poune
10th April 2011, 05:02 PM
خون جاری در رگ ها این قابلیت را دارد که هنگام آسیب عروق، مانع ریزش بیش از حد خون شود، در غیر این صورت با اولین آسیبی که به جدار رگ وارد می آمد، آن قدر خون از بدن خارج می شد تا فرد به علت اختلال در تامین انرژی بافتی یا شوک جان خود را از دست بدهد.
دکتر سیدمحسن رضوی، فوق تخصص بیماری های خون و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره علل و عوامل بروز خونریزی داخلی به جام جم می گوید: عوامل مسوول این روند دفاعی، پلاکت ها و فاکتورهای انعقادی موجود در پلاسما و سلول های فرش کننده جدار رگ است که هر گونه اختلال در هماهنگی این سه گروه باعث خونریزی غیر طبیعی و پیامدهای ناگوار می شود.
به گفته وی، بیماری های انعقادی به ۲ دسته ارثی و اکتسابی تقسیم می شوند . بیماری های ارثی ممکن است به صورت کمی یا کیفی شامل حال پلاکت ها یا فاکتورهای ۱۲ گانه دخیل در تشکیل لخته شود، مثلا فرد مبتلا به هموفیلی A به علت کمبود مادرزادی فاکتور ۸ انعقادی، قادر نیست که در لحظه آسیب بافتی و هنگام خروج خون از رگ جلوی خونریزی را بگیرد.
این عضو هیات علمی با اشاره به این که ممکن است اشکال اکتسابی اختلال در سیستم انعقاد خون، ناشی از داروها باشد، آن را به ۲ دسته تقسیم می کند.
دسته اول داروهایی که اصلا به منظور تقلیل توان انعقادی به کار می روند (وارفارین، آسپیرین و….) و دسته دوم مواردی که عارضه مصرف یک دارو سبب اختلال انعقادی شده است، مثلا وقتی داروی ایبوپروفن به عنوان مسکن یا ضدالتهاب مصرف می شود، می تواند باعث اختلال عملکرد پلاکتی شود، ضمن این که همین دارو می تواند به مخاط معده هم آسیب رسانده و شرایط خونریزی گوارشی را فراهم کند.
وی یادآور می شود: بیماری هایی مثل عفونت پیشرفته، اختلالات متابولیک و سیستم ایمنی و سرطان ها با تغییر وضعیت طبیعی پلاکت ها و فاکتورهای انعقادی و سلول های مخاط عروقی می تواند باعث اختلال عملکرد سامانه های انعقادی شوند.
دکتر رضوی می افزاید: تقریبا همه اعضای بدن دارای عروق خونی هستند، بنابراین آسیب های فیزیکی یا هر پدیده التهابی عفونی و سرطانی می تواند باعث افزایش استعداد خونریزی در بافت ها شود.
او می گوید: نسوج بدن شامل فضاهایی است که ممکن است از طریق لوله هایی به خارج راه داشته باشد، همانند دستگاه گوارشی، تنفسی، ادراری، تناسلی، بینایی و شنوایی یا این که ارتباط آنها از طریق عروق، اعصاب، عضلات و استخوان ها با دیگر اعضای بدن برقرار شود و رابطه مستقیمی با خارج از بدن نداشته باشند، مثل جمجمه و محتویات آن، گردن، قفسه سینه، شکم، لگن، ران ها، شانه، بازو و…. به همین جهت وقتی خونریزی در بافت های مرتبط با خارج رخ می دهد، در پی خروج خون به بیرون بسته به شدت آن، اطرافیان و پزشک متوجه این اتفاق شده و درصدد کنترل علت و علائم آن برمی آیند و در صورتی که خونریزی در اعضای بسته بدن باشد، تشخیص سخت تر خواهد بود و با انجام آزمایشات، تصویربرداری در فضای لگنی و شکم می توان به علت رسید.
