ۳۰، حداکثر محافظت قابل قبول یعنی بیش از ۹۷ درصد را به‌دست خواهند آورد. منوط به آنکه استفاده از فرآورده در فواصل زمای قابل قبول تجدید شود، به‌خصوص پس از شنا در دریا و یا استخر و یا خوابیدن در آفتاب به‌منظور برنزه شدن پوست این مسئله بسیار مهم می‌باشد. با توجه به این مطلب که چیزی به‌عنوان محافظت صددرصد، وجود ندارد، برای اکثر قریب به اتفاق مردم استفاده از عدد SPF بالاتر لزومی نداشته مگر آنکه با تجویز متخصص و پزشک پوست صورت گرفته باشد.
بنابراین از مصرف خودسرانه فرآورد‌ه‌های ضدآفتاب با SPF بالاتر از متوسط ۳۰ جدا باید پرهیز شود.

● آیا همه افراد نیاز به محافظت در مقابل نور آفتاب دارند؟

یک باور و گمان غلط در بین مردم شایع است و آن این است که تنها در صورتی‌که در زیر نور آفتاب و به قصد آفتاب گرفتن می‌خوابیم، نیاز به استفاده از کرم و یا لوسیون ضدآفتاب داشته و این نیاز فقط برای خانم‌ها و بانوان می‌باشد و یا فقط کسانی‌که پوست آنها روشن می‌باشد نیاز به این محصولات خواهند داشت باید به این مطلب توجه داشت که توانائی طبیعی و مادرزادی پوست برای محافظت از خود، در مقابل اشعه خورشید، بستگی به مقدار موجود از یک ماده شیمیائی به‌نام (ملانین) در پوست خواهد داشت که این مقدار موروثی می‌باشد به این معنی که از یک نسل، به نسل بعدی منتقل می‌شود. از نقطه‌نظر قومیت، افراد با پوست روشن، مقدار کمتری ملانین در پوست خود، در مقایسه با افراد با پوست تیره (به‌طور ذاتی) دارا می‌باشند اما هیچ‌کس، حتی آنهائی‌که تیره‌ترین رنگ پوست را دارند، از اثرات زیان‌بار اشعه آفتاب در امان نمی‌باشند.

امروزه متخصصان و پزشکان پوست، استفاده مستمر، در تمام فصول سال، از یک فرآورده ضدآفتاب یا SPF متوسط ۱۵ را، قویاً و برای کلیه افراد، اعم از زنان و مردان، پیشنهاد می‌نمایند.

● چرا اشعه خورشید زیان‌آور می‌باشد؟

در نور آفتاب دو نوع اشعه ماوراءبنفش (Ultra Violet) یا (UV) به اختصار وجود دارد که یکی را (UVA) و دیگری را (UVB) می‌نامند.








این دو اشعه از نقطه‌نظر طول موج متفاوت بوده و از نقطه‌نظر اثر آنها بر روی پوست، UVA را اشعه ”پیرکننده“ پوست می‌نامند چرا که باعث پیری زودرس پوست می‌شود. اشعه UVB قابلیت نفوذ بیشتری در پوست داشته و به همین دلیل بافت پوست را به‌طور بنیانی تخریب می‌نماید که پیری زودرس و ایجاد چین و چروک یکی از اثرات تخریب بافت پوست می‌باشد. همچنین در نور آفتاب مقدار اشعه UVA بیشتر از UVB می‌باشد. از تفاوت‌های مهم دیگر بین این دو نوع اشعه، نقش و تأثیر نور خورشید در عملکرد آنها می‌باشد، به این معنی که اثر تخریبی (سوزاندن) اشعه UVB با کاهش زاویه تابش نور، کم شده و در نتیجه تأثیر (UVB) در بعدازظهرها، به مراتب کمتر از اثر تخریبی آن در وسط روز می‌باشد. اما در مورد اشعه UVA، نه تنها اثر سوء آن با زاویه تابش خورشید تغییر نمی‌کند، بلکه اثر آن در تمام فصول سال نیز ثابت می‌ماند. این بدان معنی است که در زمستان‌ها که به‌طور کلی زاویه تابش خورشید بر روی یک کشور کاهش می‌یابد و در نتیجه (UVB) به مراتب کمتر آسیب می‌رساند، اما اثر مضر و تخریب‌کننده (UVA) حتی در زمستان‌ها هم پوست بدن ما را تهدید می‌کند.

یک نکته مهم و قابل توجه دیگر، این مطلب است که همه ما بیشترین زمان تماس با نورخورشید را، در طول ایام سال، در زمان‌هائی داریم که ظاهراً هیچ کوششی برای در تماس بودن با آن، از روی قصد، نمی‌نمائیم. این زمان‌ها شامل زمان حرکت و رفت‌وآمد در خیابان، رانندگی، باغبانی، پیاده‌روی می‌باشد. همچنین کار کردن در زیر نور فلورسنت و عبور از کنار ساختمان‌هائی که دیوار سیمانی یا بتونی دارند نیز، عامل دیگری برای اشعه (UVA) بر روی بدن ما می‌باشد. به همین دلیل است که متخصصان بهداشت و سلامت پوست، استفاده مستمر در تمام طول ایام سال، از یک کرم، یا لوسیون محافظت از پوست در مقابل اشعه UVA و UVB را با عدد SPF متوسط ۱۵، قویاً برای همه افراد، اعم از زنان و مردان، پیشنهاد نموده‌اند.

