تووت فرنگی
27th March 2011, 05:09 AM
http://img.tebyan.net/big/1389/12/1965123611875235146222882422206615212485255.jpg
بهار خنک امسال شاید بهترین فرصت برای سفر به جنوب ایران باشد که این روزها بهترین آب و هوای سال را تجربه می کند. معتدل، سرسبز و لطیف. اگر تصمیم دارید تا در روزهای باقی مانده از نوروز سری به جنوب ایران بزنید، پیشنهاد می کنیم سفر به دزفول را از دست ندهید که این سفر می تواند هم میل طبیعت گردی شما را پاسخ بدهد و هم ذوق تاریخی تان را.
دزفول نمایشگاه آجرهای ایران است. شهری که با پیشینه تاریخی چند هزار ساله خود یکی از قدیمی ترین شهرهای استان خوزستان به شمار می‌رود و البته یکی از گردشگر پذیرترین آنها که همیشه مورد توجه شرق شناسان دنیا بوده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747445_2.jpg
كاوشگران غربی معتقدند که اولین امپراطوری گسترده كشور عیلام و به عبارتی اولین حكومت ایرانی در محل دزفول فعلی قرار داشته است. تپه‌های باستانی چغامیش هم با قدمت چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح، گنجینه اطلاعات كاملی از دورانهای متعلق به هفتمین هزاره پیش از میلاد تا شكوفایی كامل تمدن شوش است و در آن آثار یك شهر باستانی ساخته شده از خشت های پخته متعلق به عصر پیدایش خط به چشم می خورد. به این ترتیب می‌توان گفت که دزفول اولین مركز خط و كتابت در ایران است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747648_3.jpg
هلن كانتر عضو هیات عملیات حفاری و باستان شناسی چغامیش معتقد است که تپه چغامیش دزفول شهری از سپیده دم تاریخ است که در دوره‌های مختلف ویژگی های برجسته ای داشته است. مثل دانشگاه بزرگ جندی شاپور، به عنوان اولین و بزرگترین مركز آموزش پزشكی، فلسفه و نجوم در روزگار ساسانیان که در آن دانشمندانی از سراسر دنیا به تحقیق و تدریس می‌پرداختند.
روزگار قدیم دزفول
دزفول شهر هزار و یک نام است. آوان، اندامش، قصر روناش و دژپل معروف ترین اسامی این شهر هستند که آخرین آنها، یک کلمه پهلوی است و از پلی كه در زمان شاپور اول ساسانی با استفاده از اسرای رومی در دزفول ساخته شده، گرفته شده است. نام امروزی دزفول هم معرب همین کلمه است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747757_54.jpg
اما شاید مهم تر از همه این ها، لقب شهر آجر باشد که به گستردگی استفاده از آجر در این منطقه اشاره دارد. در دزفول تا چشم کار می کند، آجرچینی به سبک «خوون» به چشم می خورد که بعد از دزفول بیشترین نمونه آن را می توان در شوشتر دید.
این نوع آجركاری در دوره صفویه توسعه فراوانی پیدا کرد و تا اواخر دوران قاجاریه و پهلوی اول ادامه داشت. اما سالهای 1330 هجری شمسی تا 1340 را می‌توان دهه كنار گزاردن این هنر با ارزش و جایگزینی آجر مستطیل شكل غربی و مصالح دیگر دانست.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/2011030514574839_7.jpg
پیش از آن برج‌ها و زیگوراتها و كاخ‌های دزفول و حتی زیگورات ایلامی چغازنبیل كه قدیمی ترین بنای شناخته شده در ایران به شمار می‌رود، با خشتهایی بزرگ و ضخیم ساخته می شدند. در دوره هخامنشیان از آجر لعابدار در دیوارهای كاخ آپادانا و قصر شوش استفاده شده كه آنها نیز دارای ابعاد بزرگی هستند.
اما قدیمیترین ابعاد و اندازه آجر در شهر دزفول متعلق است به آجرهای پل باستانی ساسانی كه ساخت آن را به شاپور اول نسبت می‌دهند. این پل در قسمت پایین بر روی پایه‌های سنگی باربر و در قسمت فوقانی با آجر مربع شكل دوره ساسانی بنا شده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747882_6.jpg
در دزفول، بناها بین شش تا هفت متر ارتفاع دارند و در آنها تزئینات متنوع و زیبای آجری به چشم می خورد. پوشش ساختمانها عموما طاق و قوسی و از نوع پنج و هفت و نیم دایره است و قدمت عمومی بناها به دوره‌های قاجار و پهلوی نسبت داده می‌شود. البته آثاری از دوره صفوی نیز در این بافت كهن وجود دارد و تك آثاری بسیار نفیس همچون پل قدیم و آسیاب‌ها به دوره ساسانی مرتبط است.
