خداحافظ

[تووت فرنگی]

خداحافظ گل نازم

نمی دانم چگونه توصیف تو را

روی کاغذ پاره ی مات کهنه خیالم روشن بسازم

نمی دانم چگونه چشم تو را

قبله ی راز و نیازم بگردانم

خداحافظ گل نازم

شبیه آسمان باش

مثل هرای دریای طوفانی

تا ابد پاینده و بی باک

که زیر سایه ات جان بگیرد آرزوها

تا میان ساحل قلب پاک و مهربانت

پر بکشد دعای ما

خداحافظ گل نازم

اگر از من این آشفته خیال و عابر ناچیز چشمانت

به اکراه جمله ای دیدی

که لرزاند شیشه ی نازک احساس نابت را

ببخش بر من

لبم اقرار دارد بر ناتوانی

نهایت ای الهه ی پاکی

برابرت ناچیز ناچیزم

خداحافظ گل نازم . . .