غزل بارون
30th March 2011, 09:10 AM
فیزیوتراپی تنفسی :
اهداف :
- افزایش بهبود تهویه بیمار
- پیشگیری از آتلکتازی و تجمع ترشحات ریوی
- افزایش بازده سرفه
- تصحیح الگوی تنفسی
- کمک به کنترل تنفس بیمار
- اکسیژن گیری کافی آلوئلی
- متحرک کردن دیواره توراکس
اندیکاسیون :
- درد به هر علتی مثل جراحی سینه یا شکم
- محدودیت حجم های تنفسی و تغییر الگوی صحیح تنفس
- فلج عضلات تنفسی
- انسداد راه های هوا ، آتلکتازی و تجمع ترشحات ریوی
- بیماران متصل به دستگاه ونتیلاتور
- بیماران بستری که نیاز به مراقبت های تنفسی دارند
تکنیک های فیزیوتراپی تنفسی:
+ پاک سازی ریه شامل سه تکنیک است :
- Postural drainage
- تکنیک های دستی (Vibration , Percution , Shaking)
- پاک کردن راه های هوایی به وسیله بازدم اجباریFET ، Coughing، Houghing و Suction
+ بهبود تهویه که بوسیله ورزش های تنفسی انجام می شود شامل :
- بازآموزی تنفسی (تنفس دیافراگماتیک، دنده ای و لب غنچه ای )
- Expantion موضعی ریه (Apical, Basal, Lateral)
فیزیوتراپی در Open heart surgery
فیزیوتراپی قبل از عمل جراحی
وظایف فیزیوتراپیست :
- ارزیابی میزان تحرک مفاصل (ROM) بدن شامل Hip.Knee.Ankle. Sholder .
- توضیح عمل جراحی به بیمار به زبان ساده .
- آشنا کردن بیمار با لوله های متصل به بدنش بعد از عمل مثل chesttube , Drain , NG, Urine catheter , tracheal tube سیم های ECG و حرارت سنج .
اهداف فیزیوتراپیست:
- حفظ دامنه کامل حرکتی مفاصل
- حفظ گردش خون اندام ها باانجام حرکات ورزشی اکتیو
- اصلاح پوسچر بیمار و آموزش حفظ پوسچر صحیح بعد از عمل جراحی
- تشویق بیمار به تحرک عمومی بدن
- آموزش نحوه انجام سرفه های موثر و بدون درد
برنامه درمانی قبل از عمل
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها
- انجام ورزش های تنفسی به منظور یادگیری و انجام صحیح آن بعد از عمل
- تمرین بادستگاه اسپیرومتر جهت یادگیری و انجام صحیح آن بعد از عمل
- تمرینات تغییر پوزیشن ، چگونگی بلند شدن از روی تخت ، ایستادن و راه رفتن
- تمرینات انجام سرفه های موثر و بدون درد
- تمرینات حفظ پوسچر صحیح بعد از عمل و پرهیز ار حالت قوز کردن
فیزیوتراپی بعد از عمل جراحی بعد از عمل جراحی
بیمار به بخش مراقبت های ویژه (ICU) منتقل میشود و فیزیوتراپیست قبل از شروع درمان باید موارد ذیل را بررسی نماید :
+ آگاهی از وضعیت عمومی بیمار شامل :
- نوع عمل جراحی انجام شده
- برش های جراحی روی سینه و ساق پای بیمار
- درجه حرارت ، نبض ، فشار خون ، تعداد تنفس ، نوار قلب و پالس اکسیمتری
- نوع تنفس بیمار که خود به خودی است یا از طریق ونتیلاتور
- بیمار داروی مسکن دریافت کرده یانه و اینکه بیمار می تواند آب بنوشدیانه
- وضعیت درنهای تخلیه کننده
- مطالعه عکس رادیوگرافی بیمار
+ مراقبت های تنفسی شامل: برقراری تهویه کافی و کامل . کمک به تخلیه ترشحات ریوی و تمیز نگه داشتن راه های هوایی
+ مراقبت های حرکتی شامل : انجام حرکت های اکتیو و پاسیو بیمار جهت حفظ دامنه حرکتی کامل مفاصل ، حفظ قدرت عضلانی ، کمک به بازگشت وریدی ، پیشگیری از استاز خون و ترومبوز وریدی.