وی اظهار می کند: علل خونریزی هر چه که باشد از نظر شدت می توان بیماران را در طیفی از «بسیار اندک» و «بسیار شدید» گنجاند که یک سوی آن خونریزی های خفیف و چند قطره در شبانه روز است (مثل زخم ساده در معده که از طریق روده و به همراه مدفوع دفع می شود و بیمار خود از آن مطلع نیست) تا این که مدت ها بعد به علت کم خونی و فقرآهن در آزمایشگاه کشف می شود اما ممکن است همین زخم به علت خونریزی شدید در عرض چند دقیقه جان بیمار را بگیرد.
به گفته دکتر رضوی، گاهی به علت سوانح رانندگی، سقوط از بلندی، اصابت یک جسم سخت به ناحیه سر و… خونریزی خفیفی در فضای داخلی جمجمه (بین استخوان و مغز) ایجاد می شود که با کمی گیجی و عدم تعادل طی چند هفته جذب خواهد شد، ولی گاهی هم همین آسیب ممکن است سبب خونریزی وسیعی در نسج مغز شود و بلافاصله ارتباط سیستم عصبی مرکزی بافت های حیاتی دیگر بدن را قطع کند و طی چند دقیقه موجب مرگ بیمار شود.
این فوق تخصص بیماری های خونی اذعان می کند: گاهی در پی آسیب فیزیکی به استخوان لگن یک فرد، احتمال می رود حدود یک لیتر از خون فرد یا حتی بیشتر از این میزان، در لگن و ران او محبوس شود که علاوه بر علائم موضعی، به شوک و اتفاقات جدی بعدی منجر شود، در حالی که خونی از بدن خارج نشده است.
وی تصریح می کند: ممکن است بیماری که دچار نقص سیستم انعقادی است به علت سرفه شدید دچار پارگی عروق مخاط دستگاه تنفسی شده و به دلیل شدت خونریزی در مجاری تنفسی یا بافت ریه، از خونریزی و کمبود اکسیژن تلف شود بنابراین بهتر است افراد با جدی تلقی کردن آن، هنگام داشتن ضعف و خستگی، تندی تنفس و ضربان قلب، مشورت با پزشک را فراموش نکنند و اجازه دهند تا پزشک با انجام معاینات و آزمایشات، بیماری آنها را تشخیص دهد.
jamejamonline
دکتر سیدمحسن رضوی، فوق تخصص بیماری های خون و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره علل و عوامل بروز خونریزی داخلی به جام جم می گوید: عوامل مسوول این روند دفاعی، پلاکت ها و فاکتورهای انعقادی موجود در پلاسما و سلول های فرش کننده جدار رگ است که هر گونه اختلال در هماهنگی این سه گروه باعث خونریزی غیر طبیعی و پیامدهای ناگوار می شود.
به گفته وی، بیماری های انعقادی به ۲ دسته ارثی و اکتسابی تقسیم می شوند . بیماری های ارثی ممکن است به صورت کمی یا کیفی شامل حال پلاکت ها یا فاکتورهای ۱۲ گانه دخیل در تشکیل لخته شود، مثلا فرد مبتلا به هموفیلی A به علت کمبود مادرزادی فاکتور ۸ انعقادی، قادر نیست که در لحظه آسیب بافتی و هنگام خروج خون از رگ جلوی خونریزی را بگیرد.
این عضو هیات علمی با اشاره به این که ممکن است اشکال اکتسابی اختلال در سیستم انعقاد خون، ناشی از داروها باشد، آن را به ۲ دسته تقسیم می کند.
دسته اول داروهایی که اصلا به منظور تقلیل توان انعقادی به کار می روند (وارفارین، آسپیرین و….) و دسته دوم مواردی که عارضه مصرف یک دارو سبب اختلال انعقادی شده است، مثلا وقتی داروی ایبوپروفن به عنوان مسکن یا ضدالتهاب مصرف می شود، می تواند باعث اختلال عملکرد پلاکتی شود، ضمن این که همین دارو می تواند به مخاط معده هم آسیب رسانده و شرایط خونریزی گوارشی را فراهم کند.