در اینجا لازم است به‌طور اختصار به‌ نوع دیگری از اشعه که در نور آفتاب وجود دارد، یعنی اشعه (IR) یا (مادون قرمز) اشاره کرد.
حقیقت امر این است که ما هنوز اطلاع دقیقی از اثرات سوء این اشعه بر روی پوست نداریم و طبیعتاً به درستی نمی‌دانیم چگونه خود را در مقابل آن محافظت نمائیم. علی‌رغم ادعاهائی که بر روی برخی محصولات ضدآفتاب نوشته می‌شود. تنها اثرات اشعه (UVA) و (UVB) به دقت و به‌طور کامل مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته‌اند.

اما، مکانیزم عملکرد اشعه UVA در ایجاد پیری زودرس چگونه است و چه عواملی ان را کاهش داده و یا تشدید می‌کند؟ ما می‌دانیم که تنها درصد کمی از تغییرات متأثر از سن در پوست، از جمله چروک خوردن آن ناشی از گذر طبیعی عمر می‌باشد. بیشترین درصد تغییرات منجر به پیری زودرس، در نتیجه تأثیر عوامل زیست‌محیطی و از همه آنها مهم‌تر، اشعه خورشید می‌باشد، اما نباید از اثرات سوء آلاینده‌های موجود در هوا بر روی پوست، غافل شد.
یکی از مهم‌ترین راه‌هائی که اشعه خورشید زیان خود را به‌ پوست می‌رساند، با ایجاد ”رادیکال‌های آزاد“ در بدن می‌باشد.

رادیکال‌های آزاد، مولکول‌های تخریب‌کننده‌ای هستند که باعث عمل اکسیداسیون در پوست می‌شوند، به همان‌صورت که بدنه ماشین در معرض هوا، دچار زنگ‌زدگی شده و با یک سیب قاچ خورده، از سفید به قهوه‌ای، تغییر رنگ می‌دهد. ماحصل عمل اکسیداسیون، ایجاد تغییرات در رنگدانه‌های پوست و شکسته شدن مولکول‌های (کلاژن) و (الاستین) می‌باشد که این مولکول‌ها، برای سفت و جوان ماندن پوست و جلوگیری از شل و آویزان شدن آن، ضروری می‌باشند. از بین رفتن این مولکول‌ها شل شدن پوست و چروک‌خوردگی آن را باعث می‌شوند.

از آنجا که رادیکال‌های آزاد، در نتیجه تأثیر مواد آلاینده در هوا و دود سیگار هم تولید شده و همچنین از سوخت و ساز مولکول‌ها در بدن (متابولیسم طبیعی) نیز به‌عنوان محصولات جانبی، به‌وجود می‌آیند، لذا به‌طور طبیعی، در بدن ما، مواد مخصوص مبارزه با رادیکال‌های آزاد که به آنتی‌اکسیدان معروف می‌باشند، وجود دارد. ”ملانین“ که به‌طور طبیعی در پوست ما وجود دارد، یکی از منابع تولید این مواد ”آنتی‌اکسیدان“ می‌باشد و به همین دلیل است که اولین مقاومت و لایه دفاعی بدن ما در مقابل نور خورشید و جلوگیری از اثرات مخرب ”رادیکال‌های آزاد“ همان ”ملانین“ می‌باشد که قبلاً به آن اشاره گردید. وجود برخی ویتامین‌های دوستدار پوست در بدن‌ها، از جمله ویتامین‌های E,C,A، به کاهش عملکرد رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند، اما همه ما به کمک برای مبارزه با این مولکول‌های مخرب، یعنی رادیکال‌های آزاد، از طریق استفاده صحیح از فرآورده‌های ضدآفتاب احتیاج داریم. تحقیقات مدرن نشان داده که استفاده مستمر از فرآورده‌های ضدآفتاب نه تنها جلوی زیان اشعه آفتاب را می‌گیرد، بلکه عملاً به ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده پوست کمک می‌کند.

یک نکته مهم دیگر را باید در نظر داشت وآن اینکه مصرف برخی از داروها، نظیر آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی‌هیستامین‌ها، مسکن‌های ضددرد و داروهای ضدافسردگی و ضد ”آرتروز“ حساسیت ما را نسبت به نورخورشید افزایش خواهد داد و بنابراین، در صورت مصرف هرکدام از داروهای فوق، می‌باید دقت بیشتری در مصرف به موقع و مداوم فرآورده‌های ضدآفتاب نمود.

و بالاخره این مطلب را باید ذکر کرد که در فصل تابستان و در زمان شنا در دریا با استخر در فواصل مانی استفاده از فرآورده‌های ضدآفتاب، بهتر است برای چند دقیقه از محصولاتی که برای بعد از تماس مستمر با آفتاب، فرموله شده‌اند و به کرم‌ها و یا لوسیون‌های بعد از آفتاب (After Sun) معروف می‌باشند استفاده نمود تا تنش و فشاری را که پوست در زیر نور آفتاب متحمل شده، کاهش داده و پوست را به حالت اولیه آن، قبل از استفاده مجدد از کرم یا لوسیون ضدآفتاب برگرداند مواد مخصوص که محصولات (پس از آفتاب) به‌کار رفته، باعث برطرف شدن (عطش) پوست شده و جذب بهتر مواد ضداشعه‌های UVA و UVB را به دنبال خواهد داشت.