برنامه درمانی بعد از عمل
روز اول بعد از عمل
برنامه درمانی دو ساعت پس از اکستیوب شدن بیمار شروع می شود .
- اطمینان از اینکه بیمار مسکن خود را گرفته است .
- تمرینات تنفسی عمیق یک طرفه و دو طرفه در وضعیت های مختلف نشسته ، نیمه نشسته ، خوابیده و به پهلو
- تمرین با دستگاه اسپیرومتر در مواقع بیداری تا سر حد خستگی
- ویبراسیون یک طرفه و یا دو طرفه در نواحی مختلف ریه و انجام سرفه های قوی و موثر بدون درد
- اکسپنشن موضعی ریه به خصوص نواحی تحتانی ریه
- انجام تنفس های عمیق دیافراگمیک و دنده ای
- تمرینات اکتیو اندام ها و در صورت لزوم بصورت پاسیو برای بیمار انجام می شود (سه نوبت درروز)
تغییر پوزیشن بیمار و بالا نگه داشتن اندام های تحتانی جهت پیشگیری و کاهش ادم اندام ها
روز دوم بعد از عمل
- انجام ورزش های تنفسی روز قبل
- تمرین با اسپیرومتر هر دو ساعت یکبار (در مواقع بیداری) تا سر حد خستگی
- خارج شدن از تخت و نشستن روی صندلی
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها (سه نوبت در روز)
- تغییر پوزیشن هر دو ساعت یکبار
- در صورت وجود ترشحات غلیظ ریوی از تکنیک پرکاشن بصورت ملایم استفاده می نماییم .
روز سوم بعد از عمل
بیمار به بخش جراحی منتقل می شود
- انجام ورزش های تنفسی روز قبل
- تمرین با اسپیرومتر هر یک الی دو ساعت یکبار
- خارج شدن از تخت و راه رفتن در بخش تا حد تحمل
- توجه به حفظ پوسجر صحیح بیمار موقع ایستادن و راه رفتن
- استفاده از بانداژ مناسب یا جوراب مخصوص اندام تحتانی در بیمارانی که گرفت وریدی از ساق پا برداشته شده است (تا زمان بهبودی کامل استفاده می شود )
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها روزی سه نوبت
روز چهارم بعد ازعمل
- استفاده از اسپیرومتر هر چهار ساعت یکبار
- انجام ورزش های تنفسی روز قبل
- افزایش مدت و مسافت راه رفتن تا حد توان و حداقل 90 متر راه می رود .
- بالا رفتن با احتیاط از پله
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها
- حفظ پوسچر صحیح موقع راه رفتن
روز پنجم بعد از عمل
- استفاده از اسپیرومتر هر چهار ساعت یکبار
- انجام ورزش های تنفسی در صورت نیاز
- افزایش میزان راه رفتن و بالا رفتن از پله
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها بدون حضور فیزیوتراپیست
- شروع انجام ورزش های تنه (چرخش تنه و انحراف به طرفین با احتیاط)
روز ششم بعد از عمل
مقدار و مدت زمان انجام فعالیت های روز قبل را تا حد توان افزایش می دهد و می تواند از دوچرخه ثابت استفاده کند.
روز هفتم بعد از عمل
در صورت نبود مشکل ، بیمار ترخیص می شود و به وی توصیه می شود که حتما تمرینات خود را در منزل ادامه دهد. مقدار مسافت راه رفتن را روز به روز افزایش دهد تا اینکه بتواند حدود یک الی دو کیلومتر را به راحتی بپیماید، تا شش هفته نباید رانندگی کند بعد از یک ماه می تواند یک کار سبک یا نیمه وقت را آغاز کند و بعد از یک ماه می تواند به کار نسبتا سنگین بپردازد.