وی یادآور می شود: بیماری هایی مثل عفونت پیشرفته، اختلالات متابولیک و سیستم ایمنی و سرطان ها با تغییر وضعیت طبیعی پلاکت ها و فاکتورهای انعقادی و سلول های مخاط عروقی می تواند باعث اختلال عملکرد سامانه های انعقادی شوند.
دکتر رضوی می افزاید: تقریبا همه اعضای بدن دارای عروق خونی هستند، بنابراین آسیب های فیزیکی یا هر پدیده التهابی عفونی و سرطانی می تواند باعث افزایش استعداد خونریزی در بافت ها شود.
او می گوید: نسوج بدن شامل فضاهایی است که ممکن است از طریق لوله هایی به خارج راه داشته باشد، همانند دستگاه گوارشی، تنفسی، ادراری، تناسلی، بینایی و شنوایی یا این که ارتباط آنها از طریق عروق، اعصاب، عضلات و استخوان ها با دیگر اعضای بدن برقرار شود و رابطه مستقیمی با خارج از بدن نداشته باشند، مثل جمجمه و محتویات آن، گردن، قفسه سینه، شکم، لگن، ران ها، شانه، بازو و…. به همین جهت وقتی خونریزی در بافت های مرتبط با خارج رخ می دهد، در پی خروج خون به بیرون بسته به شدت آن، اطرافیان و پزشک متوجه این اتفاق شده و درصدد کنترل علت و علائم آن برمی آیند و در صورتی که خونریزی در اعضای بسته بدن باشد، تشخیص سخت تر خواهد بود و با انجام آزمایشات، تصویربرداری در فضای لگنی و شکم می توان به علت رسید.
وی اظهار می کند: علل خونریزی هر چه که باشد از نظر شدت می توان بیماران را در طیفی از «بسیار اندک» و «بسیار شدید» گنجاند که یک سوی آن خونریزی های خفیف و چند قطره در شبانه روز است (مثل زخم ساده در معده که از طریق روده و به همراه مدفوع دفع می شود و بیمار خود از آن مطلع نیست) تا این که مدت ها بعد به علت کم خونی و فقرآهن در آزمایشگاه کشف می شود اما ممکن است همین زخم به علت خونریزی شدید در عرض چند دقیقه جان بیمار را بگیرد.
به گفته دکتر رضوی، گاهی به علت سوانح رانندگی، سقوط از بلندی، اصابت یک جسم سخت به ناحیه سر و… خونریزی خفیفی در فضای داخلی جمجمه (بین استخوان و مغز) ایجاد می شود که با کمی گیجی و عدم تعادل طی چند هفته جذب خواهد شد، ولی گاهی هم همین آسیب ممکن است سبب خونریزی وسیعی در نسج مغز شود و بلافاصله ارتباط سیستم عصبی مرکزی بافت های حیاتی دیگر بدن را قطع کند و طی چند دقیقه موجب مرگ بیمار شود.
این فوق تخصص بیماری های خونی اذعان می کند: گاهی در پی آسیب فیزیکی به استخوان لگن یک فرد، احتمال می رود حدود یک لیتر از خون فرد یا حتی بیشتر از این میزان، در لگن و ران او محبوس شود که علاوه بر علائم موضعی، به شوک و اتفاقات جدی بعدی منجر شود، در حالی که خونی از بدن خارج نشده است.
وی تصریح می کند: ممکن است بیماری که دچار نقص سیستم انعقادی است به علت سرفه شدید دچار پارگی عروق مخاط دستگاه تنفسی شده و به دلیل شدت خونریزی در مجاری تنفسی یا بافت ریه، از خونریزی و کمبود اکسیژن تلف شود بنابراین بهتر است افراد با جدی تلقی کردن آن، هنگام داشتن ضعف و خستگی، تندی تنفس و ضربان قلب، مشورت با پزشک را فراموش نکنند و اجازه دهند تا پزشک با انجام معاینات و آزمایشات، بیماری آنها را تشخیص دهد.
jamejamonline