تبیان
بهار خنک امسال شاید بهترین فرصت برای سفر به جنوب ایران باشد که این روزها بهترین آب و هوای سال را تجربه می کند. معتدل، سرسبز و لطیف. اگر تصمیم دارید تا در روزهای باقی مانده از نوروز سری به جنوب ایران بزنید، پیشنهاد می کنیم سفر به دزفول را از دست ندهید که این سفر می تواند هم میل طبیعت گردی شما را پاسخ بدهد و هم ذوق تاریخی تان را.
دزفول نمایشگاه آجرهای ایران است. شهری که با پیشینه تاریخی چند هزار ساله خود یکی از قدیمی ترین شهرهای استان خوزستان به شمار می‌رود و البته یکی از گردشگر پذیرترین آنها که همیشه مورد توجه شرق شناسان دنیا بوده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747445_2.jpg
كاوشگران غربی معتقدند که اولین امپراطوری گسترده كشور عیلام و به عبارتی اولین حكومت ایرانی در محل دزفول فعلی قرار داشته است. تپه‌های باستانی چغامیش هم با قدمت چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح، گنجینه اطلاعات كاملی از دورانهای متعلق به هفتمین هزاره پیش از میلاد تا شكوفایی كامل تمدن شوش است و در آن آثار یك شهر باستانی ساخته شده از خشت های پخته متعلق به عصر پیدایش خط به چشم می خورد. به این ترتیب می‌توان گفت که دزفول اولین مركز خط و كتابت در ایران است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747648_3.jpg
هلن كانتر عضو هیات عملیات حفاری و باستان شناسی چغامیش معتقد است که تپه چغامیش دزفول شهری از سپیده دم تاریخ است که در دوره‌های مختلف ویژگی های برجسته ای داشته است. مثل دانشگاه بزرگ جندی شاپور، به عنوان اولین و بزرگترین مركز آموزش پزشكی، فلسفه و نجوم در روزگار ساسانیان که در آن دانشمندانی از سراسر دنیا به تحقیق و تدریس می‌پرداختند.
روزگار قدیم دزفول
دزفول شهر هزار و یک نام است. آوان، اندامش، قصر روناش و دژپل معروف ترین اسامی این شهر هستند که آخرین آنها، یک کلمه پهلوی است و از پلی كه در زمان شاپور اول ساسانی با استفاده از اسرای رومی در دزفول ساخته شده، گرفته شده است. نام امروزی دزفول هم معرب همین کلمه است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747757_54.jpg
اما شاید مهم تر از همه این ها، لقب شهر آجر باشد که به گستردگی استفاده از آجر در این منطقه اشاره دارد. در دزفول تا چشم کار می کند، آجرچینی به سبک «خوون» به چشم می خورد که بعد از دزفول بیشترین نمونه آن را می توان در شوشتر دید.
این نوع آجركاری در دوره صفویه توسعه فراوانی پیدا کرد و تا اواخر دوران قاجاریه و پهلوی اول ادامه داشت. اما سالهای 1330 هجری شمسی تا 1340 را می‌توان دهه كنار گزاردن این هنر با ارزش و جایگزینی آجر مستطیل شكل غربی و مصالح دیگر دانست.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/2011030514574839_7.jpg
پیش از آن برج‌ها و زیگوراتها و كاخ‌های دزفول و حتی زیگورات ایلامی چغازنبیل كه قدیمی ترین بنای شناخته شده در ایران به شمار می‌رود، با خشتهایی بزرگ و ضخیم ساخته می شدند. در دوره هخامنشیان از آجر لعابدار در دیوارهای كاخ آپادانا و قصر شوش استفاده شده كه آنها نیز دارای ابعاد بزرگی هستند.
اما قدیمیترین ابعاد و اندازه آجر در شهر دزفول متعلق است به آجرهای پل باستانی ساسانی كه ساخت آن را به شاپور اول نسبت می‌دهند. این پل در قسمت پایین بر روی پایه‌های سنگی باربر و در قسمت فوقانی با آجر مربع شكل دوره ساسانی بنا شده است.
http://img.tebyan.net/big/1389/12/20110305145747882_6.jpg
در دزفول، بناها بین شش تا هفت متر ارتفاع دارند و در آنها تزئینات متنوع و زیبای آجری به چشم می خورد. پوشش ساختمانها عموما طاق و قوسی و از نوع پنج و هفت و نیم دایره است و قدمت عمومی بناها به دوره‌های قاجار و پهلوی نسبت داده می‌شود. البته آثاری از دوره صفوی نیز در این بافت كهن وجود دارد و تك آثاری بسیار نفیس همچون پل قدیم و آسیاب‌ها به دوره ساسانی مرتبط است.
تبیان