اهداف :
- افزایش بهبود تهویه بیمار
- پیشگیری از آتلکتازی و تجمع ترشحات ریوی
- افزایش بازده سرفه
- تصحیح الگوی تنفسی
- کمک به کنترل تنفس بیمار
- اکسیژن گیری کافی آلوئلی
- متحرک کردن دیواره توراکس
اندیکاسیون :
- درد به هر علتی مثل جراحی سینه یا شکم
- محدودیت حجم های تنفسی و تغییر الگوی صحیح تنفس
- فلج عضلات تنفسی
- انسداد راه های هوا ، آتلکتازی و تجمع ترشحات ریوی
- بیماران متصل به دستگاه ونتیلاتور
- بیماران بستری که نیاز به مراقبت های تنفسی دارند
تکنیک های فیزیوتراپی تنفسی:
+ پاک سازی ریه شامل سه تکنیک است :
- Postural drainage
- تکنیک های دستی (Vibration , Percution , Shaking)
- پاک کردن راه های هوایی به وسیله بازدم اجباریFET ، Coughing، Houghing و Suction
+ بهبود تهویه که بوسیله ورزش های تنفسی انجام می شود شامل :
- بازآموزی تنفسی (تنفس دیافراگماتیک، دنده ای و لب غنچه ای )
- Expantion موضعی ریه (Apical, Basal, Lateral)
فیزیوتراپی در Open heart surgery
فیزیوتراپی قبل از عمل جراحی
وظایف فیزیوتراپیست :
- ارزیابی میزان تحرک مفاصل (ROM) بدن شامل Hip.Knee.Ankle. Sholder .
- توضیح عمل جراحی به بیمار به زبان ساده .
- آشنا کردن بیمار با لوله های متصل به بدنش بعد از عمل مثل chesttube , Drain , NG, Urine catheter , tracheal tube سیم های ECG و حرارت سنج .
اهداف فیزیوتراپیست:
- حفظ دامنه کامل حرکتی مفاصل
- حفظ گردش خون اندام ها باانجام حرکات ورزشی اکتیو
- اصلاح پوسچر بیمار و آموزش حفظ پوسچر صحیح بعد از عمل جراحی
- تشویق بیمار به تحرک عمومی بدن
- آموزش نحوه انجام سرفه های موثر و بدون درد
برنامه درمانی قبل از عمل
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها
- انجام ورزش های تنفسی به منظور یادگیری و انجام صحیح آن بعد از عمل
- تمرین بادستگاه اسپیرومتر جهت یادگیری و انجام صحیح آن بعد از عمل
- تمرینات تغییر پوزیشن ، چگونگی بلند شدن از روی تخت ، ایستادن و راه رفتن
- تمرینات انجام سرفه های موثر و بدون درد
- تمرینات حفظ پوسچر صحیح بعد از عمل و پرهیز ار حالت قوز کردن
فیزیوتراپی بعد از عمل جراحی بعد از عمل جراحی
بیمار به بخش مراقبت های ویژه (ICU) منتقل میشود و فیزیوتراپیست قبل از شروع درمان باید موارد ذیل را بررسی نماید :
+ آگاهی از وضعیت عمومی بیمار شامل :
- نوع عمل جراحی انجام شده
- برش های جراحی روی سینه و ساق پای بیمار
- درجه حرارت ، نبض ، فشار خون ، تعداد تنفس ، نوار قلب و پالس اکسیمتری
- نوع تنفس بیمار که خود به خودی است یا از طریق ونتیلاتور
- بیمار داروی مسکن دریافت کرده یانه و اینکه بیمار می تواند آب بنوشدیانه
- وضعیت درنهای تخلیه کننده
- مطالعه عکس رادیوگرافی بیمار
+ مراقبت های تنفسی شامل: برقراری تهویه کافی و کامل . کمک به تخلیه ترشحات ریوی و تمیز نگه داشتن راه های هوایی
+ مراقبت های حرکتی شامل : انجام حرکت های اکتیو و پاسیو بیمار جهت حفظ دامنه حرکتی کامل مفاصل ، حفظ قدرت عضلانی ، کمک به بازگشت وریدی ، پیشگیری از استاز خون و ترومبوز وریدی.
برنامه درمانی بعد از عمل
روز اول بعد از عمل
برنامه درمانی دو ساعت پس از اکستیوب شدن بیمار شروع می شود .
- اطمینان از اینکه بیمار مسکن خود را گرفته است .
- تمرینات تنفسی عمیق یک طرفه و دو طرفه در وضعیت های مختلف نشسته ، نیمه نشسته ، خوابیده و به پهلو
- تمرین با دستگاه اسپیرومتر در مواقع بیداری تا سر حد خستگی
- ویبراسیون یک طرفه و یا دو طرفه در نواحی مختلف ریه و انجام سرفه های قوی و موثر بدون درد
- اکسپنشن موضعی ریه به خصوص نواحی تحتانی ریه
- انجام تنفس های عمیق دیافراگمیک و دنده ای
- تمرینات اکتیو اندام ها و در صورت لزوم بصورت پاسیو برای بیمار انجام می شود (سه نوبت درروز)
تغییر پوزیشن بیمار و بالا نگه داشتن اندام های تحتانی جهت پیشگیری و کاهش ادم اندام ها
روز دوم بعد از عمل
- انجام ورزش های تنفسی روز قبل
- تمرین با اسپیرومتر هر دو ساعت یکبار (در مواقع بیداری) تا سر حد خستگی
- خارج شدن از تخت و نشستن روی صندلی
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها (سه نوبت در روز)
- تغییر پوزیشن هر دو ساعت یکبار
- در صورت وجود ترشحات غلیظ ریوی از تکنیک پرکاشن بصورت ملایم استفاده می نماییم .
روز سوم بعد از عمل
بیمار به بخش جراحی منتقل می شود
- انجام ورزش های تنفسی روز قبل
- تمرین با اسپیرومتر هر یک الی دو ساعت یکبار
- خارج شدن از تخت و راه رفتن در بخش تا حد تحمل
- توجه به حفظ پوسجر صحیح بیمار موقع ایستادن و راه رفتن
- استفاده از بانداژ مناسب یا جوراب مخصوص اندام تحتانی در بیمارانی که گرفت وریدی از ساق پا برداشته شده است (تا زمان بهبودی کامل استفاده می شود )
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها روزی سه نوبت
روز چهارم بعد ازعمل
- استفاده از اسپیرومتر هر چهار ساعت یکبار
- انجام ورزش های تنفسی روز قبل
- افزایش مدت و مسافت راه رفتن تا حد توان و حداقل 90 متر راه می رود .
- بالا رفتن با احتیاط از پله
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها
- حفظ پوسچر صحیح موقع راه رفتن
روز پنجم بعد از عمل
- استفاده از اسپیرومتر هر چهار ساعت یکبار
- انجام ورزش های تنفسی در صورت نیاز
- افزایش میزان راه رفتن و بالا رفتن از پله
- انجام ورزش های اکتیو اندام ها بدون حضور فیزیوتراپیست
- شروع انجام ورزش های تنه (چرخش تنه و انحراف به طرفین با احتیاط)
روز ششم بعد از عمل
مقدار و مدت زمان انجام فعالیت های روز قبل را تا حد توان افزایش می دهد و می تواند از دوچرخه ثابت استفاده کند.
روز هفتم بعد از عمل
در صورت نبود مشکل ، بیمار ترخیص می شود و به وی توصیه می شود که حتما تمرینات خود را در منزل ادامه دهد. مقدار مسافت راه رفتن را روز به روز افزایش دهد تا اینکه بتواند حدود یک الی دو کیلومتر را به راحتی بپیماید، تا شش هفته نباید رانندگی کند بعد از یک ماه می تواند یک کار سبک یا نیمه وقت را آغاز کند و بعد از یک ماه می تواند به کار نسبتا سنگین بپردازد.